
Samuel Kmicic herbu Radzic II – strażnik wielki litewski od 1676 r., pułkownik wojsk litewskich, chorąży orszański. Był jednym z najbardziej utalentowanych dowódców wojskowych I Rzeczypospolitej.

Franciszek Ksawery Niesiołowski-Korzbok hrabia herbu Korzbok – polski generał powstania kościuszkowskiego, generał brygady armii Księstwa Warszawskiego, generał brygady Królestwa Polskiego, generał brygady powstania listopadowego, senator-kasztelan Królestwa Polskiego od 8 sierpnia 1831, poseł na Sejm w 1830.

Marcjan Aleksander Ogiński – kniaź, kanclerz wielki litewski od 15 maja 1684, wojewoda trocki od 1670, krajczy wielki litewski od 1665, stolnik wielki litewski od 1661, podstoli wielki litewski od 1659, cześnik wielki litewski od 1654, chorąży trocki od 1654, stolnik trocki od 1647, pułkownik wojsk litewskich, dyrektor trockiego sejmiku relacyjnego 1679 roku.

Bonifacy Teofil Pac – oboźny wielki litewski od 1676, strażnik wielki litewski od 1665, ciwun trocki od 1663, pułkownik wojsk litewskich od 1665.
Mikołaj Radziwiłł – arystokrata polsko-litewski, książę na Kłecku i Ołyce, od 1751 hrabia szydłowiecki, starosta radoszkowicki; pułkownik litewski.

Piotr Rudomina-Dusiacki – oficer wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego, pułkownik, chorąży oszmiański (1661–1667), starosta starodubowski (1663-1684), poseł na sejmy, członek Rady Konsultacyjnej Litwy Szwedzkiej w latach 1655–1656 z powiatu brasławskiego.

Paweł Karol Sanguszko herbu Pogoń Litewska – książę, marszałek wielki litewski od 1734, marszałek nadworny litewski od 1713, podskarbi nadworny litewski od 1711. VII ordynat ostrogski, pułkownik gwardii litewskiej, starosta krzemieniecki i czerkaski, odznaczony Orderem Orła Białego. W 1708 roku był stolnikiem litewskim, w 1709 roku ustąpił z urzędu po powrocie Augusta II Mocnego, sędzia kapturowy na sejmie elekcyjnym 1733 roku.

Paweł Franciszek Sapieha herbu Lis – biskup ordynariusz żmudzki, duchowny sekretarz wielki litewski w latach 1704-1713, opat paradyski.