WJean Bauhin – francuskiego pochodzenia szwajcarski naturalista-botanik i herbarysta, brat Gasparda Bauhina.
WMichele Bonelli właśc. Carlo Bonelli – włoski kardynał. W wieku 18 lat wstąpił do zakonu dominikanów, przyjmując imię zakonne Michele. Następnie był profesorem teologii na uniwersytecie w Perugii. W 1566 Pius V, który był jego krewnym, mianował go kardynałem, pozwalając jednak nadal nosić habit zakonny. Jako pierwszy pełnił urząd superintendenta generalnego Stolicy Apostolskiej. Wielki przeor zakonu maltańskiego w Rzymie, 1568. Protektor zakonu dominikanów w kurii. Kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego od 1568, w maju 1570 sprzedał ten urząd kardynałowi Luigi Cornaro, a uzyskane z tego pieniądze przeznaczył na wsparcie wojny przeciw Imperium osmańskiemu. W 1571 był legatem papieskim w Hiszpanii, Portugalii i Francji. Udzielił Piusowi V ostatniego namaszczenia. Jego następca, Grzegorz XIII, mianował go prefektem Kongregacji ds. Zakonów, uczestniczył też w pracach innych kongregacji. Od 1591 biskup Albano i prefekt Kongregacji ds. Biskupów i Zakonów. Wspierał pojednanie papieża Klemensa VIII z królem Francji Henrykiem IV. 1597 został pierwszym hrabią Bosco Marengo. Zmarł w wieku 56 lat. Pochowano go w kościele dominikanów Santa Maria sopra Minerva w Rzymie.
WHernando de Cabezón – hiszpański kompozytor i organista. Syn Antonia i brat Agustina.
WPierre Charron – francuski teolog rzymskokatolicki i filozof katolicki; główny twórca nowej myśli XVII wieku. Przedstawiał kontrowersyjne formy sceptycyzmu i oddzielania etyki od religii jako niezależnej dyscypliny filozoficznej.
WFilip II – landgraf Hesji-Rheinfels od 1567 r.
WFrancesco I de’ Medici – wielki książę Toskanii, panujący w latach 1574–1587.
WDawid Gans, także zapisywane jako Ganz – żydowski historyk, astronom, geograf i matematyk. Pobierał nauki w Bonn, Frankfurcie, Krakowie i Pradze, gdzie ostatecznie osiadł. Był jednym z niewielu Żydów swej doby, którzy zajmowali się świecką nauką; pozostawał w kontakcie m.in. z Tychonem Brache i Johannesem Keplerem. W dziele Magen Dawid krytykował teorię heliocentryczną Kopernika, skłaniając się ku teorii geocentrycznej Klaudiusza Ptolemeusza. Napisał również niewydaną geografię Izraela, jednak jego największym dziełem była kronika Cemach Dawid wydana w Pradze w 1592 roku w dwóch księgach: pierwszą poświęcił historii Żydów, drugą – historii miejscowej. Została ona przełożona na łacinę i jidysz. Pochowany na Starym cmentarzu żydowskim w Pradze.
WEl Greco, właściwie Domenikos Theotokopulos, gr. Δομήνικος Θεοτοκόπουλος – hiszpański malarz, rzeźbiarz i architekt pochodzenia greckiego, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli manieryzmu. Jego twórczość ukształtowały idee kontrreformacji i wizje hiszpańskich mistyków. Obrazy El Greca są pełne ekstazy, mają żywą kolorystykę i wyróżniają się ekspresją form.
WJan Leonardi – włoski aptekarz, ksiądz, założyciel zakonu Kleryków Regularnych Matki Bożej.
WLuigi Groto, także: Cieco d'Adria, Cieco D'Hadria, – niewidomy włoski poeta, lutnista, dramatopisarz i aktor.
WFernando Niño de Guevara – hiszpański kardynał, arcybiskup i inkwizytor.
WRoberto de’ Nobili – włoski kardynał.
WDomenico Pinelli – włoski kardynał. Pochodził z Genui z rodziny senatorskiej. Ukończył prawo na Uniwersytecie w Padwie w 1562. Od 1563 pracował w kurii papieskiej. Biskup Fermo 1577-85. W 1585 został mianowany kardynałem prezbiterem. Legat w Romanii (1586-87) oraz w Umbrii i Perugii (1591-97). Uczestniczył w pracach wielu kurialnych dykasterii. Jako archiprezbiter Bazyliki Liberiańskiej uczestniczył w obchodach roku jubileuszowego 1600. Kardynał biskup Albano (1603), Frascati (1603-05), Porto e Santa Rufina (1605-07) i Ostia e Velletri (1607-11). Pod nieobecność kardynała Pietro Aldobrandini kierował pracami Trybunału Sygnatury Apostolskiej oraz Penitencjarii Apostolskiej. Dziekan kolegium kardynalskiego 1607-11.
WAdam (Hipacy) Pociej – działacz religijny, społeczny i polityczny, polemista religijny, kasztelan brzeski (1588–1593); po śmierci żony wstąpił do klasztoru prawosławnego, przybierając imię Hipacy. Od 1593 prawosławny biskup włodzimierski i brzeski, współtwórca unii brzeskiej (1596), następnie greckokatolicki metropolita halicki i kijowski (1599–1613), jeden z twórców Kościoła unickiego w I Rzeczypospolitej, pisarz ziemski brzeskolitewski.
WAntonio Maria Sauli – włoski kardynał.
WGabriel Severus (1541-1616) – grecki teolog prawosławny.
WFilippo di Piero Strozzi, fr. Philippe Strozzi d'Épernay, był włoskim kondotierem, członkiem florentyńskiej rodziny Strozzich. Walczył na wielu frontach, głównie dla Francji.
WStanisław Tarnowski herbu Leliwa – polski szlachcic, miecznik koronny, kasztelan sandomierski i radomski, starosta stopnicki w latach 1586–1618, starosta buski w latach 1588–1595.
WFilippo Guastavillani – włoski duchowny rzymskokatolicki, kamerling w latach 1584–1587, kardynał od 1587, siostrzeniec papieża Grzegorza XIII.
WJakub Wujek SJ – polski duchowny katolicki, jezuita, doktor teologii, rektor Akademii Wileńskiej, rektor kolegium jezuickiego w Poznaniu, autor przekładu Biblii na język polski.
WGuðbrandur Þorláksson, ew. Gudbrandur Thorláksson − islandzki matematyk, kartograf, biskup luterański w Hólar.