
Antoni Ulryk – książę Brunszwiku-Wolfenbüttel w latach 1685-1702 wspólnie ze swym bratem Rudolfem, a od 1704 samodzielnie.

Matías de Arteaga y Alfaro – hiszpański malarz i rytownik barokowy. Był przedstawicielem szkoły sewilskiej, pozostawał pod wpływem Murilla i Valdesa Leal.
Jan de Baen – niderlandzki malarz barokowy.
Mary Beale z domu Cradock – angielska malarka barokowa.

Paolo Silvio Boccone – włoski zakonnik z zakonu cystersów, botanik.

Aernout van Citters – holenderski dyplomata.

Miron Costin, także Kostyn – kanclerz Mołdawii, poeta i kronikarz tworzący w języku mołdawskim i polskim. Jeden z poematów dedykował królowi Janowi Sobieskiemu.

Jan Karol Daniłowicz herbu Sas – podskarbi nadworny koronny, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1665 roku, starosta parczowski w 1659 roku.

Willem Drost – holenderski malarz okresu baroku.

Ferdynand IV Habsburg – król Czech w latach 1646-1654, król Węgier w latach 1647-1654 i król Rzymian w latach 1653-1654, najstarszy syn i koregent cesarza Ferdynanda III Habsburga.

Juan Antonio Frías y Escalante – hiszpański malarz okresu baroku.

Fryderyk II – landgraf Hesji-Homburg od 1680 r.

Go-Kōmyō – 110. cesarz Japonii. Panował od 14 listopada 1643 do 30 października 1654.

Stanisław Grabski herbu Wczele – polski szlachcic, starosta kłecki, kasztelan rogoziński, podczaszy poznański, dowódca chorągwi przeciwko Turkom w bitwie pod Chocimiem, wielokrotny sędzia Trybunału Koronnego, senator.

Gustaw Adolf – książę Meklemburgii-Güstrow od 1633 r.

Dirck Helmbreker, także Theodor Helmbreker – holenderski malarz i rysownik barokwy, zaliczany do Bambocciantich.

Jakub II, ang. James II – król Anglii oraz król Szkocji jako Jakub VII. Panował w latach 1685-1688. Młodszy syn Karola I i Henrietty Marii Burbon, córki Henryka IV, króla Francji, brat i następca Karola II, ostatni katolicki król Anglii i ostatni król, który rządził w sposób absolutny.

Richard Kidder (1633–1703) – duchowny anglikański, biskup i teolog.

Wespazjan Hieronim Kochowski herbu Nieczuja – historyk i poeta polskiego baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.

Antonio di Marco Magliabecchi lub Magliabechi – włoski kolekcjoner i bibliotekarz Wielkiego Księcia Toskanii, Kosmy III.
Francesco Martelli – włoski kardynał.

Jan Morawski herbu Dąbrowa – jezuita, kaznodzieja, pisarz teologiczny, nauczyciel.

Giacomo Antonio Morigia CRSP – włoski kardynał.

Johan Paulin Olivecrantz – szwedzki dyplomata.

Samuel Pepys – angielski urzędnik państwowy, pamiętnikarz. Wsławił się pamiętnikami pisanymi w latach 1660–1669.

Bernardino Ramazzini – włoski lekarz, absolwent uniwersytetu w Modenie, profesor uniwersytetu w Padwie, pionier medycyny pracy, w 1700 roku opisał w dziele De Morbis Artificum Diatriba najważniejsze choroby pięćdziesięciu grup zawodowych, a osobno opublikował pracę "Choroby kupców".

Sébastien le Prestre de Vauban – francuski inżynier wojskowy, architekt, urbanista, ekonomista, polityk, reformator a nawet filozof,marszałek Francji.

Willem van de Velde (młodszy) – malarz holenderski, najsławniejszy z całej rodziny van de Velde. Syn Willema, zwanego starszym i brat Adriaena. Początkowo uczył się w pracowni swego ojca, później pobierał nauki u Simona de Vlieger. Od 1677 w służbie dworu angielskiego, pracując jako malarz nadworny króla Karola II Stuarta w Londynie. Malował bitwy, widoki morskie, mariny, porty i portrety, które znajdują się m.in. w Londynie w Galerii Narodowej i zbiorach oraz w Amsterdamie.