
Skansen w Białowieży – zespół budownictwa drewnianego ludności ruskiej Podlasia, to prywatny skansen położony w Białowieży, na terenie dawnej wsi Kropiwnik, zniszczonej przez hitlerowców podczas II wojny światowej.

Skansen im. Marii Żywirskiej w Brańszczyku – skansen zlokalizowany w północnej części Brańszczyka w powiecie wyszkowskiem.

Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku – jest prywatną firmą, należącą do Lidii Czapiewskiej, położoną na południe od Szymbarku w pobliżu drogi krajowej nr 20 w bezpośrednim sąsiedztwie tartaku Daniela Czapiewskiego, który był pomysłodawcą i twórcą Centrum. Znajdują się tu repliki drewnianego budownictwa kaszubskiego i ekspozycje tradycyjnych sprzętów użytku codziennego.
Osada Czorsztyn – skansenowo-turystyczny kompleks 31 obiektów architektonicznych, znajdujący się w gminie Czorsztyn, na półwyspie Stylchyn, w pobliżu osady Podbrzezie, na północnym brzegu Jeziora Czorsztyńskiego.

Galicyjski Rynek – sektor miejski w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, oficjalnie otwarty 16 września 2011 roku przez ministra Bogdana Zdrojewskiego.
Muzeum Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie – skansen znajdujący się na terenie Parku Śląskiego, nieopodal Stadionu Śląskiego i Centrum Handlowego AKS. Park etnograficzny posiada blisko 70 zabytkowych drewnianych obiektów architektury wiejskiej i małomiasteczkowej. Obszar skansenu wynosi 22 ha.

Skansen budownictwa puszczańskiego – niewielki skansen we wsi Granica k. Kampinosu. Reprezentuje w dużej mierze zanikłe drewniane budownictwo ludowe Puszczy Kampinoskiej. Stanowi realizację niewielkiego fragmentu planowanego tu niegdyś Parku Etnograficznego. Wchodzi w skład Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego im. Jadwigi i Romana Kobendzów, należącego do Kampinoskiego Parku Narodowego.
Skansen Kultury Materialnej Chełmszczyzny i Podlasia w Holi – muzeum na wolnym powietrzu (skansen) w Holi, w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Stary Brus.

Muzeum - Kaszubski Park Etnograficzny im. Teodory i Izydora Gulgowskich we Wdzydzach Kiszewskich – muzeum typu skansenowskiego, w którym zgromadzono ponad 50 obiektów architektury ludowej z obszaru całych Kaszub i Kociewia oprócz pasa nadmorskiego. Muzeum znajduje się w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim w gminie Kościerzyna na obszarze Pojezierza Kaszubskiego i Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego nad jeziorem Gołuń.
Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej – instytucja kultury województwa podkarpackiego, wpisana do Państwowego Rejestru Muzeów.
Muzeum Kultury Ludowej Pogórza Sudeckiego w Kudowie-Zdroju – muzeum (skansen) z siedzibą w Pstrążnej – obecnie dzielnicy Kudowy-Zdrój. Placówka jest jednostką organizacyjną gminy Kudowa-Zdrój.

Kujawsko-Dobrzyński Park Etnograficzny w Kłóbce – skansen w Kłóbce założony w roku 1993, jest oddziałem Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku.
Skansen Kultury Ludowej i Ziemiańskiej – znajduje się we wsi Kuligów nad rzeką Bug w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w gminie Dąbrówka.

Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie – skansen, na terenie którego znajdują się zabytki architektury drewnianej, murowanej i zbiory etnograficzne z rejonu dawnego województwa lubelskiego, wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów.

Skansen łódzkiej architektury drewnianej – znajduje się przy Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Udostępniony zwiedzającym 30 września 2008 roku.

Muzeum Skansen Zagroda w miejscowości Markowa w województwie podkarpackim prowadzone przez Towarzystwo Przyjaciół Markowej. W zbiorach posiada zabytkowe budynki oraz narzędzia i urządzenia z okresu XIX i XX wieku.

Łowicki Park Etnograficzny w Maurzycach – placówka Muzeum w Łowiczu, ekspozycja etnograficzna w Maurzycach, wsi położonej w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Zduny. W skansenie prezentowane są budynki dawnej wsi łowickiej, w dwóch układach przestrzennych.

Muzeum Budownictwa Ludowego – Park Etnograficzny w Olsztynku – muzeum na wolnym powietrzu, zwane potocznie skansenem znajdujące się w Olsztynku. Skrót: MBL-PE w Olsztynku.
Muzeum Wsi Kieleckiej w Kielcach – polskie muzeum etnograficzne z siedzibą w Kielcach. Celem działania muzeum jest gromadzenie, ochrona i udostępnianie zabytków kultury ludowej z obszaru województwa świętokrzyskiego, ze szczególnym uwzględnieniem budownictwa ludowego oraz popularyzacja kultury ludowej.
Nadwiślański Park Etnograficzny – nazwa powstałego w 1968 r. we wsi Wygiełzów w gminie Babice woj. małopolskie skansenu, w którym zgromadzono i udostępniono do zwiedzania przykłady budownictwa drewnianego Krakowiaków Zachodnich charakterystycznego dla zachodniej części Małopolski. Krakowiacy Zachodni – grupa etnograficzna zamieszkująca obszar od Bochni, przez okolice Krakowa, Proszowic, Oświęcimia, Wadowic, Olkusza, Miechowa, Chrzanowa, aż po rzekę Przemszę stanowiącą granicę z Górnym Śląskiem.

Muzeum Architektury Drewnianej Regionu Siedleckiego – prywatny skansen zlokalizowany we wsi Nowa Sucha w powiecie węgrowskim.

Skansen Kurpiowski im. Adama Chętnika w Nowogrodzie – skansen założony 19 czerwca 1927 roku przez Adama Chętnika jako Muzeum Kurpiowskie. Jest drugim najstarszym muzeum budownictwa ludowego w Polsce.

Skansen Aktywny u Sołtysa w Nowosiółkach – skansen założony 1 czerwca 2018 roku przez Daniela Pawłowskiego jako regionalne centrum etnograficzne. Zbiory zgromadzone w skansenie pochodzą od okolicznych darczyńców i pasjonatów historii regionu Grzędy Sokalskiej. W skansenie znajduje się kolekcja oryginalnych narzędzi do rozgrzewania i kucia metalu pochodząca z dawnej kuźni. W zasobie znajduje się także szeroka kolekcja przedmiotów kuchennych w tym, masielniczek, wirówek, wag, cukiernic etc. oraz narzędzi rolniczych służących przez lata do pracy w polu. Skansen prezentuje kulturową różnorodność regionu Nowosiółek, dzięki połączeniu bogatej kolekcji eksponatów z troską o niematerialne dziedzictwo regionu. W sposób kompleksowy gromadzi przedmioty związane z dawnym życiem wsi, dworów, ale też utrwala wiedzę na temat zwyczajów, obrzędów, tradycji i codziennej pracy ludzi minionej epoki. W skansenie istnieje także, dział wojskowy z kolekcją mundurów, rogatywek, łusek po pociskach, skrzyń po amunicji. Najobszerniejszą kolekcję stanowią czarno-białe zdjęcia obiektów historycznych oraz mieszkańców Nowosiółek, która liczy ponad 300 sztuk.

Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze z siedzibą w Ochli – placówka naukowo-badawcza i oświatowa powstała w 1982 r. na miejscu Zielonogórskiego Parku Etnograficznego.

Olenderski Park Etnograficzny w Wielkiej Nieszawce – jeden z oddziałów Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, pierwszy w Polsce skansen poświęcony osadnictwu olenderskiemu rozwijającemu się od XVI w.

Muzeum Wsi Opolskiej – skansen, który został utworzony w 1961 roku; w 1965 rozpoczęto prace związane z budową ekspozycji stałej, a w 1970 roku udostępniono tereny muzeum zwiedzającym. Znajduje się w Opolu-Bierkowicach, dokąd można dotrzeć autobusami miejskimi linii nr 9.
Orawski Park Etnograficzny – skansen regionalny tworzony od 1937 roku, otwarty w 1955 roku w Zubrzycy Górnej prezentujący dzieje, architekturę, kulturę materialną, społeczną i duchową regionu Górnej Orawy. Ekspozycja jest szczególnie interesująca ze względu na oryginalność regionalnej kultury powstałej w wyniku połączenia dorobku dwóch fali osadniczych – pasterzy wołoskich przepędzających tu swoje stada z terenów Karpat Wschodnich oraz rolników napływających od północy.

Park Etnograficzny w Toruniu – zabytkowy skansen wchodzący w skład Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu. Jedyny tego typu park w Europie usytuowany w centrum miasta.

Żywiecki Park Etnograficzny w Ślemieniu.

Podlaskie Muzeum Kultury Ludowej – muzeum typu skansenowskiego, gromadzące zabytki architektury drewnianej i zbiory etnograficzne z regionu białostockiego, łomżyńskiego i z Suwalszczyzny. Powstało z połączenia Białostockiego Muzeum Wsi i Działu Etnografii Muzeum Podlaskiego, wcześniej było oddziałem Muzeum.

Gminny Skansen Maszyn i Urządzeń Rolniczych w Podmoklu Małym – muzeum (skansen) z siedzibą we wsi Podmokle Małe. Placówka jest jednostką gminy Babimost, działającą przy Zespole Edukacyjnym im. Franciszka Sarnowskiego w Podmoklu Małym.
Pastewnik – muzeum, jedyny w Polsce żywy skansen, gromadzący zabytki architektury drewnianej z terenu Ziemi Przeworskiej. Znajduje się w Przeworsku, na lewym brzegu Mleczki, w pobliżu zespołu pałacowo-parkowego Lubomirskich tuż przy drodze międzynarodowej E40 w kierunku Rzeszowa.
Zagroda Wsi Pszczyńskiej – skansen w Pszczynie, grupujący zabytki drewnianej architektury ludowej z regionu pszczyńskiego. Został utworzony w 1975 roku na powierzchni ok. 2 ha na terenie Parku Kolejowego. Po rozbudowie w 2013 roku skansen zyskał m.in. replikę młyna wodnego, budynek usługowy z kasą i sklepem z pamiątkami oraz altanę położoną nad stawem. Skansen jest położony we wschodniej części zabytkowego parku pszczyńskiego. Na blisko dwóch hektarach zgromadzono kilkanaście obiektów architektury drewnianej ziemi pszczyńskiej. Najstarszym zabytkiem jest spichlerz dworski z Czechowic (1784). Prawdziwą atrakcją jest również stodoła ośmioboczna z Kryr, chałupa z Grzawy (1831), kuźnia z Goczałkowic i młyn wodny z Bojszów, w którym dzisiaj mieszczą się sale wystawowe.

Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu – skansen znajdujący się w Radomiu, w województwie mazowieckim. Usytuowany w malowniczym, pofałdowanym terenie na południowo-zachodnich obrzeżach miasta, w dolinie Mlecznej. Na obszarze 32 ha zgromadzono ponad 60 obiektów architektury ludowej, głównie drewnianej.

Skansen Etnograficzny w Russowie – skansen prezentujący zabytki budownictwa ludowego w Kaliskiem, położony w zabytkowym parku w Russowie, w sąsiedztwie Dworku Marii Dąbrowskiej; oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu.
Skansen Rzeki Pilicy – utworzony w Tomaszowie Mazowieckim przy ul. Modrzewskiego 9/11 przez Stowarzyszenie Przyjaciół Pilicy i Nadpilicza z Andrzejem Kobalczykiem na czele i władze samorządowe w 1999 r. Ma na celu prowadzenie edukacji historycznej i ekologicznej oraz zachowanie pamiątek z przeszłości. 19 kwietnia 2005 rozpoczął funkcjonowanie jako samorządowa instytucja kultury podległa bezpośrednio Urzędowi Miasta w Tomaszowie Mazowieckim. Od 1 stycznia 2016 roku, Skansen Rzeki Pilicy jest filią Miejskiego Centrum Kultury w Tomaszowie Mazowieckim

Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku – pierwsze i największe pod względem liczby zgromadzonych obiektów muzeum etnograficzne w Polsce założone po drugiej wojnie światowej. Położone jest na terenie Białej Góry, części dzielnicy Wójtostwo na prawym brzegu Sanu, u podnóża Białej Góry w paśmie Gór Sanocko-Turczańskich. Park etnograficzny zajmuje powierzchnię 38 ha. Muzeum otwarte jest przez cały rok.

Sądecki Park Etnograficzny w Nowym Sączu – skansen regionalny prezentujący architekturę drewnianą i tradycyjną kulturę ludową historycznej Sądecczyzny. Region ten obejmuje cztery grupy etnograficzne: Lachów Sądeckich, zachodnią część Pogórzan, Górali Sądeckich i Łemków Nadpopradzkich.

Sieradzki Park Etnograficzny – skansen wsi sieradzkiej zlokalizowany we wschodniej części Sieradza, przy ul. Grodzkiej, u stóp Wzgórza Zamkowego. Stanowi oddział Muzeum Okręgowego w Sieradzu.

Skansen Przemysłu Naftowego „Magdalena” w Gorlicach – skansen gromadzący pamiątki związane z wydobyciem ropy naftowej w Gorlickim Zagłębiu Przemysłu Naftowego i przemysłem naftowym, zlokalizowany w Gorlicach przy ul. Lipowej, na Karpacko–Galicyjskim Szlaku Naftowym.
Muzeum Wsi Słowińskiej – skansen w Klukach k. Smołdzina, oddział Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.

Skansen Wsi Pogórzańskiej im. prof. Romana Reinfussa w Szymbarku – oddział Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach, w latach 1976 – 2007 Ośrodek Budownictwa Ludowego w Szymbarku – oddział Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu. Skansen usytuowany jest w centrum wsi Szymbark, w pobliżu szkoły i kościoła parafialnego, na trasie Nowy Sącz – Gorlice.

Park Etnograficzny w Tokarni – skansen wsi kieleckiej, oddział Muzeum Wsi Kieleckiej w Kielcach, zlokalizowany w dolinie Czarnej Nidy, we wsi Tokarnia.

Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu – muzeum etnograficzne założone w 1959 roku z inicjatywy Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu.

Zagroda Rybacko-Rolnicza w Toruniu – oddział Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu

Skansen Osadnictwa Nadwiślańskiego – skansen w Wiączeminie Polskim poświęcony kulturze Olędrów, związanej z mennonityzmem i luteranizmem. Prace nad utworzeniem skansenu prowadziło Muzeum Mazowieckie w Płocku.

Wielkopolski Park Etnograficzny w Dziekanowicach – skansen wsi wielkopolskiej w Dziekanowicach położony nad brzegiem jeziora Lednica i gromadzący, zabezpieczający i eksponujący przedmioty i obiekty architektoniczne z obszaru Wielkopolski.

Muzeum Budownictwa Drewnianego „Skansen” w Woli Justowskiej - zespół XVIII-wiecznego budownictwa drewnianego na terenie Woli Justowskiej. Skansen od 1970 roku jest zabytkiem. Znajduje się na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.
Skansen Budownictwa Ludowego Zachodniej Wielkopolski – muzeum skansenowe zlokalizowane w Wolsztynie przy ul. Bohaterów Bielnika 26. Oddział Muzeum Regionalnego w Wolsztynie.

Zagroda Maziarska – oddział Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach, zlokalizowany we wsi Łosie stanowiący skansen etnograficzny prezentujący historię maziarstwa, czyli handlu mazią i smarami, czym w przeszłości trudzili się mieszkańcy tej łemkowskiej wsi.

Skansen „Zagroda Sitarska” – muzeum, skansen znajdujący się w Biłgoraju obrazujący dawne tradycje sitarskie w mieście i wygląd typowej biłgorajskiej zabudowy z XVI–XIX w. Zlokalizowany jest w samym w centrum miasta, przy ul. Nadstawnej 32, w granicach os. Nadstawna. W skład skansenu wchodzą: dom mieszkalny sitarza Andrzeja Grabińskiego, drewutnia, spichlerz, wozownia, budynek inwentarski i ule kłodowe. Całość otoczona jest płotem dranicowym i sztachetowym. Dookoła skansenu znajduje się osiedle wielopiętrowych bloków mieszkalnych.

Skansen im. Józefa Żaka w Zawoi Markowej – muzeum typu skansenowskiego, usytuowane na tzw. Markowej Roli w przysiółku Markowa w Zawoi. Skansen tworzą obecnie trzy budynki mieszkalne, kapliczka, kuźnia i wolno stojąca piwnica ze spichlerzem, prezentujące tradycyjne drewniane budownictwo Babiogórców.

Skansen Kultury Łemkowskiej w Zyndranowej powstał w 1968 roku dzięki staraniom rdzennego mieszkańca Zyndranowej – Teodora Gocza. Przez wiele lat muzeum funkcjonowało jako placówka prywatna, najpierw w formie Izby Pamiątek w domu opiekuna i pomysłodawcy, później jako skansen wydzielony na terenie wsi. Obecnie muzeum ma status Oddziału Muzeum Podkarpackiego w Krośnie.