
Gejsza – osoba w Japonii o umiejętnościach artystycznych, bawiąca gości rozmową, tańcem, śpiewem i grą na instrumentach. Potrafi prowadzić ceremonię parzenia i picia herbaty. Jest ubrana w tradycyjny strój. Zanim kobieta zostanie gejszą, musi przejść sześcioletni okres bycia maiko. Słowo geisha składa się z wyrazów: gei (sztuka) i sha (osoba). W dialekcie regionu Kansai używa się określenia geiko.
Kamogawa Odori - jeden z festiwali tańca w Kioto, w Japonii, organizowany co roku na wiosnę od 1872.

Maiko – uczennica szkoląca się na gejszę. Termin maiko występuje tylko w Kioto. Odpowiednik maiko w Tokio to hangyoku.

Mizuage – inicjacja początkującej gejszy lub prostytutki, polegająca na pozbawieniu dziewictwa. Zwyczaj obecnie niepraktykowany, gdyż uznany został za nielegalny po wprowadzeniu w Japonii praw antyprostytucyjnych w 1958 roku. Dziś mizuage jest dniem, w którym młodsza maiko zmienia się w starszą maiko.

Ofuku – fryzura noszona przez maiko w dwóch ostatnich latach okresu kandydowania. Podobna do stylu wareshinobu. Nazywana także momoware z powodu koka przedzielonego pasmem płótna.

Taiko-mochi albo hōkan – gejsza-mężczyzna, zawodowy błazen, żartowniś.

Wareshinobu – fryzura noszona przez maiko w czasie pierwszych trzech lat praktyki, to znaczy do około 18. roku życia.