
Jerzy Bartmiński – polski językoznawca, etnolingwista, folklorysta, slawista, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Instytutu Slawistyki PAN, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności.

Julian Bartoszewicz herbu Jastrzebiec – polski historyk, encyklopedysta oraz slawista.

August Bielowski (Augustyn), pseud. Jan Płaza – polski historyk, slawista, pisarz, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, autor, fundator i wydawca „Monumenta Poloniae Historica”, członek honorowy Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w latach 1860–1876.

Józef Antoni Birkenmajer – polski slawista, historyk literatury i krytyk literacki, poeta i tłumacz, profesor. Podoficer w 5 Dywizji Strzelców Polskich; więzień obozów bolszewickich w Krasnojarsku i Omsku. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Mieczami Hallerowskimi i Medalem „Polska Swemu Obrońcy”.

Aleksander Brückner – polski slawista, historyk literatury i kultury polskiej.

Zorian Dołęga-Chodakowski, właściwie Adam Czarnocki – polski etnograf, archeolog, historyk i słowianofil; jeden z głównych prekursorów badań nad Słowiańszczyzną, obok Adama Naruszewicza, Jana Potockiego, Józefa Maksymiliana Ossolińskiego i Wawrzyńca Surowieckiego. W jego pracach występowały akcenty antyfeudalne i antyklerykalne. Główna praca drukowana: O Sławiańszczyźnie przed chrześcijaństwem.

Zdzisław Darasz – literaturoznawca, słowenista i językoznawca, profesor UW i UŁ.

Stanisław Dobrzycki – polski historyk literatury, rektor Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1924–1925, slawista.

Leszek Maria Engelking – polski filolog, literaturoznawca, poeta, nowelista, tłumacz i krytyk literacki, w latach 1984–1995 redaktor miesięcznika „Literatura na Świecie”, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich ; laureat Nagrody „Literatury na Świecie” i nagrody Polskiego PEN Clubu (2010) za przekłady z języka angielskiego i języków słowiańskich.
Jolanta Fajkowska – dziennikarka i prezenterka telewizyjna, z wykształcenia slawistka i historyk sztuki.

Ziemowit Fedecki, – polski slawista i tłumacz literatury rosyjskiej, białoruskiej i francuskiej.

Tadeusz Stanisław Grabowski, pseud. T. Barg, Ziemowit Buława, Władysław Dobromilski, Stanko Karadżow, Tau-Gama – polski historyk literatury słowiańskiej, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Wrocławskiego, dyplomata.

Jan Grzegorzewski – polski etnograf, slawista, literat, krajoznawca i orientalista.

Antoni Kalina – polski slawista, etnograf, etnolog, ludoznawca, działacz społeczny, członek Akademii Umiejętności.

Basil Kerski – polski menadżer kultury, redaktor, politolog i eseista pochodzenia polsko-irackiego, od 2011 dyrektor Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.

Aleksander Kiklewicz – polski i białoruski językoznawca, slawista i komunikolog.

Władysław Kuraszkiewicz – językoznawca, slawista, profesor uniwersytetów: KUL, Wrocławskiego (1946-1950) i Poznańskiego ; autor prac dotyczących historii i dialektów języka polskiego. Zajmował się gwarami przejściowymi białorusko-ukraińskimi.

Jan Leciejewski – polski nauczyciel, slawista, bułgarysta, etnograf.

Tadeusz Lehr-Spławiński – polski językoznawca, slawista, profesor UJ i rektor tej uczelni w latach 1938–1939 i 1945–1946, wiceprezes Komisji Intelektualistów i Działaczy Katolickich.

Joachim Lelewel – polski historyk, bibliograf, slawista, numizmatyk, poliglota, heraldyk, działacz polityczny oraz wolnomularz.

Jan Nepomucen Bonifacy Łoś – polski językoznawca, slawista, od 1902 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1923–1924 rektor tegoż; twórca gramatyki historycznej języka polskiego, autor fundamentalnej Gramatyki polskiej (1922–1927) i monografii Wiersze polskie w ich dziejowym rozwoju (1920).

Wacław Aleksander Maciejowski – polski historyk prawa, słowianoznawca, historyk kultury.

Gabriela Makowiecka, polska hispanistka i pionierka hiszpańskiej slawistyki, pisarka, profesor Uniwersytetu Complutense w Madrycie. Zajmowała się badaniami nad polsko-hiszpańskimi związkami literackimi.

Hanna Makurat-Snuzik – profesor Uniwersytetu Gdańskiego, doktor habilitowana nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa, polska poetka, tłumaczka, językoznawczyni, badaczka języka kaszubskiego, slawistka i filozof.

Antoni Małecki – polski historyk literatury, historyk-mediewista, językoznawca, filolog klasyczny, heraldyk, dramaturg, slawista, rektor Uniwersytetu Lwowskiego, profesor uniwersytetów: Jagiellońskiego, Lwowskiego, oraz w Innsbrucku, poseł na Sejm Krajowy Galicji.

Adam Tadeusz Stanisław Naruszewicz – polski jezuita, nadworny historyk i poeta, dramatopisarz i tłumacz, biskup smoleński w latach 1788-1790, biskup łucki w latach 1790-1796, sekretarz Rady Nieustającej w latach 1781-1786, pisarz wielki litewski w latach 1781-1788, senator. Ojciec polskiego klasycyzmu. Już za życia nazywano go „polskim Horacym” i spadkobiercą Jana Kochanowskiego. Jeden z głównych prekursorów badań nad Słowiańszczyzną, obok Jana Potockiego, Zoriana Dołęgi-Chodakowskiego, Józefa Maksymiliana Ossolińskiego i Wawrzyńca Surowieckiego.

Leonard Neuger – polski slawista i tłumacz, od 1983 pracujący w Szwecji, działacz NSZZ „Solidarność”.

Kazimierz Ignacy Nitsch – polski językoznawca slawista, historyk języka polskiego, dialektolog. Był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego i w latach 1919–1958 redagował organ towarzystwa „Język Polski”. W 1901 rozpoczął badania dialektologiczne na Kaszubach. Prezes Polskiej Akademii Umiejętności.

Iwona Elżbieta Nowakowska-Kempna – polonistka i slawistka, filolog, specjalizująca się w językoznawstwie ogólnym; nauczycielka akademicka związana z uczelniami w Katowicach i Bielsku-Białej oraz Częstochowie.

Józef Kajetan Piotr Maksymilian Ossoliński herbu Topór, krypt.: J. H. O. K. C.; J. M. h. O.; J. M. h. T. O.; J. M. h. z. T. O.; J. M. O., – polski powieściopisarz, poeta, badacz i historyk literatury, historyk, tłumacz, leksykograf, jeden z głównych prekursorów badań nad Słowiańszczyzną, działacz kulturalny epoki oświecenia, założyciel Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie w roku 1817, któremu przekazał swój potężny księgozbiór.

Leszek Ossowski – polski naukowiec, slwaista, profesor doktor habilitowany.
Jan Potocki herbu Pilawa, ps. i krypt.: Graf***; M. L. C. J.P.; hr Courchamps – polski powieścio- i dramatopisarz, podróżnik, polityk, historyk, publicysta, etnograf, jeden z pierwszych polskich archeologów, badacz starożytności słowiańskich, inżynier, pierwszy polski aeronauta, kawaler maltański zaszczycony Krzyżem Devotionis.

Joanna Monika Rapacka – slawistka, kulturoznawczyni, historyk literatur serbskiej i chorwackiej, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Jan Michał Rozwadowski, ps. Jan R. Nadroj, Nadroj – polski językoznawca, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prezes Polskiej Akademii Umiejętności i Klubu Sportowego Cracovia.
Stanisław Słoński – polski językoznawca, slawista.
Iwona Sowińska-Grabowski – polska filolożka z zakresu slawistyki i anglistyki.

Henryk Ignacy Suchecki h. Poraj – filolog, językoznawca, profesor Uniwersytetu Karola w Pradze i Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Wawrzyniec Surowiecki, krypt.: W. S., – polski ekonomista, publicysta, pedagog, działacz oświatowy, historyk (slawista), geograf, antropolog. Jeden z głównych prekursorów badań nad Słowiańszczyzną, obok Adama Naruszewicza, Jana Potockiego, Zorian Dołęgi-Chodakowskiego i Józefa Maksymiliana Ossolińskiego.

Józef Szujski – polski historyk, jeden z krakowskich stańczyków, publicysta, poeta, prozaik. Współzałożyciel „Przeglądu Polskiego”. Pierwszy sekretarz generalny Akademii Umiejętności w Krakowie.

Maciej Grzegorz Szymański – polski slawista, dyplomata, ambasador RP w Słowenii (1998–2002), Bośni i Hercegowinie (1998–2001), Serbii i Czarnogórze/Serbii (2005–2009), Chorwacji (2013–2017) oraz Bułgarii.

Jerzy Śliziński – slawista, pisarz, badacz folkloru słowiańskiego.

Emil Franciszek Tokarz – polski językoznawca, slawista, nauczyciel akademicki związany ze śląskimi uczelniami wyższymi.

Zuzanna Topolińska – polska językoznawczyni, slawistka.

Bogdan Walczak – polski językoznawca, polonista, slawista, profesor nauk humanistycznych, zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Członek Zarządu Polskiego Komitetu Międzynarodowej Organizacji Unifikacji Neologizmów Terminologicznych. Historyk języka, popularyzator zagadnień językoznawczych i normatywistycznych, zwłaszcza z zakresu kultury języka.

Jadwiga Zofia Waniakowa – polska językoznawczyni, slawistka, profesor tytularny nauk humanistycznych (2013).

Władysław Tadeusz Wisłocki – polski slawista, bibliotekarz, bibliograf, kustosz i dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.

Tadeusz Wojciechowski – polski historyk, słowianoznawca, profesor i rektor Uniwersytetu Lwowskiego, współzałożyciel i prezes Towarzystwa Historycznego we Lwowie, członek Akademii Umiejętności. Specjalizował się we wczesnej historii polskiego średniowiecza.

Roman Zawiliński – polski językoznawca, pedagog i etnograf.