WBeagle 2 – brytyjski lądownik, który w roku 2003 miał wylądować na powierzchni Marsa. Jego misja zakończyła się niepowodzeniem. Lądowanie pojazdu na Marsie było częścią misji Mars Express, prowadzonej przez Europejską Agencję Kosmiczną, która poza tą porażką okazała się udana.
WCONTOUR – sonda amerykańskiej agencji kosmicznej NASA wystrzelona w ramach programu Discovery, której misja zakończyła się niepowodzeniem. Podstawowym celem sondy było zbadanie jąder dwóch komet: komety Enckego i 73P/Schwassmann-Wachmann. W dalszej kolejności istniała możliwość zbadania 6P/d'Arrest i być może jeszcze jednej, dotąd nieodkrytej komety.
WFobos-Grunt – rosyjska sonda kosmiczna przygotowana przez agencję Roskosmos. Zadaniem misji było lądowanie na powierzchni Fobosa, większego z dwóch księżyców Marsa, w celu pobrania próbek gruntu i dostarczenia ich na Ziemię. Fobos-Grunt miał też przetransportować na orbitę wokółmarsjańską chińską sondę Yinghuo-1. Z powodu awarii po starcie sonda pozostała na niskiej orbicie wokółziemskiej i w dniu 15 stycznia 2012 roku spłonęła w atmosferze Ziemi.
WGenesis – bezzałogowa sonda kosmiczna agencji NASA zbudowana w celu zebrania oraz dostarczenia na Ziemię próbek wiatru słonecznego. Należała do programu Discovery. Misja statku kosmicznego Genesis stała się pierwszą próbą przywiezienia materii z przestrzeni pozaziemskiej od czasu programu Łuna. Celem misji było zdobycie próbek materii, z której pierwotnie powstało Słońce oraz Układ Słoneczny. Kapsuła powrotna sondy roztrzaskała się o Ziemię 8 września 2004 podczas nieudanego lądowania na pustyni w Utah, co doprowadziło do klęski całej misji.
WMariner 1 (R-1) – pierwsza sonda kosmiczna programu Mariner amerykańskiej agencji kosmicznej NASA.
WMariner 3 – amerykańska sonda kosmiczna przeznaczona do wykonania pierwszych przelotów w pobliżu Marsa. Wysłana przez NASA w ramach programu Mariner. Misja Marinera 3 zakończyła się niepowodzeniem, sonda znajduje się na orbicie heliocentrycznej.
WMariner 8 – bezzałogowa sonda amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. Jej celem było wejście na orbitę Marsa, wykonanie zdjęć i szeregu badań naukowych tej planety. Była bliźniaczą sondą Marinerów 6, 7 i 9. Wraz z Marinerem 9 stanowiła część programu „Mariner Mars 71”. Sonda została zniszczona w kilka minut po starcie z Przylądka Canaveral 9 maja 1971 roku na skutek utraty sterowności przez stopień Centaur rakiety Atlas-Centaur. Przyczyną katastrofy była usterka układu scalonego o powierzchni 32 mm2, znajdującego się w pilocie automatycznym stopnia Centaur. Rakieta zaczęła koziołkować i ostatecznie wpadła do Oceanu Atlantyckiego w odległości prawie 1500 km od miejsca startu, około 560 km na północ od Portoryko.
WMars 1 – automatyczna międzyplanetarna sonda wystrzelona w kierunku Marsa 1 listopada 1962 przez Związek Radziecki. 21 marca 1963, w odległości 106 760 000 km od Ziemi, stracono kontakt z pojazdem. Sonda zbliżyła się do Marsa na odległość 193 000 km 19 czerwca 1963. Następnie weszła na orbitę heliocentryczną. Był to pierwszy statek kosmiczny, który dotarł w pobliże Marsa.
WMars 1M – typ nieudanych radzieckich sond, wystrzelonych w kierunku Marsa. Stanowiły część radzieckiego programu Mars. Dwie próby jej wystrzelenia - pierwsze próby wysłania sondy międzyplanetarnej przez Związek Radziecki - zakończyły się porażkami. Mars 1M miał przelecieć w pobliżu Marsa i sfotografować go. Statek miał masę około 640 kg i przenosił magnetometr, licznik promieni kosmicznych, pułapkę plazmy i detektor mikrometeoroidów.
WMars 2 – radziecka sonda kosmiczna wysłana na Marsa w ramach programu Mars, 9 dni przed bliźniaczą misją Mars 3. Lądownik sondy wbrew planom rozbił się na powierzchni Marsa, niemniej był pierwszą ziemską sondą, która osiągnęła powierzchnię planety. Misja orbitera przebiegała pomyślnie, ale warunki atmosferyczne na Marsie uniemożliwiły przesłanie bardziej wartościowych danych.
WMars 3 – radziecka sonda kosmiczna wysłana na Marsa w ramach programu Mars, 9 dni po bliźniaczej misji Mars 2. Lądownik tej sondy został pierwszym pojazdem w historii, który bezpiecznie osiadł na marsjańskim gruncie, jednak po 14,5 sekundy transmisji utracono z nim łączność.
WMars 4 – radziecka bezzałogowa sonda kosmiczna wysłana w ramach programu Mars z zadaniem przekształcenia w sztucznego satelitę „Czerwonej Planety”.
WMars 7 – czwarta i ostatnia radziecka sonda kosmiczna typu M-73 wystrzelona w 1973 roku w kierunku Marsa w ramach programu Mars.
WMars 96 – rosyjska sonda kosmiczna przeznaczona do wejścia na orbitę wokół Marsa, czasem nazywana również Mars 8. Jej misja zakończyła się porażką, sonda nie opuściła Ziemi.
WMars Climate Orbiter – sonda NASA wystrzelona 11 grudnia 1998 roku przeznaczona do badań pogody, atmosfery i klimatu Marsa jako część programu Mars Surveyor '98. 23 września 1999 roku, w trakcie wchodzenia na orbitę kontakt z satelitą został przerwany w wyniku błędu w projekcie komputera sterującego misją.
WMars Observer – amerykańska sonda kosmiczna programu Planetary Observer, która w 1993 roku miała wejść na orbitę Marsa. Misja zakończyła się niepowodzeniem. Z niewyjaśnionych przyczyn 22 sierpnia 1993 o 01:00 UTC stracono z nią łączność. Stało się to w czasie operacji wchodzenia sondy na orbitę okołomarsjańską podczas przygotowań do odpalenia silników głównych. 30 minut po planowanym wykonaniu tego manewru sonda powinna się zgłosić, ale już nigdy się nie odezwała. Wśród prawdopodobnych przyczyn awarii wymieniano m.in. eksplozję materiałów pędnych i wadliwą elektronikę.
WMars Polar Lander – bezzałogowa sonda kosmiczna NASA. Celem misji było pierwsze lądowanie w rejonie podbiegunowym Marsa. Poza głównym lądownikiem na pokładzie sondy leciały także dwa penetratory o wspólnej nazwie Deep Space 2, później otrzymały nazwy Amundsen i Scott. Start nastąpił 3 stycznia 1999 roku rakietą Delta II z Przylądka Canaveral.
WNozomi – japońska sonda kosmiczna i niedoszły sztuczny satelita Marsa. Jedyny japoński statek jaki dotarł do innej planety do 2010 roku, kiedy sonda Akatsuki podjęła nieudaną próbę wejścia na orbitę Wenus. Misja nie powiodła się z powodu spalenia przez sondę zbyt dużej ilości paliwa podczas manewrów korygujących lot, które zostały wymuszone awarią jednego z zaworów silnika sondy. Nozomi ucierpiała też na skutek silnego rozbłysku na Słońcu.
WPioneer 0 – amerykańska sonda kosmiczna. Pierwsza próba wysłania obiektu poza orbitę wokółziemską i pierwsza próba lotu w kierunku Księżyca. Misja nie powiodła się z powodu eksplozji rakiety nośnej podczas startu.
WPioneer 1 – niedoszła sonda Księżyca. Pierwsza misja NASA. Wystrzelony przy udziale US Air Forces. Miał osiągnąć orbitę okołoksiężycową i wykonać zdjęcia powierzchni Księżyca. Nie udało się osiągnąć zamierzonego celu.
WPioneer 2 – niedoszła sonda Księżyca. Ostatni ze statków serii Able mających wejść na orbitę Księżyca. Wystrzelony przy udziale US Air Force. Misja nie powiodła się w całości. Statek nie osiągnął docelowej orbity z powodu nie włączenia się trzeciego stopnia rakiety nośnej. Pioneer 2 osiągnął trajektorię balistyczną z maksymalną wysokością 1550 km. Wrócił do atmosfery po 6 godzinach i 52 minutach, nad północno-zachodnią Afryką. Statek pozyskał małą ilość danych naukowych świadczących o wyższym niż wcześniej zakładano promieniowaniu nad równikowymi szerokościami geograficznymi i o tym, że bliżej Ziemi gęstość występowania mikrometeoroidów jest wyższa niż w odleglejszej przestrzeni kosmicznej.
WPioneer 3 – nieudany pierwszy statek kosmiczny, który miał opuścić ziemskie pole grawitacyjne. Planowano, że minie Księżyc, wejdzie na orbitę okołosłoneczną, zbada pasy radiacyjne i sprawdzi działanie spustu aparatów fotograficznych. Misja nie powiodła się w całości – statek osiągnął jedynie trajektorię balistyczną z wysokością maksymalną 102 360 km, częściowo wykonał powierzone mu pomiary naukowe, po czym spłonął w ziemskiej atmosferze. Był czwartą z rzędu nieudaną misją programu Pioneer. Pioneer 3 powtórzył osiągnięcia Pioneera 1, tylko osiągnięta wysokość była trochę mniejsza.
WPioneer P 3 – całkowicie nieudana seria amerykańskich sond księżycowych. Niepowodzeniem zakończyły się wszystkie trzy próby wystrzelenia sond z tej serii. Planowano wprowadzenie ich na orbitę wokółksiężycową. Sondy były misjami NASA, wytworzonymi przez Jet Propulsion Laboratory i wystrzeliwanymi przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych. Do serii należały:Pioneer P 1 – eksplozja rakiety Atlas C Able podczas przedstartowego testu statycznego 24 września 1959. Sonda P-1 nie była zamontowana w tym czasie na rakiecie i została później przemianowana na P-3. Pioneer P 3 – wystrzelony 26 listopada 1959 o 07:26 UTC rakietą Atlas Able. Ważył 169 kg. W 45 sekundzie lotu przedwcześnie oderwał się czepiec rakiety chroniący ładunek. W 104 sekundzie lotu utracono łączność z trzecim stopniem rakiety, który uległ zniszczeniu wraz z ładunkiem. Pioneer P 31 – eksplozja rakiety Atlas D Able podczas przedstartowego testu statycznego 15 lutego 1960. Pioneer P 30 – wystrzelony 25 września 1960 o 15:13 UTC rakietą Atlas Able. Ważył 175 kg. Sonda nie osiągnęła orbity z powodu usterki drugiego stopnia rakiety nośnej. Rakieta osiągnęła apogeum na wysokości 1290 km. Pioneer P 31 – wystrzelony 15 grudnia 1960 o 09:10 UTC rakietą Atlas Able. Ważył 175 kg. W wyniku przedwczesnego zapłonu członu Able doszło do eksplozji rakiety nośnej w 70 sekundzie lotu, na wysokości 12 200 m.
WProgram Fobos – program lotu dwóch radzieckich bezzałogowych sond kosmicznych wysłanych w 1988 roku. Celem ich misji było przeprowadzenie szczegółowych badań marsjańskiego księżyca Fobosa. Sondy miały dokonać bardzo bliskich przelotów nad powierzchnią Fobosa, umieścić na niej lądowniki, wykonać obserwacje powierzchni i atmosfery Marsa, a także przeprowadzić obserwacje Słońca i przestrzeni międzyplanetarnej.
WRanger 1 – niedoszła amerykańska bezzałogowa sonda kosmiczna, pierwsza z serii Ranger, mającej testować nowe technologie dla późniejszych lotów na Księżyc programu Apollo. Sonda miała badać przestrzeń międzyplanetarną pomiędzy Ziemią a Księżycem, a potem rozbić się o jego powierzchnię. Z powodu awarii rakiety nośnej, celu tego nie osiągnięto. Misję określa się jako częściowo udaną: zrealizowano cele technologiczne i inżynieryjne; nie zebrano jednak żadnych danych naukowych.
WRanger 2 – niedoszła amerykańska bezzałogowa sonda kosmiczna, druga z serii Ranger, mającej testować nowe technologie dla późniejszych lotów na Księżyc programu Apollo. Sonda miała badać przestrzeń międzyplanetarną pomiędzy Ziemią a Księżycem, a potem rozbić się o jego powierzchnię. Z powodu awarii rakiety nośnej, celu tego nie osiągnięto.
WRanger 3 – amerykańska bezzałogowa sonda kosmiczna. Razem ze statkami Ranger 4 i Ranger 5 stanowił drugą serię sond programu Ranger, tzw. Block II. Z powodu serii defektów, planowane zderzenie Rangera 3 z powierzchnią Księżyca nie doszło do skutku. Sonda weszła na orbitę heliocentryczną. Statek sam w sobie stanowił test urządzeń i rozwiązań dla przyszłych lotów międzyplanetarnych i księżycowych.
WRanger 5 – amerykańska bezzałogowa sonda kosmiczna wysłana w ramach programu Ranger. Misja zakończyła się niepowodzeniem. Z powodu usterki w układzie zasilania wszystkie instrumenty pokładowe przestały działać po kilku godzinach od startu. Planowane zderzenie Rangera 5 z powierzchnią Księżyca nie doszło do skutku. Minął on powierzchnię Srebrnego Globu o 725 kilometrów, w dniu 21 października 1962 roku. Sonda krąży obecnie wokół Słońca.
WRanger 6 – amerykańska bezzałogowa sonda kosmiczna wysłana w ramach programu Ranger. Misja zakończyła się niepowodzeniem. Ranger 6 miał wejść na trajektorię zderzeniową z Księżycem i przekazać zdjęcia wykonane podczas zbliżania się do Srebrnego Globu, aż do uderzenia w jego powierzchnię. Statek przenosił sześć widikonowych kamer telewizyjnych. Trzy szeroko i trzy wąskokątne. Kamery podzielone były na dwie grupy, każda z własnym zasilaniem, programatorem i nadajnikiem. Z powodu usterki, system nie przekazał żadnych obrazów.
WSurveyor 2 – nieudana misja amerykańskiej, bezzałogowej sondy kosmicznej do badań Księżyca.
WSurveyor 4 – zakończona niepowodzeniem misja amerykańskiej bezzałogowej sondy kosmicznej do badań Księżyca.