Jan Henryk DąbrowskiW
Jan Henryk Dąbrowski

Jan Henryk Dąbrowski, herbu Virgo Violatta – polski generał, mąż stanu, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej (1794), twórca Legionów Polskich we Włoszech, inicjator powstania wielkopolskiego 1806 roku, naczelny dowódca wojsk polskich w 1813, senator, wojewoda Królestwa Polskiego w 1815, generał jazdy armii Królestwa Polskiego w 1815.

Maurycy HaukeW
Maurycy Hauke

Jan Maurycy Hauke herbu Bosak – hrabia, generał artylerii Wojska Polskiego Królestwa Polskiego, minister prezydujący w Komisji Rządowej Wojny Królestwa Polskiego w latach 1816–1829, senator-wojewoda Królestwa Polskiego, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej przy Radzie Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku.

Izydor KrasińskiW
Izydor Krasiński

Izydor Zenon Tomasz Krasiński herbu Ślepowron – polski generał piechoty (broni), minister wojny Rządu Narodowego Królestwa Polskiego w czasie powstania listopadowego.

Wincenty KrasińskiW
Wincenty Krasiński

Wincenty Jan Krasiński, herbu Ślepowron – magnat, założyciel i I ordynat opinogórski od 1844, polski generał w czasie wojen napoleońskich, pełnił obowiązki Namiestnika Królestwa Polskiego.

Stanisław Florian PotockiW
Stanisław Florian Potocki

Stanisław Florian Potocki herbu Pilawa, Staś Potocki, starościc halicki – hrabia, członek rodu Potockich; generał piechoty w Królestwie Polskim, senator-wojewoda Królestwa Polskiego, generał adiutant Jego Cesarskiej Mości. Z uwagi na niewielki wzrost nazywany Stasiem. Pierwowzór studenta w Krakowiakach i Góralach Wojciecha Bogusławskiego. Jego praprawnukiem był Henryk Dobrzański "Hubal".

Aleksander RożnieckiW
Aleksander Rożniecki

Aleksander Antoni Jan Rożniecki herbu Rola – generał jazdy Wojska Polskiego, członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego.

Karol SierakowskiW
Karol Sierakowski

Karol Józef Sierakowski herbu Prawdzic – potomek starej szlacheckiej rodziny braci polskich, sam był wyznania kalwińskiego.

Józef ZajączekW
Józef Zajączek

Józef Zajączek książę herbu Świnka – polski i francuski generał, polityk; poseł województwa podolskiego na Sejm Czteroletni (1790–1792), sekretarz Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej (1791), jakobin polski, w czasie insurekcji kościuszkowskiej (1794) członek Rady Najwyższej Narodowej; od 1795 na emigracji we Francji, uczestnik wojen napoleońskich, od 1807 dowódca 2 Dywizji Księstwa Warszawskiego, w czasie inwazji na Rosję (1812) dowódca V Korpusu Wielkiej Armii; od 1815 namiestnik Królestwa Polskiego, senator wojewoda Królestwa Polskiego (1815); wolnomularz.