WSphaerodactylidae – obejmująca ponad 200 gatunków rodzina jaszczurek z kladu Gekkota w rzędzie łuskonośnych (Squamata). Obejmuje gatunki o zróżnicowanej budowie ciała; rodzina nie ma jednak przedstawicieli, u których doszło do zaniku lub redukcji kończyn. Przedstawiciele rodziny cechują się niewielkimi rozmiarami ciała. Wszystkie gatunki zaliczane do rodziny są jajorodne. Do rodziny Sphaerodactylidae zaliczane są gatunki żyjące w Ameryce Południowej i Środkowej, na Karaibach, w Azji, w południowej Europie i w północnej Afryce.
WColeodactylus – rodzaj jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WGonatodes – rodzaj jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WGonatodes albogularis – gatunek gada z rodziny Sphaerodactylidae. Występuje w Salwadorze, Hondurasie, Nikaragui, Kostaryce, Panamie i Gwatemali. Prowadzi nadrzewny tryb życia. Zamieszkuje suche i mokre lasy tropikalne. Żywi się małymi bezkręgowcami głównie larwami owadów. Jest jednym z nielicznych gekonowatych, u których występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Jest to następstwo dziennej aktywności tego gatunku.
WLepidoblepharis – rodzaj jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WPristurus – rodzaj jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WQuedenfeldtia – rodzaj jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WScynkogekon środkowoazjatycki, gekon scynkowy – gatunek jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WSphaerodactylus – rodzaj jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WSphaerodactylus cinereus – gatunek jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WSphaerodactylus elegans – gatunek jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae.
WTeratoscincus – rodzaj jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae, nazwany w 1863 roku przez Alexandra Straucha.
WTeratoscincus keyserlingii – gatunek jaszczurki z rodziny Sphaerodactylidae. Występuje na Wyżynie Irańskiej oraz Półwyspie Arabskim. Został opisany w 1863 roku przez Alexandra Straucha. Status T. keyserlingii jako odrębnego gatunku nie jest pewny – przez niektórych naukowców bywa uznawany za podgatunek gekona scynkowego. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez J. Roberta Maceya i współpracowników (2005) wspiera hipotezę o gatunkowej odrębności T. keyserlingii od T. scincus, choć oba są taksonami siostrzanymi. Linie ewolucyjne tych gatunków rozeszły się prawdopodobnie około 5 mln lat temu. Całkowita allopatryczność T. keyserlingii, jego trwające kilka milionów lat odizolowanie oraz wysoka – wynosząca 8,5% – odmienność genetyczna od T. scincus również wspierają teorię o ich gatunkowej odrębności. Stopień zróżnicowania pomiędzy populacjami arabskimi a irańskimi nie został jeszcze dokładnie ustalony – możliwe, że formy arabskie są endemiczne na poziomie podgatunkowym dla Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Populacjom występującym na Półwyspie Arabskim zagraża utrata siedlisk, najczęściej zagospodarowywanych przez człowieka.