WBogusław V (Wielki) – książę wołogoski w latach 1326–1365 i 1365–1368 z dynastii Gryfitów, po podziale księstwa w 1368 książę słupski, syn Warcisława IV i Elżbiety.
WAndrzej Corsini, wł. Andrea Corsini – karmelita, toskański prowincjał (1348-1349), biskup Fiesole (1349-1374), święty Kościoła katolickiego.
WFilip II z Tarentu – tytularny cesarz łaciński jako Filip III, książę Tarentu i król Albanii (1364–1374), książę Achai (1364–13730.
WFilip Orleański – książę Orleanu i Tours oraz hrabia de Valois, piąty syn króla Francji Filipa VI i burgundzkiej księżniczki Joanny Kulawej; przedstawiciel dynastii Walezjuszów, brat króla Jana II Dobrego.
WGo-Kōgon — cesarz Japonii i 4. pretendentem do tronu, według tradycyjnego porządku dziedziczenia. Był on znany jako 4. cesarz Dworu północnego w okresie Namboku-cho sporów dynastycznych w latach 1331/92.
WJadwiga – królowa Danii.
WJan Milicz z Kromieryża (ur. ok. 1325 Kromieryżu; zm. 29 czerwca 1374 w Awinionie) czeski duchowny, najbardziej wpływowy kaznodzieja i pisarz w Czechach spośród tych, którzy w ciągu XIV wieku w pewnym sensie utorowali drogę dla reformatorskiej działalności Jana Husa.
WKongmin – 31. władca (wang) koreańskiego państwa Koryŏ, panujący w latach 1351–1374. Miał też mongolskie imię – Bajan-Temur (伯顔帖木兒).
WMagnus Eriksson, Magnus II Smek – król Szwecji 1319–1364, król Norwegii 1319–1343, z dynastii Folkungów, syn szwedzkiego księcia Eryka Magnussona i Ingeborgi, córki Haakona V, króla Norwegii.
WNi Zan – chiński malarz z okresu dynastii Yuan, zaliczany do „Czterech Wielkich Mistrzów” tej epoki.
WFrancesco Petrarca – jeden z pierwszych poetów pochodzący z Italii. Pisał zarówno po włosku, jak i po łacinie. Był tercjarzem franciszkańskim.