WBiblia. Testamentum Novum cum prologis – łaciński manuskrypt Nowego Testamentu z VIII w., przechowywany w Bibliotece Narodowej.
WBreve regnum erigitur – incipit najstarszej znanej piosenki żakowskiej, powstałej w języku łacińskim wśród uczniów krakowskich. Została ona zapisana wraz z notacją muzyczną na karcie 181 verso rękopisu przez nieznanego kopistę w XV wieku.
WEvangelistarium (Lekcjonarz) – średniowieczny ewangelistarz z około 1000 roku, najstarszy tego rodzaju manuskrypt w polskich zbiorach, przechowywany w Bibliotece Narodowej.
WEwangeliarz Anastazji – napisany po łacinie ewangeliarz z XII wieku przechowywany w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie. Na 66 kartach zawiera tekst czterech ewangelii z Wulgaty oraz kilka innych krótkich dzieł.
WEwangeliarz lwowski, Ewangeliarz ze Skewry – pochodzący z XII wieku manuskrypt, zawierający przekład czterech Ewangelii na język ormiański.
WGraduale de sanctis – iluminowany, rękopiśmienny kodeks muzyczny powstały w 1528 w klasztorze augustianów w Krakowie. Przechowywany jest w Bibliotece Narodowej w Warszawie.
WKalendarium paryskie – średniowieczny, zdobiony manuskrypt francuski z XIV w., zawierający kalendarz liturgiczny, przechowywany Bibliotece Narodowej w Warszawie.
WKatalog arcybiskupów gnieźnieńskich – dzieło Jana Długosza zawierające życiorysy biskupów gnieźnieńskich. Skompletowane zostało przed 1476 rokiem. Prócz katalogu biskupów gnieźnieńskich, Długosz napisał także katalog biskupów wrocławskich, włocławskich, poznańskich, płockich oraz krakowskich.
WKazania świętokrzyskie – polskie średniowieczne kazania, pochodzące prawdopodobnie z końca XIII lub z XIV wieku, uznawane za najstarszy dokument prozatorski stworzony w języku polskim. Zostały one odnalezione przez Aleksandra Brücknera w 1890 roku w oprawie kodeksu, zawierającego Dzieje Apostolskie i Apokalipsę. Ich nazwa została utworzona przez badacza od prawdopodobnego miejsca ich pochodzenia. Zabytek składa się z jednego całego kazania i fragmentów pięciu innych kazań.
WKodeks supraski, właśc. Mineja čet'ia, na mart – pochodzący z początku XI w. rękopis spisany w języku staro-cerkiewno-słowiańskim na pergaminie; zbiór żywotów świętych i nauk Ojców Kościoła. Kodeks o wymiarach 33×25 cm, został napisany ręką Retko na stronach w 30 wierszach jednej kolumny cyrylicą i bez zdobień.
WKodeks zamojski – manuskrypt z XIV/XV w., zawierający najstarszy znany odpis Kroniki Galla Anonima, a także inne źródła do historii Polski, przechowywany w Bibliotece Narodowej.
WKras 52 – potoczne określenie rękopisu o sygnaturze PL-Wn MS III.8054, stanowiącego najcenniejsze polskie źródło średniowiecznej muzyki polifonicznej.
WKronika Polski – kronika historii Polski, obejmująca jej dzieje od czasów pradawnych po rok 1202. Została spisana przez Wincentego Kadłubka na polecenie księcia Kazimierza II Sprawiedliwego.
WMszał Erazma Ciołka – księga liturgiczna kościoła katolickiego w języku łacińskim, wykonana na zlecenie biskupa Erazma Ciołka w początkach XVI wieku.
WPieśń o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego – anonimowy średniowieczny okolicznościowy utwór wierszowany upamiętniający zabójstwo starosty rabsztyńskiego Andrzeja Tęczyńskiego, dokonane przez mieszczan krakowskich 16 lipca 1461 roku.
WPsałterz floriański – trójlingwiczny psałterz pochodzący z końca XIV wieku. Bywa także zwany Psałterzem Jadwigi; jego nazwa pochodzi od miejscowości w Austrii – Sankt Florian, gdzie w 1931 roku w imieniu polskiego rządu zakupił go Ludwik Bernacki, dyrektor lwowskiego Ossolineum. W obliczu II wojny światowej wywieziony do Kanady, powrócił do Warszawy po 28 latach. Obecnie znajduje się w Bibliotece Narodowej w Warszawie.
WPsałterz Potockich – spisany na pergaminie łaciński psałterz iluminowany pochodzący z połowy XIII wieku. Rękopis nazywany jest Psałterzem Potockich, a także Psałterzem wilanowskim. Jest jednym z najcenniejszych zabytków piśmienniczych znajdujących się w zbiorach Biblioteki Narodowej.
WRękopis Stanisława Augusta lub Kodeks Stanisława Augusta – papierowy kodeks spisany najpóźniej w połowie XV wieku, przechowywany w Bibliotece Narodowej. Zawiera jeden z dziewięciu zachowanych rękopisów Wielkiej Kroniki i dwóch zachowanych rękopisów Spominek o Ciołkach. Przez mediewistów oznaczany jest siglum „St”.
WRocznik krakowski dawny, hist. Rocznik świętokrzyski dawny – obok rocznika kapituły krakowskiej, rocznika Traski i roczników wielkopolskich, jeden z najważniejszych zachowanych roczników polskich.
WSakramentarz tyniecki – jeden z najstarszych zachowanych iluminowanych rękopisów liturgicznych, jakie pojawiły się na ziemiach polskich we wczesnym średniowieczu.