WPietro Aldobrandini – włoski duchowny.
WCristofano Allori – malarz włoski, przedstawiciel schyłku manieryzmu i wczesnego baroku. Twórca wyrazistych w kolorze obrazów ołtarzowych do kościołów florenckich, licznych portretów oraz rysunków pejzaży. Był prawnukiem Agnolo di Cosimo i synem Alessandra Allori.
WAnna od Jezusa wł. Ana de Lobera Torres – Służebnica Boża Kościoła katolickiego, hiszpańska karmelitanka.
WAntoni Medyceusz – – syn Franciszka I Medyceusza i jego kochanki Bianki Capello, książę Toskanii, dyplomata, rycerz Zakonu Kawalerów Maltańskich, alchemik, wirtuoz, podróżnik.
WJohann Arndt lub Arnd – niemiecki teolog luterański okresu ortodoksji, autor literatury pobożnościowej. W swych dziełach podkreślał znaczenie naśladowania Chrystusa i mistycznej więzi z nim. Swoją twórczością wywarł wpływ na myśl pietyzmu.
WJohn Barclay – szkocki poeta i satyryk. Autor romansu Euphormionis Satyricon (1603–1607) nawiązującego do utworu Petroniusza, utworu Icon sive descriptio animorum, polemiki Pietas (1612), Apologia pro se i Parenesis (1617) oraz alegorycznej powieści Argenis.
WRobert Bellarmin, właśc. wł. Roberto Francesco Bellarmino – włoski jezuita, kardynał, inkwizytor. Święty Kościoła katolickiego i doktor Kościoła.
WJan Berchmans, właściwie Jean Berchmans – jezuita, święty Kościoła katolickiego.
WJean de Bonsi – włoski kardynał.
WAmbrosius Bosschaert Starszy – flamandzki malarz martwych natur. Z pochodzenia był Flamandem urodzonym w Antwerpii. Ok. 1587 jego katolicka rodzina przeniosła się do Middelburga, przyczyną wyjazdu były obawy przed prześladowaniami ze strony protestantów. Ambrosius Bosschaert był członkiem gildii malarskiej w Middelburgu i piastował funkcję dziekana cechu. W 1614 wzmiankowano go w Amsterdamie, a następnie w Bergen op Zoom (1615–1616), Utrechcie (1616–1619) i Bredzie (1619).
WKarol Bonawentura de Longueval, hrabia de Bucquoy był zawodowym wojskowym, który walczył po stronie Świętego Cesarstwa w czasie wojny trzydziestoletniej.
WJan Hieronim Chodkiewicz herbu herbu własnego – podstoli litewski w 1621 roku
WJan Karol Chodkiewicz herbu własnego – hetman wielki litewski od 1605, hetman polny litewski od 1600, wojewoda wileński od 1616, starosta generalny żmudzki od 1599, w 1596 mianowany podczaszym litewskim, hrabia na Szkłowie, Nowej Myszy i Bychowie, pan na Mielcu i Kraśniku. Jeden z najwybitniejszych europejskich dowódców wojskowych początku XVII w.
WPiotr Dąmbski herbu Godziemba, wg Łętowskiego kasztelan konarsko-kujawski (1607-1609) i łęczycki w latach (1609-1619).
WDorota Lotaryńska – księżniczka Lotaryngii i poprzez małżeństwo księżna Brunszwiku-Lüneburga i Calenberga.
WZsigmond Forgách – możnowładca węgierski, baron, palatyn Węgier w latach 1617-1621.
WBenedetto Giustiniani – włoski kardynał.
WLouis de Guise – francuski kardynał.
WAlbrecht VII Habsburg – arcyksiążę austriacki, wicekról Portugalii, namiestnik hiszpańskich Niderlandów, arcybiskup Toledo w latach 1595–1598, kardynał w latach 1577–1598, młodszy syn cesarza Maksymiliana II Habsburga i Marii Hiszpańskiej, córki cesarza Karola V Habsburga.
WFilip III, Felipe III – król Hiszpanii i Portugalii jako Filip II w latach 1598-1621.
WThomas Harriot – angielski astronom, matematyk, etnograf i tłumacz.
WHenryk Lotaryński, fra. Henri de Mayenne – francuski arystokrata, najstarszy syn Karola Lotaryńskiego, księcia Mayenne, i Henrietty Sabaudzkiej, markizy Villars.
WJan Jessenius, słow. Ján Jesenský, J. Jesenius z Veľkého Jasena, niem. Johannes Jessenius – lekarz, filozof i polityk pochodzenia słowackiego okresu humanizmu, rektor Uniwersytetu Karola w Pradze.
WKatarzyna Stenbock szw. Katarina Stenbock, Gustavsdotter – trzecia żona króla Gustawa Wazy i królowa Szwecji w latach 1552–1560. Jej rodzicami byli Gustaw Olofson Stenbock i Brita Eriksdotter Leijonhufvud, siostra Małgorzaty Leijonhufvud, drugiej żony króla Gustawa Wazy.
WHendrick Cornelisz de Keyser – holenderski rzeźbiarz i architekt.
WŁukasz Kopeć herbu Kroje odmienne – dworzanin królewski, podkomorzy brzeski litewski (1610), kasztelan brzeski od 1615 roku.
WCosimo II de’ Medici – wielki książę Toskanii, panujący w latach 1609–1621.
WEilhardus Lubinus, także Eilhard Lubinus – niemiecki matematyk i teolog protestancki, filozof, kartograf, filolog klasycznej greki i łaciny, jak również poeta.
WCharles d’Albert de Luynes – faworyt króla Francji, Ludwika XIII, mianowany parem Francji oraz konetablem Francji.
WJuan Bautista Monegro – hiszpański architekt i rzeźbiarz okresu renesansu.
WGeorge Montgomery – szkocki duchowny anglikański.
WDon Rodrigo Calderón, hrabia Oliva, markiz Siete Iglesias – kawaler orderu Santiago, hiszpański polityk, faworyt księcia Lerma. Stracony z rozkazu króla Filipa IV.
WPaweł V – włoski duchowny katolicki, 233. papież w okresie od 16 maja 1605 do 28 stycznia 1621.
WWolf Popper – żydowski kupiec i finansista, związany z Krakowem. Zwano go ponoć Popper, czyli bocian, gdyż w zwyczaju miał stanie na jednej nodze podczas myślenia.
WMichael Praetorius – niemiecki kompozytor, kapelmistrz i organista, przedstawiciel przełomu renesansu i wczesnego baroku.
WOttavio Rinuccini - florencki poeta, librecista, członek Cameraty Florenckiej.
WGryzelda Sobieska – córka magnata polskiego Marka Sobieskiego i Jadwigi Snopkowskiej.
WSzymon Rudnicki herbu Lis – biskup warmiński w latach 1604–1621, administrator apostolski diecezji sambijskiej, sekretarz wielki koronny od 1601 roku, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1600-1605, scholastyk łęczycki, kanonik krakowski, warmiński i poznański, sekretarz królewski na dworze Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy.
WJan Rudomina – wojski brasławski, deput Trybunału Litewskiego.
WGiacomo Sannesio – włoski kardynał.
WAndrzej Sapieha herbu Lis – podczaszy wielki litewski, kasztelan miński, wojewoda połocki i smoleński.
WMary Sidney, Mary Sidney Herbert, Countess of Pembroke – poetka angielska, siostra Philipa Sidneya, znana jako opiekunka literatów.
WJan Pieterszoon Sweelinck – niderlandzki organista, kompozytor i pedagog.
WPiotr Wiesiołowski (Młodszy) herbu Ogończyk – marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego, starosta kowieński, tykociński, od 1603 starosta wasilkowski, starosta rumborski i berżnicki, leśniczy nowodworski i perstuński, niewodniczy grodzieński.
WMikołaj Wolski herbu Półkozic – polski szlachcic, według Kaspra Niesieckiego SJ był synem Zygmunta Wolskiego, kasztelana czerskiego, starosty lanckorońskiego i warszawskiego i Barbary Chlebowiczówny, kasztelanki wileńskiej.
WMikołaj Bogusław Zenowicz – starosta czeczerski i propojski od 1614, kasztelan połocki od 1618. Początkowo kalwin, po 1620 r. przeszedł na katolicyzm. Zmarł w wyniku ran w czasie oblężenia Chocimia podczas wojny z Turcją. Ostatni męski przedstawiciel głównej linii Zenowiczów.