
Bhumibol Adulyadej, król Rama IX, wym. pʰūːmípʰōn àdūnjādèːt – król Tajlandii w latach 1946–2016.

Akihito – 125. cesarz, głowa państwa japońskiego w latach 1989–2019. Jest pierwszym władcą tego kraju od przeszło 200 lat, który abdykował. Ceremonia abdykacji odbyła się w Pałacu Cesarskim w Tokio w dniu 30 kwietnia 2019 roku. Nosi obecnie tytuł „emerytowanego cesarza”.

Chalifa ibn Salman Al Chalifa – bahrański polityk, arystokrata i przedsiębiorca, premier Bahrajnu w latach 1971–2020.

Raúl Ricardo Alfonsín Foulkes – argentyński polityk, prezydent kraju w latach 1983–1989.

Maria Corazon Sumulong „Cory” Cojuangco Aquino – filipińska polityk, prezydent Filipin w latach 1986–1992. Była pierwszą kobietą-prezydentem w historii Azji.

Ban Ki-moon – południowokoreański polityk, od 1 stycznia 2007 do 31 grudnia 2016 sekretarz generalny ONZ. Przed objęciem stanowiska był ministrem spraw zagranicznych i handlu Korei Południowej.

Virgilio Barco Vargas – kolumbijski dyplomata i polityk Partii Liberalnej, minister robót publicznych (1958-1960) i rolnictwa (1963-1969), ambasador w Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych, prezydent Kolumbii od 7 sierpnia 1986 do 7 sierpnia 1990.

Hassanal Bolkiah Mu'izzadin Waddaulah – 29. sułtan Brunei od 1967 roku, premier, minister obrony narodowej, minister spraw zagranicznych i handlu oraz minister finansów Brunei.

George Walker Bush – amerykański polityk, 43. prezydent Stanów Zjednoczonych, 46. gubernator Teksasu. Jest synem 41. prezydenta, George’a H.W. Busha.

Nicolae Ceaușescu – rumuński polityk i działacz komunistyczny. Sekretarz generalny Rumuńskiej Partii Komunistycznej w latach 1965–1989, przewodniczący Rady Państwa i prezydent Rumunii sprawujący władzę dyktatorską od 1967 do 1989. Został obalony i stracony w wyniku rewolucji w 1989.

Francesco Cossiga – włoski prawnik i polityk, były premier i prezydent kraju, wieloletni parlamentarzysta.

Czang Kaj-szek – chiński polityk i wojskowy, wieloletni przywódca Kuomintangu po śmierci Sun Jat-sena w 1925 roku. Od 1928 roku jako generalissimus faktyczny przywódca Republiki Chińskiej, w latach 1928–1931 i 1943–1948 także przewodniczący Rządu Narodowego. Od 1948 do 1949 roku i od 1950 aż do śmierci prezydent kraju. Po przegranej z komunistami wojnie domowej w 1949 roku ewakuował się wraz ze zwolennikami na Tajwan.

Dwight David Eisenhower, ps. „Ike” – amerykański dowódca wojskowy, generał armii Stanów Zjednoczonych, uczestnik II wojny światowej, Naczelny Dowódca Alianckich Ekspedycyjnych Sił Zbrojnych (1943–1945), polityk, 34. prezydent Stanów Zjednoczonych (1953–1961).
Joseph Ejercito Estrada; właściwie José Marcelo Ejercito – polityk i aktor filipiński, prezydent Filipin w latach 1998-2001.

Robert Matthew Festing – brytyjski żołnierz, od 11 marca 2008 r. do 28 stycznia 2017 r. 79. Wielki Mistrz Zakonu Kawalerów Maltańskich (joannitów).

Filip VI, hiszp. Felipe Juan Pablo Alfonso de la Santísima Trinidad y de Todos los Santos de Borbón y Grecia – król Hiszpanii z dynastii Burbonów od 19 czerwca 2014.

Francisco Franco Bahamonde, właśc. Francisco Paulino Hermenegildo Teódulo Franco y Bahamonde Salgado Pardo – hiszpański dyktator wojskowy. Przywódca nacjonalistów w czasie hiszpańskiej wojny domowej (1936–1939), szef Państwa Hiszpańskiego, premier rządu, naczelny dowódca sił zbrojnych i przewodniczący Falangi, tytułowany Przywódcą Ostatecznej Krucjaty i Hiszpańskiej Schedy, Liderem Wojny Wyzwoleńczej przeciw Komunizmowi i jego Współsprawcom.

Eduardo Frei Ruiz-Tagle – chilijski polityk, prezydent kraju w latach 1994–2000.

Bogdan Jacek Góralczyk – polski politolog, doktor habilitowany, sinolog, dyplomata, publicysta.

Hajle Syllasje I – ostatni cesarz Etiopii. Oficjalnie używał imienia „Cesarz Haile Selassie I, Zwycięski Lew Plemienia Judy, Wybraniec Boży”.

Hirohito – 124. cesarz Japonii, panujący w latach 1926–1989. Zgodnie ze zwyczajem, cesarz Japonii po śmierci otrzymuje imię epoki, w czasie której panował. Z tego powodu obecnie nazywany jest cesarzem Shōwa .

Husajn ibn Talal, król Husajn I – król Jordanii z dynastii Haszymidów.
Ion Iliescu – rumuński polityk, wieloletni działacz komunistyczny, minister do spraw młodzieży (1967–1971), jedna z głównych postaci rewolucji z 1989, lider Frontu Ocalenia Narodowego, tymczasowa głowa państwa w latach 1989–1990, prezydent Rumunii w latach 1990–1996 i 2000–2004, przewodniczący ugrupowań postkomunistycznych i senator.

Daniel Ken Inouye ur. 7 września 1924 w Honolulu, zm. 17 grudnia 2012 w Waszyngtonie) – amerykański polityk, działacz Partii Demokratycznej, który reprezentował ojczysty stan Hawaje w Senacie Stanów Zjednoczonych od 1963.

Tuanku Jaafar ibni Almarhum Tuanku Abdul Rahman – malezyjski dyplomata, król Malezji w latach 1994–1999.

Juan Carlos I, właśc. hiszp. Juan Carlos I Alfonso Víctor María de Borbón y Borbón-Dos Sicilias – król Hiszpanii z dynastii Burbonów od 1975 do 2014 r. Syn Jana Burbona, hrabiego Barcelony, i Marii de las Mercedes, księżniczki Obojga Sycylii.

Mohammad Khan Junejo, urdu محمد خان جونیجو – premier Pakistanu od 24 marca 1985 do 29 maja 1988.

Kim Young-sam – południowokoreański polityk. Od 1952 sekretarz premiera Changu, od 1953 dziewięciokrotnie deputowany z ramienia Partii Liberalnej (DLP). W 1954, na znak protestu przeciwko dyktatorowi Syngmanowi Rhee, wystąpił z partii. W latach 1973–1976 i 1979 przewodniczący Nowej Partii Zjednoczenia i Demokracji (PRD). W czasie prezydentury Chun Doo-hwana pozbawiony prawa działalności politycznej. Od 1985, wspólnie z Kim Dae-jungiem w ruchu na rzecz demokratyzacji kraju. W wyborach prezydenckich w grudniu 1987 przegrał z Roh Tae-woo. W 1990 wprowadził PRD do obozu rządowego i połączył z demokratyczną Partią Liberalną. Od sierpnia 1992 na czele DLP, od 1993 do 1998 prezydent. Ogłosił amnestię dla 41 tys. więźniów, w tym działaczy opozycji demokratycznej. Odszedł ze stanowiska prezydenta po wybuchu skandalu korupcyjnego w łonie jego partii, zwłaszcza że do władzy doszedł pod hasłami zdecydowanej walki z tą patologią.

Lee Kuan Yew, chiń. 李光耀; pinyin Lǐ Guāngyào – singapurski prawnik, polityk, pierwszy premier tego kraju (1959–1990).

Chuan Leekpai – dwukrotny premier Tajlandii.

Adolfo López Mateos – prezydent Meksyku w latach 1958-1964. Jego kadencja charakteryzowała się przyśpieszonym rozwojem gospodarczym kraju oraz kontynuacją reformy rolnej.

Heinrich Lübke – polityk CDU, prezydent Niemiec w latach 1959–1969.

Gloria Macapagal-Arroyo – polityk filipińska, wiceprezydent Filipin w latach 1998-2001, prezydent Filipin od 2001 do 2010.

Mahendra Bir Bikram Shah Dev – król Nepalu od 1955 do śmierci w 1972. Następca i syn króla Tribhuvana, poprzednik i ojciec króla Birendry.

Carlos Saúl Menem Akil – polityk argentyński, prezydent kraju w latach 1989-1999. Był najdłużej urzędującym prezydentem w historii Argentyny.

François Maurice Adrien Marie Mitterrand – francuski polityk, w latach 1981–1995 prezydent Francji i współksiążę Andory.

Yasuhiro Nakasone – japoński polityk, działacz Partii Liberalno-Demokratycznej (PLD), premier w latach 1982–1987.

Naruhito – 126. cesarz Japonii od 1 maja 2019, książę w latach 1989–2019 jako następca tronu (kōtaishi) Japonii.

Jean Baptiste Ngô Đình Diệm wymowa – wietnamski polityk, prezydent Wietnamu Południowego od 1955 do śmierci podczas wojskowego zamachu stanu.

Barack Hussein Obama II – amerykański polityk, demokrata, 44. prezydent Stanów Zjednoczonych, w latach 2005–2008 senator ze stanu Illinois, zwycięzca wyborów prezydenckich w 2008 i ponownie w 2012.
Plaek Pibulsongkram – tajski wojskowy i polityk.

Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj ibni Almarhum Sultan Abdul Hamid Halim Shah – malajski polityk i prawnik, premier kraju w latach 1957–1970. Syn Abdula I.

Antonio Segni – włoski prawnik i polityk, minister w różnych rządach, dwukrotny premier Włoch, prezydent tego kraju w latach 1962–1964, działacz i jeden z przywódców Chrześcijańskiej Demokracji, senator dożywotni. Ojciec Mariotta Segniego.

Preah Bat Samdech Preah Norodom Sihanouk Varman – król Kambodży. Panował w latach 1941-1955 i 1993-2004, ponadto był głową państwa w latach 1960–1970, 1975–1976 i 1991–1993. Z powodu ciężkiej choroby abdykował 7 października 2004. Syn króla Norodoma Suramarita i królowej Sisowath Kossamak

Jaime Lachica Sin – filipiński duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup tytularny, biskup pomocniczy Jaro w latach 1967–1970, administrator apostolski sede plena Jaro w latach 1970–1972, arcybiskup koadiutor Jaro w 1972, arcybiskup metropolita Jaro w latach 1972–1974, zastępca przewodniczącego Konferencji Episkopatu Filipin w latach 1974–1997, arcybiskup metropolita Manili i prymas Filipin w latach 1974–2003, kardynał prezbiter od 1976, od 2003 arcybiskup senior archidiecezji Manili.

Sirikit, właśc. Somdet Phra Nang Chao Sirikit Phra Borommarachininat, urodzona jako Sirikit Kitiyakara) – królowa Tajlandii, żona króla Bhumibola Adulyadeja, który poślubił ją 28 kwietnia 1950. Córka Nakkhatry Mangkala Kitiyakary.

Konstandinos (Kostis) Stefanopulos, gr. Κωνσταντίνος (Κωστής) Στεφανόπουλος – grecki prawnik i polityk, poseł do Parlamentu Hellenów i minister, w latach 1995–2005 prezydent Grecji.

Suharto – polityk indonezyjski, wojskowy i prezydent Indonezji w latach 1967–1998.

Kakuei Tanaka – japoński polityk, premier.

Philibert Tsiranana – malgaski przywódca polityczny.

William Childs Westmoreland – amerykański generał, od 1964 do 1968 dowódca wojsk amerykańskich w Wietnamie Południowym, od 1968 do 1972 szef Połączonych Sztabów Sił Zbrojnych USA. Człowiek Roku 1965 według magazynu „Time”.

Susilo Bambang Yudhoyono – polityk indonezyjski, generał, prezydent Indonezji od 20 października 2004 do 20 października 2014.