W

Abel – książę Szlezwiku od 1232, król duński w latach 1250-1252, syn Waldemara II Zwycięskiego i Berengárii portugalskiej.

W

Eryk V Glipping (Klipping) – król Danii w latach 1259–1286, syn Krzysztofa I i Małgorzaty Sambirii, zamordowany w 1286. Jego żoną była Agnieszka córka Jana I margrabiego Brandenburgii z dynastii askańskiej.

W

Eryk I Zawsze Dobry, duń. Erik Ejegod, – król Danii 1095-1103, pochodzący z dynastii Estridsenów.

W

Eryk II Pamiętny – król Danii w latach 1134-1137 z dynastii Estridsenidów.

W

Eryk III Jagnię duń. Erik 3. Lam – król Danii w latach 1137-1146, z dynastii Estrydsenidów.

W

Eryk IV Plovpenning – – król Danii 1241-1250 z dynastii Estrydsenidów.

W

Eryk VI Menved – król Danii w latach 1286–1319.

W

Harald III Hein – król Danii w latach 1074 – 1080, syn Swena Estrydsena.

W

Ingeborga Duńska, fr. Ingeborg, Isambour, Ingeburge, Ingelburge, lub Isemburge de Danemark − córka Waldemara I Wielkiego – króla Danii, i Zofii Mińskiej, siostra króla Kanuta VI i króla Waldemara II. Królowa Francji jako druga żona Filipa II Augusta.

W

Jadwiga – królowa Danii.

W

Kanut IV Święty duń. Knud den Hellige, – męczennik, król Danii w latach 1080-1086, święty Kościoła Katolickiego, patron Danii.

W

Kanut Lavard, duń. Knud Erikssen Lavard – książę duński, książę jutlandzki (Szlezwiku), mąż Ingeborgi Nowogrodzkiej, męczennik za sprawiedliwość, święty Kościoła katolickiego.

W

Kanut V – król duński w latach 1146–1157. Syn Magnusa Nilssena Silnego i Ryksy Piastówny, wnuk króla Danii Mikołaja. Współrządził ze Swenem Grade i Waldemarem Wielkim.

W

Kanut VI – król Danii w latach 1182–1202.

W

Krzysztof I – król Danii w latach 1252-1259, syn Waldemara II Zwycięskiego, brat poprzednich królów Abla i Eryka IV zwanego Denarem od pługa.

W

Krzysztof II – król Danii w latach 1320−1326 i 1329−1332, uważany za jednego z najgorszych władców w historii tego kraju.

W

Magnus Silny, Magnus Nielsson (Nilsson) (duń.) Magnus den Stærke, Magnus Nilsson – książę duński, król Szwecji panujący w Götalandzie od ok. 1125 do ok. 1130. Syn króla duńskiego Nielsa Starego i Małgorzaty, córki króla szwedzkiego Inge I Starszego i wdowy po królu norweskim Magnusie III.

W

Małgorzata I – władczyni Danii, Norwegii i Szwecji.

W

Nagrobek króla Krzysztofa II duńskiego i Eufemii wołogoskiej w Sorø — sarkofag z piaskowca w kształcie tumby, na której płycie zamykającej znajdują się całopostaciowe brązowe przedstawienia małżonków: króla Danii Krzysztofa II i Eufemii, córki księcia wołogoskiego Bogusława IV, pochodzący z ok. 1350 lub z ok. 1360, znajdujący się w dawnym kościele klasztornym w Sorø, wykonany na zamówienie syna powyższej pary Waldemara IV Dojutrka przez nieznanego artystę. Jest zaliczany do najważniejszych duńskich dzieł sztuki okresu średniowiecza.

W

Niels Stary, – król Danii w latach 1104–1134.

W

Olaf I Głód, duń. Oluf 1. Hunger, – król Danii w latach 1086–1095. Nieślubny syn króla Danii Swena Estrydsena. Jego przydomek związany jest z faktem, że na czas jego rządów przypada kilkuletni okres nieurodzaju, skutkujący panującym w kraju głodem.

W

Swen II Estrydsen, Svein Estridsen – król Danii od 1047, założyciel dynastii Estrydsenidów.

W

Swen III Grade – król duński w latach 1146–1157. Syn Eryka II. Współrządził z Kanutem V i Waldemarem Wielkim.

W

Waldemar – książę duński, biskup Szlezwiku w latach 1182–1208, arcybiskup Hamburga-Bremy.

W

Waldemar IV Atterdag – król Danii w latach 1340–1375, syn Krzysztofa II.

W

Waldemar I Wielki – król Danii w latach 1146-1157 wspólnie ze Swenem III Grade i Kanutem V, następnie samodzielnie 1158-1182.

W

Waldemar II Zwycięski – król Danii w latach 1202–1241.

W

Waldemar III − król Danii w latach 1326−1329.