WStrój ludowy – ubiór wyrażający tożsamość z odniesieniem do regionu geograficznego lub okresu w historii; może też odnosić się do statusu socjalnego, małżeńskiego lub religijnego. Najczęściej spotykany w dwóch odmianach: codziennej i odświętnej.
WAbacost – charakterystyczny strój męski, rodzaj lekkiego garnituru, noszonego zazwyczaj z jedwabnym szalem, promowany przez prezydenta Zairu Mobutu Sese Seko (1930–1997) w ramach jego programu „zairyzacji” prowadzonego w Zairze w latach 1972–1990 w celu pozbycia się śladów kolonializmu i Konga Belgijskiego; ogólnie obowiązujący strój męski w okresie „zairyzacji”.
WCiasnocha – odświętna koszula spodnia noszona przez kobiety, jeden z najdawniejszych typów kobiecej koszuli w stroju polskim. Obecna w stroju górali śląskich i górali żywieckich. Nazwa nawiązuje do kroju ubrania - ciasno przylegającej do ciała tkaniny.
WDirndl jest tradycyjnym kobiecym strojem ludowym, noszonym w południowych Niemczech i Austrii, opartym o historyczny ubiór chłopów zamieszkujących Alpy.
WKiczka, kika (кика) – typ czepca z rogatą lub kolistą podkładką, noszony przez zamężne kobiety w Rosji przeduralskiej, zwłaszcza w rejonach południowych, w komplecie z koszulą i poniewą albo jubką, rzadziej z sarafanem. W odróżnieniu od kokosznika, który był bardzo popularnym elementem ubioru wśród mieszkanek miast, kiczka była strojem głowy typowym dla chłopek
WKokosznik – typ ozdobnego, usztywnianego, wysokiego czepca, noszony przez zamężne kobiety w centralnej i północnej części Rosji przeduralskiej, często w zestawieniu z sarafanem. Jako element ubioru narodowego znany już od XVI wieku, ale rozpowszechniony w XVIII i na początku XIX wieku, stał się częścią stroju ludowego.
WKrywulka – ozdoba na szyję, wykonywana z różnokolorowych szklanych paciorków. Biżuteria popularna wśród wielu grup etnograficznych zamieszkujących Karpaty, mająca swoje odpowiedniki w ozdobach znanych z terenów Półwyspu Bałkańskiego i Rumunii, szczególnie zaś Mołdawii i Siedmiogrodu, gdzie noszono przypominające koronkę naszyjniki plecione ze szklanych paciorków.
WManta – noszony przez mężczyzn typ sukiennej, bawełnianej lub płóciennej chusty naramiennej, określany również jako pled, koc lub duży szal, będący elementem hiszpańskiego i portugalskiego stroju ludowego.
WStrój huculski – strój ludowy górali zamieszkujących Karpaty wschodnie, zwanych Hucułami. Ludowy strój Huculszczyzny wykształcił się pod wpływem pasterskiej kultury wołoskiej. Można odnaleźć w nim wiele cech wspólnych dla grup etnicznych łuku Karpat.
WStrój ludowy na Białorusi – odzież noszona przez niższe warstwy ludności zamieszkującej Ruś Białą, od średniowiecza wchodzącą w skład kilku organizmów państwowych, obecnie w granicach Białorusi.
WSulu – rodzaj spódnicy w stylu kilt, noszona zarówno przez kobiety i mężczyzn od czasów kolonizacji Fidżi w XIX wieku. Po raz pierwszy sprowadzona przez misjonarzy przybyłych z Tongi, symbolizowała nawrócenie na chrześcijaństwo. Obecnie uznawana za strój ludowy mieszkańców wysp Fidżi, mimo że przed kolonialne tradycyjne stroje Fidżi składały się z ubrań takich jak malo i liku.
WTkanina drukowana – tkanina lniana lub bawełniana, samodziałowa lub fabryczna z jasnym – zazwyczaj białym – wzorem.
WUkraiński strój ludowy – odzież noszona przez niższe warstwy ludności zamieszkującej ziemie etnograficznie ukraińskie. Pod pojęciem tym rozumiany jest silnie zróżnicowany pod względem regionalnym zestaw poszczególnych części i odmian stroju noszonego przez Ukraińców zamieszkałych na ziemiach, na których stanowią oni ludność autochtoniczną.