WJózef Zachariasz Bem herbu Bem – polski generał, strateg, pisarz, inżynier wojskowy, artylerzysta, twórca pierwszych oddziałów wojsk rakietowych w Wojsku Polskim, dowódca artylerii czynnej Wojska Polskiego w czasie powstania listopadowego, działacz polityczny Wielkiej Emigracji, założyciel dwóch emigracyjnych organizacji Towarzystwa Historyczno-Literackiego oraz Towarzystwa Politechnicznego Polskiego w Paryżu pierwszego w historii polskiego towarzystwa inżynierskiego, uczestnik Wiosny Ludów, faktyczny choć nieformalny dowódca trzeciej rewolucji wiedeńskiej 1848 r., naczelny wódz powstania węgierskiego 1848–1849, feldmarszałek armii Imperium Osmańskiego.
WLudwik Bernacki – polski historyk literatury polskiej i teatru, edytor, bibliotekarz, bibliograf, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie.
WAugust Bielowski (Augustyn), pseud. Jan Płaza – polski historyk, slawista, pisarz, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, autor, fundator i wydawca „Monumenta Poloniae Historica”, członek honorowy Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w latach 1860–1876.
WJan Nepomucen Deszkiewicz-Kundzicz, właśc. Jan Nepomucen Kundzicz – polski ksiądz rzymskokatolicki, magister teologii Uniwersytetu Wileńskiego (1824), publikował prace na temat gramatyki polskiej.
WMieczysław Jan Gębarowicz – polski uczony i humanista, profesor historii sztuki.
WAleksander Hirschberg – historyk polski, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, kustosz Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, członek-korespondent AU.
WWojciech Kętrzyński, urodzony jako Adalbert von Winkler – polski historyk, wieloletni dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.
WJuliusz Kleiner – polski historyk literatury polskiej.
WAdam Antoni Kryński – polski językoznawca, profesor Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1915–1919 i Lwowskiego w latach 1908–1914.
WHenryk Ludwik Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża – działacz polityczny, kurator literacki, mecenas sztuki, założyciel Muzeum Książąt Lubomirskich we Lwowie i ordynacji przeworskiej; prefekt departamentu krakowskiego Księstwa Warszawskiego w 1810 roku, I ordynat przeworski, kawaler maltański.
WJózef Kajetan Piotr Maksymilian Ossoliński herbu Topór, krypt.: J. H. O. K. C.; J. M. h. O.; J. M. h. T. O.; J. M. h. z. T. O.; J. M. O., – polski powieściopisarz, poeta, badacz i historyk literatury, historyk, tłumacz, leksykograf, jeden z głównych prekursorów badań nad Słowiańszczyzną, działacz kulturalny epoki oświecenia, założyciel Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie w roku 1817, któremu przekazał swój potężny księgozbiór.
WWładysław Piasecki – polski bibliotekarz, starszy kustosz dyplomowany. Syn prof. Eugeniusza Piaseckiego (1872-1947). Brat działacza narodowego Stanisława Piaseckiego (1900-1941).
WWincenty Ferreriusz Jakub Pol, ps. „Janusz” – polski poeta, geograf, kawaler Orderu Virtuti Militari.
WWłodzimierz Józef Russocki herbu Zadora – poseł do Sejmu Krajowego Galicji I i II, IV i V kadencji, hrabia, c.k. szambelan od 1853, od 1881 tajny radca, właściciel dóbr Lipica i Duliby.
WWładysław Tadeusz Wisłocki – polski slawista, bibliotekarz, bibliograf, kustosz i dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
WWładysław Ignacy Wisłocki herbu Sas – polski archiwista, bibliotekarz, bibliograf, historyk literatury, kustosz Biblioteki Jagiellońskiej, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Akademii Umiejętności. Założyciel i redaktor Przewodnika Bibliograficznego, pierwszej polskiej bibliografii bieżącej.