
Mikołaj Błociszewski, Mikołaj z Błociszewa herbu Ostoja – nadworny rycerz i poseł Władysława Jagiełły do rokowań z Krzyżakami, kasztelan santocki (1401–1415), sędzia ziemski poznański (1415–1419).

Je Tsongkhapa Losang Drakpa – reformator i uczony buddyjski z Tybetu, założyciel szkoły Gelug. Tsongkhapa znany jest również jako Dzie Rinpocze.

Giovanni Dominici OP – kardynał włoski, dominikanin, zwolennik reformy Zakonu Kaznodziejskiego, legat papieski.

Edygej - emir plemienia Mangytów i faktyczny władca Złotej Ordy w latach 1400 do 1412.

Wincenty Ferreriusz OP – hiszpański dominikanin, święty Kościoła katolickiego.

Jan II bez Trwogi – książę Burgundii, hrabia Nevers, Artois i Flandrii, hrabia palatyn Burgundii, najstarszy syn księcia Burgundii Filipa II Śmiałego i hrabiny Flandrii Małgorzaty III.

Jan II z Nassau – arcybiskup Moguncji i książę-elektor Rzeszy od 1397 r.

Jan XXIII, właśc. Baldassare Cossa – antypapież obediencji pizańskiej podczas wielkiej schizmy zachodniej w okresie od 17 maja 1410 do 29 maja 1415.

Jan Ligęza herbu Półkozic – wojewoda i starosta łęczycki, w bitwie pod Grunwaldem dowodził 32 chorągwią, uczestniczył w unii horodelskiej. Wzniósł zamek w Bobrku, nad Przemszą nieopodal jej ujścia do Wisły.

Rudolf III Saski – władca Saksonii-Wittenbergi od 1388 roku, elektor. Pochodził z dynastii Askańczyków.

Przecław Słota z Gosławic herbu Jelita – szlachcic z ziemi łęczyckiej, burgrabia i podstarości poznański w latach 1398–1400.
Wacław II legnicki – w latach 1364–1409 nominalny książę legnicki, w latach 1409–1413 faktyczny książę, biskup lubuski w latach 1378–1382 i biskup wrocławski w latach 1382–1417.

Wacław IV Luksemburski – król niemiecki 1378–1400 i czeski 1378–1419, książę Luksemburga 1383–1419. Syn Karola IV Luksemburskiego.