WZłota Palma – nagroda przyznawana przez jury konkursu głównego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes dla najlepszego filmu sekcji konkursowej. Przyznawana od 1939, jest jedną z najstarszych i najbardziej prestiżowych nagród filmowych na świecie. Przez krytyków uznawana jest za filmowy odpowiednik literackiej Nagrody Nobla.
WBiała wstążka – zrealizowany w koprodukcji austriacko-francusko-niemiecko-włoskiej dramat filmowy w reżyserii Michaela Hanekego, nagrodzony Złotym Globem oraz Złotą Palmą na Festiwalu Filmowym w Cannes 2009, nominowany także w 2010 roku do Oskara w kategorii „Najlepszy film nieanglojęzyczny”.
WBlaszany bębenek – dramat produkcji francuskiej, niemieckiej, polskiej i jugosłowiańskiej z 1979, w reżyserii Volkera Schlöndorffa. Film został nakręcony na podstawie powieści Güntera Grassa pod tym samym tytułem.
WCud w Mediolanie – włoski baśniowy komediodramat z 1951 roku w reżyserii Vittoria De Siki.
WCzarny Orfeusz – brazylijsko-francusko-włoski film z 1959 roku w reżyserii Marcela Camusa. Obraz uhonorowano Złotą Palmą na 12. MFF w Cannes oraz Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.
WCzas apokalipsy – amerykański film z 1979 roku w reżyserii Francisa Forda Coppoli, którego inspiracją było opowiadanie Josepha Conrada Jądro ciemności. W roku 2001 ukazała się poszerzona wersja reżyserska tego filmu, Czas apokalipsy: Powrót.
WCzłowiek z żelaza – polski dramat filmowy z roku 1981 w reżyserii Andrzeja Wajdy, na podstawie scenariusza Aleksandra Ścibora-Rylskiego; kontynuacja Człowieka z marmuru. Akcja toczy się w roku 1980 podczas wydarzeń sierpniowych. Dziennikarz Winkel dostaje zadanie zrobienia reportażu kompromitującego robotnika i aktywistę komitetu strajkowego, Macieja Tomczyka – syna Mateusza Birkuta.
WDrzewo na saboty – włoski dramat filmowy z 1978 roku w reżyserii Ermanno Olmiego.
WDrzewo życia – amerykański dramat filmowy z elementami kina fantasy w reżyserii i według scenariusza Terrence’a Malicka.
WDzikość serca – amerykański film kryminalny w reżyserii Davida Lyncha, powstały na podstawie powieści Barry'ego Gifforda.
WFahrenheit 9.11 – film dokumentalny Michaela Moore’a, zdobywca Złotej Palmy na festiwalu w Cannes w 2004 roku.
WImigranci (Dheepan) – francuski dramat z 2015 roku wyreżyserowany przez Jacques’a Audiarda. Film zdobył Złotą Palmę w czasie 68. Festiwalu w Cannes.
WKlasa – francuski dramat obyczajowy z 2008 w reżyserii Laurenta Canteta. Film otrzymał Złotą Palmę podczas LXI Festiwalu Filmowego w Cannes.
WKlasa robotnicza idzie do raju – włoski film fabularny z 1971 roku w reżyserii Elio Petriego.
WLampart – włosko-francuski dramat historyczny z 1963 roku, w reżyserii Luchino Viscontiego. Ekranizacja wydanej pięć lat wcześniej powieści Giuseppego Tomasiego di Lampedusy o tym samym tytule.
WMarty – amerykański melodramat z 1955 roku w reżyserii Delberta Manna. Obraz nagrodzono Oscarem dla najlepszego filmu roku, a także Złotą Palmą na 8. MFF w Cannes. Obok Straconego weekendu (1945) Billy'ego Wildera i Parasite (2019) Bong Joon-ho jest to jeden z zaledwie trzech filmów, które wyróżniono obydwiema tymi prestiżowymi nagrodami.
WMASH – amerykański film fabularny z 1970 roku w reżyserii Roberta Altmana. Obraz uhonorowano Złotą Palmą na 23. MFF w Cannes oraz pięcioma nominacjami do Oscara, w tym za najlepszy film roku i reżyserię.
WMiłość – film fabularny w reżyserii Michaela Hanekego, zwycięzca Złotej Palmy dla najlepszego obrazu podczas 65. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Światowa premiera filmu odbyła się właśnie w Cannes, gdzie pierwsza publiczna projekcja miała miejsce 20 maja 2012. Polska premiera miała miejsce 2 listopada 2012.
WOtello – czarno-biały dramat filmowy z 1952 roku w reżyserii Orsona Wellesa. Ekranizacja sztuki Williama Szekspira, wyróżniona najwyższą nagrodą Grand Prix na 5. MFF w Cannes.
WPanie i panowie – włosko-francuski film fabularny z 1966 roku w reżyserii Pietro Germiego. Obraz zdobył Złotą Palmę na 19. MFF w Cannes.
WParasite – południowokoreańska tragikomedia z 2019 roku w reżyserii Bonga Joon-ho, z Song Kang-ho i Choi Woo-shik w rolach głównych.
WParasolki z Cherbourga – francusko-niemiecki film muzyczny z 1964 w reżyserii Jacques'a Demy'ego. Główne role zagrali Catherine Deneuve i Nino Castelnuovo. Muzykę do filmu napisał Michel Legrand.
WPianista – dramat wojenny z 2002 roku w reżyserii Romana Polańskiego, koprodukcja francusko-niemiecko-polsko-brytyjska. Film jest adaptacją autobiografii pianisty i kompozytora żydowskiego pochodzenia Władysława Szpilmana. Szpilman w czasie II wojny światowej najpierw przebywał w getcie warszawskim. W trakcie jego likwidacji, dzięki pomocy polskich przyjaciół, ukrywał się w Warszawie po „aryjskiej” stronie. Po upadku powstania warszawskiego przetrwał dzięki kapitanowi Wehrmachtu Wilmowi Hosenfeldowi.
WPokój syna – włoski film z 2001 roku w reżyserii Nanniego Morettiego, który był też współscenarzystą i wystąpił w jednej z głównych ról. Film został nagrodzony m.in. Złotą Palmą na festiwalu w Cannes oraz trzema nagrodami David di Donatello, w tym dla najlepszego filmu.
WPowiększenie – brytyjsko-włosko-amerykański film fabularny z 1966 w reżyserii Michelangelo Antonioniego. Scenariusz został oparty na opowiadaniu Julio Cortázara Babie lato.
WPrzyjacielska perswazja – amerykański dramat historyczny z 1956 roku w reżyserii Williama Wylera. Film jest ekranizacją wydanej w 1945 powieści Jessamyna Westa pod tym samym tytułem.
WPulp Fiction – amerykański film kryminalny z 1994 roku w reżyserii Quentina Tarantino, oparty na scenariuszu Tarantino i Rogera Avary’ego. Film, w którym występują John Travolta, Samuel L. Jackson, Bruce Willis, Tim Roth, Ving Rhames i Uma Thurman, opowiada kilka epizodów rozgrywających się w przestępczym Los Angeles. Tytuł filmu nawiązuje do popularnych w połowie XX wieku magazynów i powieści kryminalnych, które charakteryzowały się drastyczną przemocą i błyskotliwymi dialogami.
WRzym, miasto otwarte – włoski dramat wojenny z 1945 roku w reżyserii Roberta Rosselliniego. Akcja toczy się podczas niemieckiej okupacji Rzymu w 1944 roku. Film otrzymał nominację do Oscara i jest uważany za otwierający okres neorealizmu we włoskim kinie.
WSkandal – szwedzki film fabularny z 1944 roku, laureat Złotej Palmy na Festiwalu Filmowym w Cannes w roku 1946.
WSłodkie życie – czarno-biały włoski film fabularny z 1960 roku w reżyserii Federico Felliniego. Opowiada o tygodniu z życia niezbyt aktywnego dziennikarza w Rzymie i bezskutecznym poszukiwaniu przez niego szczęścia i miłości.
WSprawa Mattei – włoski film fabularny z 1972 roku w reżyserii Francesco Rosiego. Zdobywca Złotej Palmy na 25. MFF w Cannes, ex aequo z innym włoskim filmem z Gianem Marią Volontè w roli głównej - Klasa robotnicza idzie do raju Elio Petriego.
WStracony weekend − amerykański dramat filmowy z 1945 roku w reżyserii Billy’ego Wildera. Adaptacja książki pod tym samym tytułem autorstwa Charlesa R. Jacksona. Obraz wyróżniono Oscarem dla najlepszego filmu roku.
WTaksówkarz – amerykański film fabularny z 1976 roku w reżyserii Martina Scorsese.
WTańcząc w ciemnościach – film fabularny duńskiego reżysera Larsa von Triera zrealizowany w 2000. Pierwszy film nakręcony bez taśmy. W filmie zagrały takie gwiazdy jak: Björk, Catherine Deneuve, David Morse i Peter Stormare. Na początku Björk miała jedynie skomponować muzykę do filmu, dopiero później zgodziła się zagrać główną rolę tracącej wzrok Selmy. Film uznawany jest za trzecią część filmowej trylogii, w skład której wchodzą jeszcze filmy Przełamując fale oraz Idioci (Idioterne).
WTrzeci człowiek – brytyjski film noir z 1949 roku w reżyserii Carola Reeda, według scenariusza Grahama Greene’a, który opublikował też wkrótce nowelę o tym tytule.
WUnion Pacific – amerykański film z 1939 w reżyserii Cecila B. DeMille'a.
WViridiana – hiszpańsko-meksykański film z 1961 roku w reżyserii Luisa Buñuela. Wraz z francuskim filmem Tak długa nieobecność Henriego Colpiego nagrodzony Złotą Palmą na 14. MFF w Cannes. Obraz był zakazany w Hiszpanii z przyczyn polityczno-obyczajowych, potępił go również Watykan.
WWe władzy ojca – włoski film fabularny z 1977 roku w reżyserii Paola i Vittoria Tavianich. Swoją premierę obraz miał w konkursie głównym na 30. MFF w Cannes, gdzie otrzymał główną nagrodę Złotą Palmę oraz Nagrodę FIPRESCI.
WWiatr buszujący w jęczmieniu – irlandzki film z 2006 brytyjskiego reżysera Kena Loacha.Film przedstawia historię z okresu irlandzkiej wojny o niepodległość (1919–1921) oraz irlandzkiej wojny domowej (1922–1923). Tytuł filmu nawiązuje do XIX-wiecznej irlandzkiej ballady The Wind That Shakes the Barley autorstwa Roberta Dwyera Joyce’a, opisującej irlandzkie powstanie z 1798.
WWrota piekieł – japoński film z gatunku jidai-geki z 1953 w reżyserii Teinosuke Kinugasy. Scenariusz powstał na podstawie sztuki Kana Kikuchiego.
WWujek Boonmee, który potrafi przywołać swoje poprzednie wcielenia – film tajskiego reżysera Apichatponga Weerasethakula z 2010 roku; film nagrodzony został Złotą Palmą podczas 63. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes.
WŻycie Adeli – francuski film fabularny (dramat) z 2013 w reżyserii Abdellatifa Kechiche’a. Film zdobył Złotą Palmę na Festiwalu w Cannes w 2013 roku.