Yoshitane AshikagaW
Yoshitane Ashikaga

Yoshitane Ashikaga – znany także jako Ashikaga Yoshiki (足利義材) - dziesiąty siogun z rodu Ashikaga. Sprawował władzę w latach 1490-1493 i ponownie w latach 1508-1521.

Bogusław X WielkiW
Bogusław X Wielki

Bogusław X Wielki – syn Eryka II, księcia wołogoskiego, słupskiego i szczecińskiego oraz Zofii.

Jan BonerW
Jan Boner

Jan Boner herbu Bonarowa z Landau in der Pfalz – kupiec krakowski i bankier królewski, żupnik wielicki, wielki żupnik olkuski i dzierżawca olbory olkuskiej w latach 1508–1523, żupnik chęciński, burgrabia i wielkorządca zamku krakowskiego, w 1522 roku, starosta oświęcimski, krzeczowski, ojcowski, rabsztyński.

Dytryk von BülowW
Dytryk von Bülow

Dytryk von Bülow – niemiecki duchowny katolicki, biskup lubuski.

Guy CoquilleW
Guy Coquille

Guy Coquille – francuski prawnik i publicysta, autor prac z zakresu historii prawa.

Cyryl NowojezierskiW
Cyryl Nowojezierski

Cyryl Nowojezierski – święty mnich Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Gerard DavidW
Gerard David

Gerard David – niderlandzki malarz i rysownik okresu wczesnego renesansu północnego.

Diego de DezaW
Diego de Deza

Diego de Deza – hiszpański duchowny katolicki, dominikanin.

Achille GrassiW
Achille Grassi

Achille Grassi – włoski duchowny katolicki, biskup, kardynał, dziekan Roty Rzymskiej.

Antonio GrimaniW
Antonio Grimani

Antonio Grimani – doża Wenecji od 6 lipca 1521 do 7 maja 1523, admirał floty weneckiej.

Domenico GrimaniW
Domenico Grimani

Domenico Grimani – włoski duchowny katolicki, kardynał i patriarcha, najstarszy syn Antonio Grimaniego i Catariny Loredan.

Hadrian VIW
Hadrian VI

Hadrian VI – papież w okresie od 9 stycznia 1522 do 14 września 1523; humanista renesansowy, filozof i teolog. Do czasów Jana Pawła II był ostatnim papieżem nie-Włochem.

Ulrich von HuttenW
Ulrich von Hutten

Ulrich von Hutten – niemiecki rycerz, pisarz, humanista. Należał do grupy reformatorów religii, związanych z Marcinem Lutrem. Autor Listy ciemnych mężów i wydanego pośmiertnie w 1529 dzieła Arminiusz o wodzu antyrzymskiego powstania plemion germańskich w 6 r. n.e. Zmarł na wygnaniu w Szwajcarii, z powodu choroby wenerycznej.

Stanisław Kazanowski (zm. 1523)W
Stanisław Kazanowski (zm. 1523)

Stanisław Kazanowski herbu Grzymała – podkomorzy lubelski (1506), starosta krośnieński i przedborski, podsędek ziemi sandomierskiej (1505) i sędzia ziemi sandomierskiej (1507).

Bernardino Lopez de CarvajalW
Bernardino Lopez de Carvajal

Bernardino López de Carvajal – hiszpański duchowny, kardynał.

Lucjan GrimaldiW
Lucjan Grimaldi

Lucjan Grimaldi – senior Monako od 1505 do śmierci. Syn Lamberta Grimaldiego, seniora Monako, i Klaudyny Grimaldi.

Fabian LuzjańskiW
Fabian Luzjański

Fabian Luzjański herbu Luzjański – biskup warmiński.

Mehmed I GirejW
Mehmed I Girej

Mehmed I Girej (1465-1523), zwany Wielkim – chan krymski od stycznia 1515 roku. Władzę przejął po śmierci swojego ojca – chana Mengli I Gireja.

Maciej MiechowitaW
Maciej Miechowita

Maciej Miechowita, także Maciej z Miechowa i Matthias de Miechow, właściwie Maciej Karpiga – polski lekarz, pisarz medyczny, historyk, geograf, profesor Akademii Krakowskiej, ksiądz kanonik krakowski, alchemik i astrolog, w 1523 radny miasta Krakowa.

Bartolomeo MontagnaW
Bartolomeo Montagna

Bartolomeo Montagna – włoski malarz renesansowy, tworzył głównie w Vincenzy i Wenecji.

Cristóbal de OlidW
Cristóbal de Olid

Cristóbal de Olid – hiszpański oficer Hernánda Cortésa.

Pietro PeruginoW
Pietro Perugino

Pietro Perugino, właśc. Pietro di Cristoforo Vannucci – włoski malarz i rysownik okresu renesansu, przedstawiciel szkoły umbryjskiej.

Jan Przerębski (zm. ok. 1523)W
Jan Przerębski (zm. ok. 1523)

Jan Przerębski herbu Nowina – kasztelan sieradzki.

Cesare da SestoW
Cesare da Sesto

Cesare da Sesto – włoski malarz i rysownik, leonardianin.

Franz von SickingenW
Franz von Sickingen

Franz von Sickingen – niemiecki szlachcic, protektor Marcina Lutra, zwolennik reformacji, przywódca powstania przeciwko arcybiskupowi Trewiru.

Luca SignorelliW
Luca Signorelli

Luca Signorelli – włoski malarz epoki quattrocenta. W swojej twórczości podejmował tematy religijne i mitologiczne. Lubił poruszać problematykę nagiego ciała. Charakterystyczny dla jego stylu jest rzeźbiarski modelunek i postaci o masywnej, atletycznej budowie. Poprzez ujęcia anatomiczne i nagromadzenie postaci jego malarstwo zbliżone jest do formy prac Michała Anioła.