WAntrakobunidy (Anthracobunidae) – była to grupa najwcześniejszych pratrąbowców. Zasiedlały obszary Afryki i Azji w paleocenie i eocenie.
WDaouitherium - wymarły gatunek prymitywnych trąbowców żyjący w wczesnym eocenie, około 55 milionów lat temu w północnej Afryce.
WDeinoteria – rodzina pierwotnych trąbowców, która wyodrębniła się bardzo wcześnie, najprawdopodobniej jeszcze w eocenie. Była to grupa siostrzana trąbowców słoniokształtnych Elephantiformes.
WDeinotherium – rodzaj wymarłych trąbowców żyjących od miocenu po plejstocen w Azji, Europie, Afryce.
WDeinotherium bozasi – wymarły trąbowiec z rodzaju Deinotherium.
WElephas recki – wymarły gatunek słonia. Osiągał 4,5 metra wysokości i był największym słoniem jaki kiedykolwiek żył, większy od mamuta kolumbijskiego. Egzystował w Afryce, choć pojedyncze znaleziska pochodzą też z półwyspu Arabskiego. Najstarsze znaleziska mają minimum 3,6 miliona lat, a najmłodsze z plejstocenu około 900 tysięcy lat temu. Jest też jedno niekompletne znalezisko z Egiptu z utworów holocenu, jest ono jednak dyskusyjne. Słoń indyjski należy do tego samego rodzaju co Elephas recki.
WEritherium azzouzorum – najstarszy znany przodek trąbowców, do których należą też znane słonie. Zwierzę to znalazł w okolicach Casablanki w Maroku lokalny amator skamieniałości, które do badań przejął Emmanuel Gheerbrant z Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu który je opisał, zaklasyfikował i nazwał.
WPhosphatherium – wymarły gatunek prymitywnych trąbowców, żyjący w paleocenie i eocenie, 56 milionów lat temu w północnej Afryce.
WGomphotherium – rodzaj wymarłych trąbowców żyjących od miocenu po plejstocen w Azji, Europie, Ameryce Północnej, w Ameryce Środkowej oraz w Afryce.
WMastodont Borsona – gatunek mastodonta znany ze szczątków znalezionych na obszarach dzisiejszej Europy. Żył około trzech milionów lat temu i w tym okresie najprawdopodobniej wyginął.
WMamut afrykański − jeden z najstarszych gatunków mamutów. Pojawił się około 4,8 miliona lat temu w okresie pliocenu. Skamieniałości z tego okresu odkryto na stanowiskach w Czadzie, Libii, Maroko i Tunezji.
WMammuthus creticus – gatunek karłowatego mamuta zamieszkującego Kretę w epoce plejstocenu. Był najmniejszy ze wszystkich znanych dotychczas gatunków karłowatych mamutów.
WMammuthus subplanifrons – gatunek mamuta żyjącego w południowej Afryce w wczesnym pliocenie, około 5 mln lat temu. Jest najstarszym znanym mamutem, analizy filogenetyczne sugerują, że również najbardziej bazalnym. Mammuthus subplanifrons został opisany w 1928 roku przez Henry'ego Fairfielda Osborna.
WMamut (Mammuthus) – rodzaj trąbowców wymarłych pod koniec ostatniej epoki lodowej, u schyłku plejstocenu, zamieszkujących rozległe obszary Europy, Ameryki Północnej i północnej Azji.
WMamut cesarski − wymarły ssak z rodziny słoniowatych, należący do przedstawicieli plejstceńskiej megafauny. Opisywany był w dawniejszej literaturze, a także w niektórych współczesnych źródłach jako oddzielny gatunek. Obecnie przeważa jednak pogląd, że był to podgatunek mamuta kolumbijskiego. Według paleontologów pojawił się w Ameryce Północnej około 1,2 mln lat temu.
WMamut Jeffersona − wymarły ssak z rodziny słoniowatych.
WMamut karłowaty – wymarły ssak z rodziny słoniowatych, jeden z kilku znanych gatunków mamuta, którego pozostałości odnaleziono na leżących u wybrzeży Kalifornii Channel Islands. Bywał klasyfikowany jako podgatunek mamuta Jeffersona, obecnie jednak częściej jest klasyfikowany jako odrębny gatunek.
WMamut kolumbijski – wymarły gatunek trąbowca, mamut zamieszkujący Amerykę Północną od obszarów dzisiejszych północnych stanów USA aż do Kostaryki w epoce plejstocenu. Należał do ostatnich gatunków mamutów, linii zapoczątkowanej przez Mammutus subplanifrons we wczesnym pliocenie. Wyewoluował z mamuta stepowego, który dostał się na kontynent północnoamerykański z Azji około półtora miliona lat temu. Mamut karłowaty z kalifornijskich Channel Islands wyewoluował właśnie z mamuta kolumbijskiego. Natomiast najbliższym współczesnym krewnym tego zwierzęcia jest słoń indyjski.
WMamut południowy – jeden z pierwszych gatunków mamutów, wywodzący się od wcześniejszego †Mammuthus africanavus.
WMamut stepowy jest jednym z kilku gatunków wymarłych trąbowców zaliczanych do rodzaju mamut (Mammuthus). Wywodzi się od wcześniejszego mamuta południowego i dał początek późnoplejstoceńskiemu mamutowi włochatemu. Trąbowiec ten zasiedlał rozległe przestrzenie kontynentalnych stepów w okresie plejstocenu. Najliczniejsze szczątki tego gatunku pochodzą z regionu Morza Czarnego, ale znajdowane są również w wielu innych rejonach Europy i Azji. Fragmentaryczne szczątki znajdowano w Polsce centralnej i południowej Mamut stepowy jest jednym z największych poznanych trąbowców. Szacuje się, że osiągał wysokość w kłębie ok. 4,5 metra, a u starych samców prawdopodobnie nawet do 5 metrów, oraz wagę około 10 ton. Charakteryzował się stosunkowo bardziej smukłą sylwetką ciała w porównaniu z zimnolubnym mamutem włochatym. Prawdopodobnie także miał okrywę włosową, ale zapewne nie tak gęstą jak jego krewniak. Zęby trzonowe były doskonale przystosowane do rozcierania twardych stepowych traw, stanowiących podstawę jego pożywienia. Gatunek ten wymarł prawdopodobnie ok. 200 tysięcy lat temu.
WMamut włochaty, mamut właściwy, wielki – wymarły gatunek trąbowca. Był jedynym gatunkiem mamuta, który miał gęstą sierść. Wywodził się od wcześniejszego mamuta stepowego. Pojawił się ok. 250 tysięcy lat temu i szybko rozprzestrzenił w Europie i Azji, potem również w Ameryce Północnej. Na tereny Północnej Ameryki gatunek ten wkroczył stosunkowo późno, zaledwie ok. 100 tysięcy lat temu i zasiedlił jedynie najbardziej na północ wysunięte tereny stepowe.
WMastodont amerykański – wymarły ssak z rodziny słoniowatych, z rzędu trąbowców.
WMastodonty – nazwa, którą do niedawna określano niemal wszystkie wymarłe trąbowce nienależące do rodziny słoniowatych (Elephantidae). Zaliczano tu przedstawicieli rodzin: Mammutidae, Amebelodontidae oraz Gomphotheriidae. Obecnie jedynie przedstawicieli rodziny Mammutidae nazywa się mastodontami. Budowa zębów trzonowych tych ssaków świadczy, że w przeciwieństwie do większości właściwych słoniowatych podstawą ich pokarmu były liście drzew lub inne miękkie części roślin, w tym prawdopodobnie również roślinność wodna. Właściwe słonie odżywiają się głównie twardymi trawami, więc ich trzonowce są płaskie i z dużą ilością jarzm, co umożliwia dokładne rozcieranie pokarmu bogatego w twarde składniki (krzemionkę). Zęby mastodontów miały zupełnie odmienną formę. Posiadały kilka wysokich guzków nadających się do rozcierania bardziej miękkiego pokarmu. Liczba guzków i budowa zębów trzonowych to bardzo ważne cechy, umożliwiające określenie przynależności systematycznej tych trąbowców.
WMoeritheriidae – jedne z najprymitywniejszych i najstarszych znanych trąbowców. Pierwsze skamieniałości Moeritherium odkrył Charles Andrews w 1901 r. w sławnej niecce El Fayoum w Egipcie w osadach późnoeoceńskich około 37-35 milionów lat temu. Nazwa tego rodzaju oznacza "zwierzę z jeziora Moeris".
WPalaeoloxodon – wymarły rodzaj ssaka z rodziny słoniowatych. Przez okres niemal całego plejstocenu zasiedlał Eurazję i północną Afrykę.
WPalaeoloxodon antiquus – wymarły gatunek słonia, który przez niemal cały plejstocen zasiedlał Europę.
WPlatybelodon – rodzaj wymarłych trąbowców żyjących w miocenie w Azji.
WStegodon – rodzaj wymarłych ssaków z rzędu trąbowców, które żyły od pliocenu do plejstocenu na terenie Azji.