WECW World Heavyweight Championship było tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu promowanym przez federację Extreme Championship Wrestling (ECW) i World Wrestling Entertainment (WWE). Był on oryginalnym światowym tytułem dla promocji ECW, później używany jako światowy tytuł dla brandu ECW i jeden z trzech w WWE, wraz z WWE Championship i World Heavyweight Championship. Został zaprezentowany jako ECW Heavyweight Championship 25 kwietnia 1992. Oryginalnie był częścią Eastern Championship Wrestling, które dołączyło do National Wrestling Alliance (NWA) 18 września 1993. Mistrzostwo zostało uznane jako World Heavyweight Championship w 1994, kiedy ECW odcięło się od NWA. Nazwa federacji została zmieniona na Extreme Championship Wrestling i tytuł stał się ECW World Heavyweight Championship. Tytuł mistrzowski był aktywny do 11 kwietnia 2001, kiedy ECW zbankrutowało i World Wrestling Federation zakupiło majątek ECW. WWE przywróciło ECW jako swój trzeci brand w czerwcu 2006, gdzie tytuł stał się światowym i jedynym mistrzostwem w brandzie ECW. Brand został zamknięty 16 lutego 2010, a tytuł zdezaktywowany.
WWCW World Heavyweight Championship było tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu promowanym przez federację World Championship Wrestling (WCW). Rodowód tytułu zaczyna się, gdy Ted Turner zakupił Jim Crockett Promotions, które było używane jako część National Wrestling Alliance. Organizacja Turnera została zmieniona na World Championship Wrestling (WCW) i oddzieliła się od NWA w 1991.
WWCW World Tag Team Championship było tytułem mistrzowskim dywizji tag-team profesjonalnego wrestlingu promowanym przez federację World Championship Wrestling (WCW). Oryginalnie, WCW było członkiem National Wrestling Alliance (NWA), które było w posiadaniu różnych promocji. NWA operowało wiele mistrzostw tag team dopóki nie utworzyli swojego głównego tytułu tag team w 1982. Jednym z nich było NWA World Tag Team Championship, które było operowane przez członka NWA, Mid-Atlantic Championship Wrestling (MACW), prekursor WCW. Mistrzostwo zostało utworzone przez MACW w 1975.
WWorld Heavyweight Championship było tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu w federacji WWE.
WWorld Tag Team Championship było tytułem mistrzowskim dywizji tag-team profesjonalnego wrestlingu promowanym przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Mistrzostwo zostało zunifikowane z WWE Tag Team Championship, które od tamtego momentu stało się "Unified WWE Tag Team Championship". 16 sierpnia 2010, World Tag Team Championship zostało zdezaktywowane na rzecz kontynuacji żywota WWE Tag Team Championship.
WWWE Championship jest światowym tytułem mistrzowskim w federacji WWE i od 19 lipca 2016 należy do brandu SmackDown. Obecnym mistrzem, w swoim drugim panowaniu jest Drew McIntyre. Pokonał on byłego mistrza Randy'ego Ortona w no DQ matchu, na Raw 16 listopada 2020.
WWWE Cruiserweight Championship – nieaktywny tytuł mistrzowski profesjonalnego wrestlingu, stworzony i oryginalny promowany w World Championship Wrestling (WCW) i później w World Wrestling Federation/Entertainment (WWF/WWE). Mogli o niego walczyć wrestlerzy tzw. dywizji cruiserweight ważący maksymalnie 102 kilogramów. Po kupnie WCW przez WWF w 2001, mistrzostwo zastąpiło WWF Light Heavyweight Championship. Po wprowadzeniu pierwszego podziału WWE na brandy w 2002, tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown! i był tam broniony do czasu dezaktywacji. W 2007 roku tytuł został zniesiony na 9 lat. Mistrzostwo posiadało 41 mistrzów. Najdłużej panującym mistrzem był Gregory Helms, zaś najwięcej tytuł posiadał Rey Mysterio.
WWWE European Championship było tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu promowanym przez federację World Wrestling Entertainment. Tytuł został stworzony 26 lutego 1997. Pierwszym mistrzem był The British Bulldog, który pokonał Owena Harta w finale turnieju. Tytuł został po raz pierwszy porzucony w 1999, kiedy to Shane McMahon ukrył mistrzostwo w torbie. Trzy miesiące później zostało ono odnalezione przez Mideona, który przywrócił tytuł i stał się jego kolejnym posiadaczem.. Tytuł ostatecznie został zdezaktywowany 22 lipca 2002, kiedy to WWE Intercontinental Champion Rob Van Dam pokonał European Championa Jeffa Hardy'ego unifikując European i Intercontinental Championship, kontynuując życiorys tego drugiego. W historii było łącznie 27 mistrzów przy 37 różnych panowaniach.
WWWE Hardcore Championship było tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu promowanym przez federację World Wrestling Entertainment. Tytuł był broniony jedynie na "hardcore'owych" zasadach i mógł być zdobywany przez pojedynczych wrestlerów. Został on przedstawiony 2 listopada 1998 na Raw is War, gdzie Vince McMahon podarował Mankindowi tytuł. W 2000, WWF wprowadziło "24/7 rule", gdzie tytuł mógł być broniony gdziekolwiek i kiedykolwiek, dopóki wokół znajduje się sędzia, przez co tytuł mógł zmieniać właściciela nawet 10 razy podczas jednej gali; reguła ta została wycofana w 2002. 26 sierpnia 2002 na Raw, WWE Intercontinental Champion Rob Van Dam pokonał WWE Hardcore Championa Tommy'ego Dreamera i zunifikował oba tytuły, dezaktywując Hardcore Championship. Tytuł został reaktywowany tylko w dwóch przypadkach, lecz WWE nie zaliczało już kolejnych nowych posiadaczy. 23 czerwca 2003 na Raw, Mick Foley otrzymał WWE Hardcore Championship od Generalnego Menadżera Raw Steve'a Austina za zasługi w hardcore wrestlingu. Edge i Foley uznali siebie za współwłaścicieli mistrzostwa w 2006 w storyline z federacją Extreme Championship Wrestling.
WWWE Intercontinental Championship jest tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu w federacji WWE, które jest bronione w brandzie SmackDown. Tytuł został wprowadzony do WWF w 1979, które było wtedy znane jako World Wrestling Federation (WWF). Pat Patterson, posiadacz WWF North American Heavyweight Championship, otrzymał ten tytuł.
WWWE Raw Tag Team Championship jest światowym tytułem mistrzowskim dywizji tag team profesjonalnego wrestlingu w federacji WWE w brandzie Raw. WWE Tag Team Championship jest trzecim światowym tytułem tag team i siódmym ogólnie wprowadzonym tytułem tag team. Po tym jak WWE kupiło Extreme Championship Wrestling (ECW) i World Championship Wrestling (WCW), a także wycofało WCW Tag Team Championship, podzieliło roster na dwa brandy: Raw i SmackDown. W rezultacie, oryginalne World Tag Team Championship było ekskluzywne dla brandu Raw, pozostawiając SmackDown bez tytułu tag team. W październiku 2002 federacja wprowadziła tytuły WWE Tag Team Championship dla zawodników brandu SmackDown.
WWWE Women’s Championship było tytułem mistrzowskim kobiet w profesjonalnym wrestlingu promowanym w federacji WWE.
WWWF Light Heavyweight Championship było tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu w World Wrestling Federation (WWF). Mogli go zdobywać jedynie wrestlerzy, którzy ważyli mniej niż 100 kg, nazywani w wrestlingu „cruiserweightami”. Od 1981 do 1995, WWF współpracowało z Universal Wrestling Association (UWA), Meksykańską promocją lucha libre, w rezultacie czego powstał Light Heavyweight Championship w owej federacji. Kiedy UWA zakończyło działalność w 1995, WWF przeniosło swój tytuł do New Japan Pro Wrestling (NJPW); jednakże, WWF zakończyło współpracę z NJPW w 1997, w rezultacie czego, tytuł wrócił do WWF i miesiąc później zaczął być używany z Stanach Zjednoczonych. World Championship Wrestling (WCW) i jego majątek zostały zakupione przez WWF w marcu 2001, wraz ze wszystkimi prawami do tytułów mistrzowskich. WCW Cruiserweight Championship, odpowiednik Light Heavyweight Championship, był jednym z tych tytułów. WWF używało Cruiserweight Title i innych w czasie trwania storyline'u z The Invasion, w którym rywalizowali wrestlerzy WCW z wrestlerami WWF. Po zakończeniu Invasion w listopadzie 2001, WWF zamieniło Light Heavyweight Title na Cruiserweight Championship, do którego dodano akronim „WWF”. World Wrestling Entertainment (WWE) używało Cruiserweight Championship do 2007, kiedy to tytuł zdezaktywowano.