WGirolamo Agucchi – włoski kardynał.
WAnna Maria Anguissola, także Anna Maria Angosciola, Angussola, Anna Maria lub Anna-Maria Anguissola – włoska malarka epoki renesansu.
WJohann Arndt lub Arnd – niemiecki teolog luterański okresu ortodoksji, autor literatury pobożnościowej. W swych dziełach podkreślał znaczenie naśladowania Chrystusa i mistycznej więzi z nim. Swoją twórczością wywarł wpływ na myśl pietyzmu.
WLodovico lub Ludovico Carracci – włoski malarz i rysownik okresu wczesnego baroku, współzałożyciel i dyrektor Akademii Bolońskiej, starszy kuzyn Annibale i Agostina Carraccich.
WAdam Sędziwój Czarnkowski herbu Nałęcz III – wojewoda łęczycki, starosta generalny Wielkopolski, starosta pyzdrski, starosta międzyrzecki w 1623 roku, starosta kłecki w 1623 roku, starosta powidzki w 1592 roku, komandor komandorii poznańskiej zakonu maltańskiego.
WDong Qichang – chiński kaligraf, malarz, teoretyk sztuki.
WSamuel Eliezer Eidels znany również jako Maharsza (מהרש"א) – rabin, komentator talmudu.
WFranciszek Herkules Walezjusz – książę Évreux, Alençon i Andegawenii, najmłodszy syn króla Francji Henryka II i Katarzyny Medycejskiej, córki Wawrzyńca II Medyceusza, księcia Urbino. Młodszy brat królów Francji Franciszka II, Karola IX i Henryka III.
WGabriel Batory – węgierski szlachcic, syn Andrzeja Batorego i Małgorzaty Majláth.
WGiovanni Gabrieli – włoski kompozytor i organista, uczeń i bratanek Andrei Gabrielego, również kompozytora.
WLouis de Guise forma spolszczona: Ludwik II Lotaryński – trzeci syn Franciszka de Guise i Anny d'Este. Arcybiskup Reims od 1574 do 1588.
WJacopo da Empoli – włoski malarz tworzący w stylu późnego manieryzmu, przedstawiciel szkoły florenckiej. Przydomek zawdzięczał rodzinnej miejscowości swego ojca.
WKarol II Grimaldi – senior Monako od 7 października 1581 roku do śmierci. Syn Honoriusza I, seniora Monako i Izabeli Grimaldi.
WEdward Kelley, znany także jako Edward Talbot – angielski alchemik. Przez pewien czas pracował w Pradze na dworze króla Rudolfa II. Był współpracownikiem Johna Dee. Twierdził że odkrył Kamień filozoficzny – substancję pozwalającą zamieniać metale nieszlachetne w złoto. Uważany za medium oraz krystalomantę, czyli osobę posiadającą umiejętność wzywania duchów i aniołów za pomocą kryształowej kuli.
WAndrea Lilio – włoski malarz czynny na przełomie późnego manieryzmu i wczesnego baroku. Swój przydomek zawdzięczał pochodzeniu z miasta Fano w pobliżu Ankony, gdzie wykonywał swe wczesne zamówienia.
WFrançois de Malherbe – francuski poeta, jeden z twórców poetyki klasycystycznej.
WFranciszek Nádasdy – węgierski możnowładca, dowódca wojskowy w walkach z Turkami, wierny poplecznik Habsburgów. Mąż Elżbiety Batorówny.
WJan Zbigniew Ossoliński herbu Topór – marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1601 roku, kasztelan żarnowski od 1603, wojewoda podlaski od 1605, wojewoda sandomierski od 1613, starosta nowomiejski w 1606 roku, starosta dobrzyński w 1603 roku, poseł, sekretarz królewski mianowany przez króla Stefana Batorego w roku 1577.
WCesare Ripa − włoski pisarz z XVI wieku, badacz sztuki i ikonografii, w tym alegorii. Autor wydanej w 1593 r. Ikonologii, zawierającej najważniejsze symbole epoki.
WAntonio Tempesta – włoski malarz i rytownik łączący idee rzymskiego baroku z kulturą Antwerpii.