W

Antoni II Dobry – książę Lotaryngii, Baru i markiz de Pont-à-Mousson.

W

Thomas Cranmer – przywódca reformy anglikańskiej i arcybiskup Canterbury za panowania Henryka VIII Tudora, Edwarda VI Tudora i przez krótki czas królowej Marii I Tudor, z rozkazu której został stracony.

W

Wilhelm Farel – francuski protestancki reformator religijny. Był kaznodzieją o darze przekonywania, co przysparzało mu wrogów i zmuszało do przenosin.

W

Gaston de Foix, książę de Nemours – francuski dowódca wojskowy z okresu wojen włoskich, nazywany „Błyskawicą Italii”. Zginął dowodząc w bitwie pod Rawenną.

W

Uberto Gambara – włoski kardynał.

W

Juan de Grijalva, – konkwistador hiszpański w Meksyku i Nikaragui

W

Henryk II Młodszy, niem. Heinrich II. der Jüngere – książę Brunszwiku-Wolfenbüttel od 1514 z dynastii Welfów.

W

Karol II Jan Amadeusz – książę Sabaudii i Piemontu, hrabia Aosty i Maurienne 1490-1496, tytularny król Cypru i Jerozolimy 1490-1496, margrabia Saluzzo 1490-1496. Faktycznym władcą była jego matka Blanka.

W

Karol de Burbon-La Marche – francuski szlachcic, dworzanin króla Franciszka I.

W

Íñigo López de Mendoza y Zúñiga – hiszpański kardynał.

W

Małgorzata Tudor – królowa Szkocji w latach 1503–1513, później regentka w imieniu swego małoletniego syna. Małgorzata była drugim dzieckiem i najstarszą córką króla Anglii Henryka VII Tudora i Elżbiety York, córki króla Edwarda IV; młodszą siostrą Artura, księcia Walii i starszą króla Henryka VIII i Marii Tudor, królowej Francji.

W

Alonso de Montúfar OP – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, arcybiskup meksykański.

W

Lorenzo Priuli – doża od 14 czerwca 1556 do 17 sierpnia 1559.

W

Urbanus Rhegius lub Urban Rieger – niemiecki teolog luterański i działacz reformacyjny.

W

Rupa Goswamin – święty i jeden z najważniejszych teologów gaudija wisznuizmu, guru, poeta i filozof. Jeden z przywódców grupy Sześciu Goswaminów. Uznawany za inkarnację Rupy Mandżariego – pasterza bydła i wiecznego sługi Kryszny.

W

Mikołaj Sieniawski herbu Leliwa (1489–1569) – hetman wielki koronny, wojewoda bełski i ruski, kalwinista.

W

Sinan, Hoca Mimar – turecki architekt, nadworny architekt trzech sułtanów Turcji, twórca prawie 400 budowli. Uczył się w szkole dla janczarów w Stambule.

W

Jakob Sturm (także Jakob lub Jacob Sturm von Sturmeck, Jaques Sturm de Sturmeck, ur. 10 sierpnia 1489 w Strasburgu; zm. 30 października 1553 tamże) – reformator religijny i burmistrz Strasburga.

W

François de Tournon – francuski kardynał i dyplomata.

W

Francesco Veniero lub Venier – doża Wenecji od 11 czerwca 1554 do 2 czerwca 1556.