WJan Aepinus, właściwie Johann Hoeck – niemiecki duchowny i teolog luterański, działacz reformacyjny, pierwszy superintendent Hamburga.
WCornelis Anthonisz, znany również jako Anthonissen lub Teunissen – malarz, rysownik, drzeworytnik i kartograf holenderski.
WAntonius Corvinus zwany Rabe – niemiecki duchowny luterański i działacz reformacyjny.
WLucas Cranach starszy – niemiecki malarz i grafik epoki renesansu, ojciec malarzy Lucasa Cranacha młodszego i Hansa.
WGiovanni Domenico de Cupis – włoski kardynał.
WFrancesco Donato lub Francesco Donà – doża Wenecji od 24 listopada 1545 do 23 maja 1553.
WJohn Dudley, 1. książę Northumberland – w 1543 mianowany wicehrabią Lisle, w 1547 księciem Warwick, w 1551 księciem Nordhumberland, przyczynił się do tego, że król Edward VI, pominąwszy księżniczki Marię i Elżbietę, na następcę tronu wyznaczył swoją krewną Jane Grey, którą zaślubił młodszy syn Dudleya, Guildford Dudley. Po śmierci króla John Dudley nie utrzymał swych wpływów i wraz z synem i synową zostali straceni.
WDymitr Iwanowicz (1552-1553) - pierwszy carewicz wszechruski.
WEdward VI – król Anglii w latach 1547–1553, jedyny syn Henryka VIII Tudora, króla Anglii, i jego trzeciej żony, Jane Seymour, córki Johna Seymoura, szlachcica z Wiltshire. Edward nigdy nie rządził samodzielnie.
WErnest – margrabia Badenii-Durlach od 1515.
WHoracy Farnese właśc. Orazio Farnese – władca księstwa Castro w latach 1547-1553. Wnuk papieża Pawła III.
WPiotr Firlej – polski magnat, herbu Lewart, dworzanin królewski, kasztelan chełmski (1527), starosta: lubelski, radomski, kazimierski.
WGirolamo (Hieronim) Fracastoro – włoski lekarz, nauczyciel i poeta. Urodzony w Weronie, ukończył studia na uniwersytecie w Padwie. Około roku 1500 poślubił Elenę de Clavis i doczekał się pięciorga dzieci, córki i czterech synów, z których dwóch zmarło przedwcześnie. W roku 1502 uzyskał prawo do wykonywania zawodu lekarza. W roku 1546 przedstawił teorię roznoszenia chorób zakaźnych przez rodzaj nasion/zarodków, które w sposób bezpośredni lub pośredni mogą przenosić się na duże odległości. Jego teoria została empirycznie potwierdzona dopiero w wieku XIX przez Louisa Pasteura i Roberta Kocha. W tym samym dziele przedstawił również pierwszy opis tyfusu.
WFranciszek z Waldeck – biskup Minden od 1530, biskup Osnabrücku i biskup Münsteru od 1533, pochodący z rodu hrabiów Waldeck.
WGabriel de Luetz, baron d’Aramon et de Vallabregues, nazywany często w skrócie Gabriel d’Aramon – francuski ambasador w Imperium Osmańskim w latach 1546–1553, w służbie najpierw Franciszka I, który wysłał go do Imperium Osmańskiego, następnie zaś Henryka II. Gabrielowi de Luetz towarzyszył szeroki zespół naukowców: Jean de Monluc, filozof Guillaume Postel, botanik Pierre Belon, przyrodnik Pierre Gilles d'Albi, przyszły kosmograf André Thévet, podróżnik Nicolas de Nicolay, którzy opublikowali swoje odkrycia po powrocie do Francji i w dużym stopniu przyczynili się do rozwoju wczesnej nauki we Francji.
WVáclav Hájek z Libočan – czeski kronikarz, pisarz, ksiądz. Autor Kroniki czeskiej, którą pisał przez 6 lat. Kronika rozpoczyna się opisem pojawienia się Czechów na terenach dzisiejszych Czech, a kończy na roku 1527. Pomimo że autor zebrał ogromną liczbę informacji, jego dzieło zawiera wiele zmyśleń i nieścisłości. Niemniej czytane przez stulecia miało wpływ na podtrzymanie czeskiej świadomości narodowej.
WFra' Juan de Homedes y Coscon także Jean – 47. wielki mistrz zakonu joannitów w latach 1536-1553.
WWolf lub Wolfgang Huber – niemiecki malarz i rysownik okresu renesansu; przedstawiciel szkoły naddunajskiej.
WBenedykt Izdbieński, Benedykt z Izdebna herbu Poraj – biskup poznański od 25 czerwca 1546, biskup kamieniecki od 1545, kanclerz gnieźnieński, kantor krakowski, kanonik poznański, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej od 1525 roku, działacz kontrreformacji, sekretarz królewski Zygmunta I Starego od 1539 roku, posiadał przywilej kreacji notarialnej.
WJerzy III von Anhalt-Dessau, zwany Georg der Gottselige – niemiecki duchowny, reformator religijny, prepozyt magdeburski w latach 1526-1553, prepozyt miśnieński w latach 1548-1553, biskup koadiutor Merseburga w latach 1544-1549, książę Anhalt-Dessau w latach 1516-1544, książę Anhalt-Plötzkau w latach 1544-1553.
WKarol III Dobry – książę Sabaudii w latach 1504–1553.
WPiotr Kmita Sobieński hrabia na Wiśniczu herbu Szreniawa – marszałek wielki koronny od 1529 roku, marszałek nadworny koronny w latach 1518-1529, wojewoda krakowski w latach 1536-1553, starosta generalny krakowski w latach 1533-1553, starosta spiski (1522–1553), wojewoda sandomierski od 1535 roku, kasztelan sandomierski od 1532 roku, kasztelan wojnicki w latach 1527-1532, starosta spiski od 1523 roku, starosta kolski od 1524 roku, starosta przemyski od 1511 roku.
WHanibal Lucić – chorwacki poeta i dramatopisarz.
WMaurycy Wettyn, Maurycy saski – elektor Saksonii w latach 1547–1553.
WCristóbal de Morales – hiszpański kompozytor epoki renesansu.
WMustafa, Şehzade Mustafa Muhlisi – syn sułtana Sulejmana Wspaniałego i jego konkubiny Mâhidevrân. Był władcą Manisy od 1533 do 1541, a następnie Amasyi od 1541 do 1553 roku. Mustafa był następcą tronu osmańskiego i bardzo popularnym księciem wśród mieszkańców Anatolii.
WFrançois Rabelais – francuski pisarz satyryczny, duchowny i lekarz. Wszechstronnie wykształcony, przyjaciel wielu ówczesnych humanistów europejskich, przeszedł do historii jako autor jednej książki, zarazem popularnej i budzącej kontrowersje: Gargantui i Pantagruela.
WGiovanni Salviati – włoski kardynał.
WMiguel Servet – hiszpański teolog unitariański, astronom, prawnik, lekarz i humanista. Uważany za prekursora unitarianizmu. Jako pierwszy w Europie odkrył płucne krążenie krwi, pionier farmakologii i stosowania odkrytych później witamin a także ojciec współczesnej etnografii. Znawca greki, łaciny i hebrajskiego.
WJakob Sturm (także Jakob lub Jacob Sturm von Sturmeck, Jaques Sturm de Sturmeck, ur. 10 sierpnia 1489 w Strasburgu; zm. 30 października 1553 tamże) – reformator religijny i burmistrz Strasburga.
WJan Spytek Tarnowski herbu Leliwa, podskarbi wielki koronny, kasztelan żarnowski, zawichojski, wojnicki, radomski.
WJan Gabriel Tęczyński herbu Topór – podkomorzy (1515) i wojewoda sandomierski (1542), kasztelan (1518) i starosta lubelski, lelowski, bełski, trembowelski, marszałek nadworny koronny (1529), kasztelan wojnicki (1535), hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego (1527), poseł do sułtana Sulejmana Wspaniałego w 1524 roku dla negocjowania rozejmu.
WPedro de Valdivia – hiszpański konkwistador, towarzysz Francisca Pizarra w podboju Peru i pierwszy królewski gubernator Chile. Założyciel pierwszych chilijskich miast m.in. Santiago de Chile (1541), Concepción (1550) i Valdivii (1552).
WBonifacio Veronese lub Bonifacio Veneziano, właśc. Bonifacio de' Pitati – włoski malarz okresu późnego renesansu i manieryzmu.
WPiotr Zborowski herbu Jastrzębiec – kasztelan sandomierski w latach 1548-1553, kasztelan małogoski w latach 1531-1548, cześnik koronny w latach 1520-1527, krajczy koronny w latach 1515-1520, starosta sanocki w latach 1548-1553, marszałek dworu polskiego Zygmunta II Augusta w Wilnie.