WManuel de Araújo Porto-alegre - baron Santo Angelo – brazylijski poeta i dramaturg, prekursor brazylijskiego romantyzmu, malarz, architekt, miejski planista, dziennikarz, rysownik, krytyk i historyk sztuki, profesor uniwersytecki i dyplomata.
WMachado de Assis, właśc. Joaquim Maria Machado de Assis – brazylijski poeta i pisarz.
WAmalia Augusta Eugenia – księżna Leuchtenbergu, w latach 1829-1831 cesarzowa Brazylii.
WKsiążę Bertrand Orleański-Bragança, właściwie: Bertrand Maria José Pio Januário Miguel Gabriel Raphael Gonzaga de Orléans e Bragança – członek cesarskiej rodziny Brazylii, obecny tytularny następca tronu Brazylii.
WKsiążę Pedro Luís Maria José Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Orléans-Bragança e Ligne – członek brazylijskiej rodziny cesarskiej Orléans-Bragança, bratanek księcia Ludwika, pretendenta do tronu Brazylii z linii Vassouras.
WGiosuè Alessandro Giuseppe Carducci – włoski poeta i historyk literatury. Przez swoich rodaków często był uznawany za twórcę narodowego i wieszcza zjednoczonych Włoch. Jako zwolennik wyrafinowanej estetyki kategorycznie odrzucił swobodę romantyzmu i czerpał głównie ze wzorców antycznych oraz z włoskiej tradycji klasycznej. Będąc długoletnim wykładowcą bolońskiego uniwersytetu, brał intensywny udział w bieżących dyskusjach politycznych oraz prowadził ożywioną działalność krytycznoliteracką. Dorobek Carducciego zwieńczono w roku 1906 Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury za „twórczą energię, świeżość stylu i siłę liryczną, tak charakterystyczne dla jego poetyckich arcydzieł”.
WPedro Luiz Napoleão Chernoviz, Piotr Ludwik Napoleon Czerniewicz – brazylijski lekarz polskiego pochodzenia, autor wielu wydań brazylijskiego podręcznika farmakologii i receptury.
WFélix François Faure – prezydent Francji w latach 1895–1899.
WManuel Deodoro da Fonseca – przywódca zamachu stanu, w wyniku którego obalono cesarza Brazylii Piotra II. Pierwszy prezydent nowo powstałej Republiki Brazylijskiej, mason.
WJohann Ritter von Herbeck – austriacki kompozytor i dyrygent.
WHonório Hermeto Carneiro Leão, markiz Parany, był brazylijskim politykiem, dyplomatą, sędzią i współzałożycielem Partii Konserwatywnej działającej w latach istnienia cesarstwa Brazylii (1822–1889). Leão urodził się w São Carlos do Jacuí, ówczesnej stolicy Minas Gerais. Po ukończeniu studiów na uniwersytecie w Coimbrze w Portugalii i powrocie do Brazylii został w 1826 roku mianowany sędzią, a wkrótce sędzią sądu apelacyjnego. W roku 1830 został wybrany reprezentantem Minas Gerais w brazylijskiej Izbie Deputowanych; piastował to stanowisko do roku 1841.
WFriedrich Wilhelm Heinrich Alexander von Humboldt – niemiecki przyrodnik i podróżnik, jeden z twórców nowoczesnej geografii, młodszy brat Wilhelma von Humboldta.
WIzabela Krystyna Leopoldyna Augusta Micaela Gabriela Rafaela Gonzaga de Orleáns e Bragança - księżniczka cesarska, regentka i ostatnia następczyni tronu Brazylii.
WJKW Aleksander II Karadźordźewić – książę koronny serbski, ostatni następca tronu Królestwa Jugosławii, pretendent do tronu Serbii.
WLouis Benoît van Houtte − belgijski botanik i wydawca, badacz kwiatów i roślin ogrodowych.
WLudwik Gaston Orleański-Bragança, port.: Luís Gastão Maria José Pio de Orleans e Bragança – głowa cesarskiej rodziny Brazylii i pretendent do tronu tego kraju, książę krwi Francji i Portugalii.
WLudwik I, port. Luís Filipe Maria Fernando Pedro de Alcântara António Miguel Rafael Gabriel Gonzaga Xavier Francisco de Assis João Augusto Júlio Valfando de Bragança – od 1861 do 1889 roku król Portugalii.
WMaria Leopoldyna Habsburg – arcyksiężniczka austriacka, cesarzowa Brazylii i przez dwa miesiące jednocześnie królowa Portugalii.
WVictor Meirelles, właśc. Victor Meirelles de Lima – brazylijski malarz.
WOlaf V, właśc. Alexander Edward Christian Frederik książę duński – król Norwegii w latach 1957–1991 z dynastii Glücksburgów, bocznej linii Oldenburgów. Syn króla Norwegii Haakona VII i księżniczki Maud – córki króla Wielkiej Brytanii, Edwarda VII.
WPiotr Tiago (Jakub) Orleański-Bragança, właściwie: Pedro Tiago Maria Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Orléans e Bragança – członek cesarskiej rodziny Brazylii, obecny tytularny następca tronu Brazylii z tzw. linii Petrópolis.
WSir Richard Owen – angielski biolog, anatom porównawczy zwierząt i paleontolog.
WLouis Pasteur – francuski chemik i prekursor mikrobiologii.
WPedro Henrique de Orléans-Braganza, właściwie: książę Pedro Henrique Afonso Filipe Maria Gastão Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Orléans e Bragança - brazylijski arystokrata urodzony we Francji, książę Orléans e Bragança i książę Grão-Pará, książę cesarski Brazylii i pretendent do cesarskiego tronu Brazylii jako wnuk Izabeli (I) Brazylijskiej.
WKsiążę Piotr de Alcantara Orleański-Bragança, właściwie: Pedro de Alcantara Luís Filipe Maria Gastão Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Orleans e Bragança - książę Grão Para, najstarszy syn Izabeli Brazylijskiej, księżniczki cesarskiej, i jej męża - Gastona Orleańskiego, hrabiego d'Eu.
WPiotr Gaston Orleański-Bragança, właśc. Pedro de Alcántara Gastão João Maria Filipe Lourenço Humberto Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Orléans e Bragança – tytularny, trzeci książę de Orleans e Braganza. Głowa brazylijskiej rodziny cesarskiej z tzw. linii Petrópolis.
WPiotr I – cesarz Brazylii w latach 1822-1831, także krótko król Portugalii jako Piotr IV, zwany Królem-Żołnierzem od 10 marca do 28 maja 1826. W Brazylii zwany potocznie Dom Pedro. Najstarszy syn króla Jana VI z portugalskiej dynastii Bragança i jego żony Charlotty Joachimy, córki króla Hiszpanii Karola IV. Należał do masonerii, był wielkim mistrzem Wielkiego Wschodu Brazylii.
WPiotr II – ostatni cesarz Brazylii, tam urodzony, co czyni go jedynym „rodowitym” monarchą brazylijskim.
WKsiążę Piotr Karol Orleański-Bragança, właściwie: Pedro de Alcântara Carlos João Lourenço Miguel Rafael Gabriel Gonzaga de Orleans e Bragança - tytularny czwarty książę de Orleans e Bragança, obecna głowa cesarskiej rodziny z tzw. linii Petrópolis.
WAleksander Michajłowicz Romanow – wielki książę Imperium Rosyjskiego.
WWilliam Thomson, 1. baron Kelvin, lord Kelvin – brytyjski fizyk, matematyk i przyrodnik. Podał własne sformułowanie drugiej zasady termodynamiki, badał elektryczność i magnetyzm.