
Białorusini w Czechach – skupisko białoruskiej mniejszości narodowej w Rep. Czeskiej. Tworzą ją obywatele Czech utożsamiający się z narodowością białoruską oraz obywatele Białorusi pozostający na terytorium kraju prawem pobytu krótko- lub długo-terminowego. Wg danych MSW na terytorium Czech mieszka ponad 4 tys. obywateli Białorusi.

Czesi – naród zachodniosłowiański zamieszkujący głównie obszar Czech i będący ich głównym składnikiem ludnościowym; mniejsze zbiorowości występują także w USA, Kanadzie, Niemczech, Słowacji, Argentynie, Australii, Austrii, Szwajcarii i in. Przynależność do narodu czeskiego deklaruje ok. 12 mln osób.

Górale to:w znaczeniu ogólnym – mieszkańcy terenów podgórskich i obszarów górskich, w ujęciu szczegółowym – grupa etniczna zamieszkająca Karpaty Zachodnie.

Morawcy – zanikająca śląska grupa etnograficzna zamieszkująca okolice Owsiszcza i Kietrza. Grupa ta uważała siebie za Morawian lub Niemców, a obecnie za Polaków, Niemców lub Ślązaków.

Morawianie – niegdyś plemię słowiańskie, a obecnie grupa etniczna zamieszkująca krainę historyczną Morawy w Czechach, posługująca się dialektami morawskimi. Najczęściej określani są jako gałąź narodu czeskiego, jednakże wśród części z nich występują też głosy odrębności narodowej. Podczas ostatniego spisu powszechnego w 2011, 522 474 osoby zadeklarowały narodowość morawską, co stanowi 4,9% społeczeństwa. W spisie w 2001, 380 474 osób zadeklarowało narodowość morawską, co stanowiło 3,7% społeczeństwa.

Słowacko – czeski region etnograficzny zlokalizowany na południowym wschodzie Moraw, przy graniczy ze Słowacją. Jest jednym z domniemanych możliwych miejsc powstania Państwa wielkomorawskiego. Centralnym miastem regionu jest Uherské Hradiště z Muzeum Słowacka.

Słowacy – naród słowiański, zamieszkujący głównie Słowację – stanowią 86% jej mieszkańców ; mniejszości słowackie zamieszkują także Czechy, Węgry, Serbię i Polskę. Mówią językiem słowackim. Większość Słowaków jest katolikami, mniejszość stanowią protestanci i grekokatolicy.

Ślązacy – określenie grupy ludności urodzonej i mieszkającej na Śląsku. Termin ten ma w literaturze historycznej i etnograficznej szerokie i często odmienne znaczenie. Obecnie pod pojęciem Ślązaków rozumie się:Ślązacy – osoby należące do zespołu grup etnograficznych ludności polskiej, zamieszkujących głównie Górny Śląsk, obejmujący takie grupy jak: Bytomiacy, Górale śląscy, Górzanie, Krawaki, Lachy śląskie, Opolanie, Raciborzanie, Wałasi. Posługują się oni zespołem śląskich gwar lub dialektów języka polskiego o różnym zakresie wpływów języka niemieckiego i czeskiego. Grupy te rozwinęły bogatą kulturę, odrębną od sąsiednich regionów. Zachowując poczucie pewnej odrębności kulturalnej i językowej podobnie jak inne grupy etniczne Polski, deklarują narodowość polską. Ślązacy – osoby deklarujące odrębność narodową od Polaków, Czechów i Niemców, niekiedy traktujące mowę śląską jako odrębny język. Większość osób deklarujących narodowość śląską mieszka na Górnym Śląsku – w środkowej części województwa śląskiego, wschodniej części województwa opolskiego, jak również w Czechach. Narodowość ta nie jest uznawana prawnie przez Polskę i Czechy. Jednakże w oficjalnych wynikach spisów ludności w tych krajach zdeklarowało ją 847 tys. obywateli polskich oraz 12,2 tys. osób w Czechach. Ślązacy – osoby o wyraźnej polskiej tożsamości narodowej (Polacy), które mieszkają na Śląsku, ale ich przodkowie pochodzili z innych regionów Polski. Czują przywiązanie do regionu i kultury śląskiej, lecz dominuje wśród nich polszczyzna standardowa. Ślązacy – Niemcy zamieszkujący Śląsk w Polsce, Czechach oraz w Niemczech na terenach dawnej prowincji Dolny Śląsk i prowincję Górny Śląsk, deklarujący narodowość niemiecką i posługujący się językiem niemieckim lub dialektem śląskim języka niemieckiego, a także osoby które w przeszłości wyemigrowały lub zostały wysiedlone, zachowując swą śląską tożsamość. Konstytucja Saksonii z 1992 zezwala na korzystanie z flagi i herbu Dolnego Śląska na terenie śląskiej części kraju związkowego. Ślązacy – mieszkańcy Śląska, niezależnie od identyfikacji etnicznej lub narodowej.

Wałasi – grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkująca obszar Śląska Cieszyńskiego, w okolicy Cieszyna i Skoczowa, na południowy wschód od grupy Lachów śląskich. Nazwa, jakkolwiek zbieżna z Wałachami rumuńskimi, prawdopodobnie nie ma z tą grupą bezpośredniego związku lecz pochodzi od nadanego przez sąsiednie grupy przezwiska. Rozkwit kultury ludowej na Śląsku Cieszyńskim nastąpił w drugiej połowie XIX wieku, po zniesieniu poddaństwa. Jednym z pierwszorzędnych czynników odróżniających tę grupę od sąsiednich było wówczas rozpowszechnienie stroju cieszyńskiego, miejscowo zwanego też wałaskim lub śląskim.