
Agapit Pieczerski, ur. około 1035 roku, zm. 1 (14) czerwca 1095 roku – mnich Monasteru Kijowsko-Pieczerskiego, uzdrowiciel, zielarz, święty Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, wspominany w dniach 1 (14) czerwca oraz 28 września.
Albert z Prezzate, Alberto da Prezzate, Alberto Prezzati, albo Alberto da Pontida – włoski benedyktyn, czczony jako święty kościoła katolickiego. Zapisał się w dziejach Kościoła jako jeden z najbardziej gorliwych obrońców i propagatorów reformy kluniackiej w Lombardii, zachowując jednocześnie bliskość polityczną względem cesarza. Opowiedział się nawet przeciwko papieżowi Grzegorzowi VII, stając po stronie cesarza Henryka IV.

Vitale Faliero, Vital Faliero de Doni – 32-gi doża Wenecji od 1084 do 1095.

Henryk II – hrabia Laach, palatyn reński od 1085.

Henryk III – hrabia Louvain od 1079 r., landgraf Brabancji od ok. 1086 r. z dynastii z Louvain.

Leopold II Piękny – margrabia Marchii Austriackiej w latach 1075-1095.

Muhammad ibn Abbad al-Mutamid, arab. محمد بن عباد المعتمد, Muḥammad ibn ʿAbbād al-Muʿtamid – władca muzułmańskiego państwa Sewilli, ostatni z dynastii Abbadytów.

Olaf I Głód, duń. Oluf 1. Hunger, – król Danii w latach 1086–1095. Nieślubny syn króla Danii Swena Estrydsena. Jego przydomek związany jest z faktem, że na czas jego rządów przypada kilkuletni okres nieurodzaju, skutkujący panującym w kraju głodem.
Shen Kuo – chiński urzędnik z okresu dynastii Song i uczony. Zajmował się m.in. astronomią, matematyką, kartografią, filozofią, ekonomią, botaniką, poezją i muzyką.

Władysław I Święty, węg. I. (Szent) László – król Węgier z dynastii Arpadów, stronnik papieża Grzegorza VII podczas jego konfliktu z cesarzem Henrykiem IV, święty Kościoła katolickiego i patron Węgier.