
Susłogon arktyczny, dawniej także: suseł północny – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae). Długość ciała u populacji amerykańskich 30–40 cm, a syberyjskich 24–33 cm, długość ogona 10–16 cm, ciężar 700–800 g. Populacje zamieszkujące tereny bardziej wysunięte na północ mają średnio większe rozmiary ciała od populacji południowych.

Burunduk syberyjski – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych.

Karłosuseł (Xerospermophilus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Karłosuseł nakrapiany – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje suche regiony południowo-zachodnich stanów USA i północnego Meksyku.

Karłosuseł okrągłoogonowy – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje pustynne i stepowe tereny w południowo-wschodniej Kalifornii, południowej Nevadzie, zachodniej Arizonie oraz północno–wschodnie rejony Kalifornii Dolnej i Sonory w Meksyku.

Karłosuseł pustynny – endemiczny gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje północno–zachodnie tereny Pustyni Mojave oraz dolinę Ovens w południowej części Kalifornii.

Nieświszczuk (Cynomys) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae). Nieświszczuki zostały po raz pierwszy naukowo opisane w 1805 roku podczas ekspedycji Lewisa i Clarka.

Nieświszczuk czarnoogonowy, dawniej: nieświszczuk zwany też pieskiem preriowym – gatunek ssaka z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae). Jest jednym z pięciu gatunków gryzoni zaliczanych do rodzaju nieświszczuk (Cynomys). Zamieszkuje prerie na dużym obszarze Ameryki Północnej: od południowej części kanadyjskiej prowincji Saskatchewan po południowe regiony meksykańskiego stanu Coahuila oraz od wschodniej części stanu Nebraska po zachodnie krańce Montany.

Nieświszczuk płowy – gatunek ssaka z rodziny wiewiórkowatych występujący w Górach Skalistych Stanach Zjednoczonych: w południowo-wschodniej części stanu Utah, południowo-zachodniej części Kolorado, północno-wschodniej części Arizony i w północno-zachodniej części Nowego Meksyku.

Paskosuseł (Ictidomys) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Paskosuseł lamparci – gatunek niewielkiego naziemnego gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Jest szeroko rozpowszechniony na preriach i terenach trawiastych Ameryki Północnej.

Piaszczyk (Ammospermophilus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Piaszczyk białoogonowy – endemiczny gatunek świstaka zamieszkującego tereny we wschodniej części amerykańskiego stanu Kalifornia i tereny pod południowo-wschodniej części stanu Oregon po Kolorado i Nowy Meksyk, a na południe – także stan Kalifornia Dolna Południowa w północno-zachodnim Meksyku. Według danych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) zamieszkuje także w meksykańskim stanie Kalifornia Dolna oraz w amerykańskich stanach Utah, Nevada, Arizona i Idaho. IUCN wymienia gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek najmniejszej troski.

Piaszczyk opalony – endemiczny gatunek świstaka zamieszkującego w południowej części doliny San Joaquin w amerykańskim stanie Kalifornia. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony.

Piaszczyk pustynny – endemiczny gatunek świstaka zamieszkującego południowo-zachodnie części amerykańskich stanów Nowy Meksyk i Arizona oraz północno-zachodnią część meksykańskiego stanu Sonora.

Pięknosuseł (Callospermophilus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Pięknosuseł górski – endemiczny gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje tereny w meksykańskim stanie Chihuahua.

Pięknosuseł kaskadowy – endemiczny gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje tereny w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

Pięknosuseł złocisty – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje tereny w Stanach Zjednoczonych i Kanady.

Preriosuseł trawny – gatunek ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae). Zamieszkuje tereny w Kanadzie.

Pręgowiec (Tamias) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Pręgowiec amerykański – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych występujący we wschodniej Ameryce Północnej.

Skałczak (Sciurotamias) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Skałczak szczelinowy – endemiczny gatunek gryzoni z rodziny wiewiórkowatych zamieszkujących w Chinach: w Pekinie, Tiencin, Chongqing, oraz w prowincjach Anhui, Gansu, Guizhou, Hebei, Henan, Hubei, Liaoning, Shaanxi, Shanxi, Syczuan, Junnan i regionie autonomicznym Ningxia.

Suseł (Spermophilus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae). Systematyka taksonu podlegała wielu zmianom. W Polsce, dla gatunków które według wcześniejszego podziału należały do Spermophilus używano nazwy „suseł”.

Suseł anatolijski – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujący tereny tureckiej Anatolii, oraz w Armenii i północno-zachodnim Iranie, na wysokości od 800 do 2700 m n.p.m. Do gatunku zaliczana była także populacja zamieszkująca w górach Taurus, lecz w 2007 roku naukowcy opublikowali wyniki badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b, na podstawie których wykazali, że susły zamieszkujące w górach Taurus winny być uznane za odrębny gatunek, któremu zaproponowali nazwę Spermophilus taurensis.
Suseł karłowaty, dawniej: suseł karlik – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujący tereny od wschodniej Europy po Azję Środkową. Jest szkodnikiem upraw rolnych.

Suseł moręgowany – niewielki gryzoń z rodziny wiewiórkowatych zamieszkujący tereny Europy Środkowej i Wschodniej. W Polsce susła moręgowanego uznano za gatunek „zanikły lub prawdopodobnie zanikły” i objęto ścisłą ochroną gatunkową. Od 2005 w województwie opolskim, a od 2008 także w dolnośląskim prowadzi się reintrodukcję gatunku.

Suseł perełkowany – średniej wielkości gryzoń z rodziny wiewiórkowatych. Wielkością i kształtem zbliżony do wiewiórki, ale różni się od niej barwą sierści, mniejszymi uszami i krótszym ogonem. Jest gatunkiem endemicznym we wschodniej Europie. Występuje w Rosji, na Ukrainie, w Mołdawii, w niewielkim zakresie na Białorusi oraz w południowo-wschodniej Polsce. Suseł perełkowany jest zaliczany do gatunków zanikających. W Polsce spotykany jest jedynie między Wieprzem a Bugiem i jest objęty ochroną gatunkową, zaś cztery zwarte kolonie są objęte ochroną rezerwatową.

Suseł rdzawy – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujący tereny w północnym Kazachstanie i w azjatyckiej części Rosji.

Suseł reliktowy – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujący tereny w zachodniej części Tienszan w Kirgistanie i w południowo-wschodnim Kazachstanie oraz w Uzbekistanie na wysokościach 500 do 3200 m n.p.m. Zakres występowanie tego gatunku jest allopatyczny w stosunku do susła tienszańskiego, który zamieszkuje tereny we wschodniej części Tienszan.

Suseł żółty – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujący tereny w Kazachstanie, południowe części Uzbekistanu, zachodnią część Tadżykistanu i Turkmenistanu oraz w północnym Afganistanie, północno-wschodnim Iranie i na zachodzie regionu autonomicznego Sinciang w Chinach.

Susłogon (Urocitellus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Susłogon brunatny – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych występujący endemicznie na terenie amerykańskiego stanu Idaho. Susłogon brunatny po raz pierwszy został opisany przez Arthura H. Howella w 1928 roku i włączony do rodzaju Spermophilus. W 2009 roku amerykańscy zoolodzy Kristofer M. Helgen, F. Russell Cole, Lauren Helgen i Don E. Wilson przedstawili opracowanie rewidujące dotychczasowy podział systematyczny rodzaju Spermophilus. Spermophilus armatus został przez nich zaliczony do nowego rodzaju Urocitellus utworzonego z dawnego podrodzaju Urocitellus Obolenskij i otrzymał nazwę Urocitellus brunneus. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zaliczyła susłogony brunatne do gatunków krytycznie zagrożonych wymarciem i umieściła je w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych w kategorii CR.

Susłogon bylicowy, dawniej także: suseł północno-amerykański – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych występujący w amerykańskich stanach: Idaho, Montana, Utah, Wyoming.

Susłogon falisty, suseł długoogoniasty – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje w Azji, głównie w chińskiej prowincji Heilongjiang i regionie autonomicznym Sinciang, we wschodnim Kazachstanie, w Mongolii oraz w południowej części Syberii.

Susłogon łąkowy – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych występujący w amerykańskich: na wschodzie stanu Oregon, na północnym wschodzie Kaliformii, na południowym zachodzie Idaho, północno-centralnej części Newady i na południowo-wschodnich obrzeżach Utah.

Susłogon preriowy, dawniej także: suseł Richardsona – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zgodnie z naukową rewizją systematyki rodzaju Spermophilus susłogon preriowy został włączony do rodzaju Urocitellus.

Susłogon waszyngtoński, sporadycznie: suseł Washingtona – endemiczny gryzoń z rodziny wiewiórkowatych. Występowanie gatunku jest ograniczone do Wyżyny Kolumbii we wschodniej części stanu Waszyngton, oraz północnej części stanu Oregon.

Susłouch (Otospermophilus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Susłouch skalny – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), gatunek typowy rodzaju Otospermophilus. Występuje w Meksyku i w południowo-zachodniej części USA. Wyróżniono 8 podgatunków.

Szorstkogrzbiet (Notocitellus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).

Szorstkogrzbiet tropikalny – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych występujący endemicznie w południowo-zachodnim Meksyku: od wschodnich części stanów Jalisco i Michoacán, poprzez Wyżynę Meksykańską po północną część stanu Guerrero.

Świstak (Marmota) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae). Rodzaj Marmota powstał w Ameryce Północnej. Przypuszcza się, że gatunkiem najbardziej podobnym do formy wyjściowej jest Marmota olympus. Polskie nazwy zwyczajowe większości gatunków nawiązują do dźwięków, jakie zwierzęta te wydają nawołując się lub w chwili zagrożenia.

Świstak alaskański – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujący Góry Brooksa, góry Ray oraz Kokrines Hills w północnej części amerykańskiego stanu Alaska, od okolic wybrzeża Morza Czukockiego do granicy z kanadyjskim terytorium Jukon. Być może zamieszkuje także w północnej części tego terytorium. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia świstaka alaskańskiego w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek najmniejszej troski.

Świstak alpejski, dawniej także: świstak – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych.

Świstak amerykański, świszcz – gatunek dużego gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Scuridae), największy z przedstawicieli rodzaju Marmota. W przeciwieństwie do większości przedstawicieli tego rodzaju jest zwierzęciem nizinnym. Zamieszkuje tereny Stanów Zjednoczonych i Kanady.

Świstak czarnogłowy, świstak czarnogłowy kamczacki - gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota.

Świstak himalajski – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota.

Świstak ogoniasty zwany także świstakiem czerwonym – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota.

Świstak olimpijski – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych. Bardzo bliski przodkowi świstaków północnoamerykańskich.Opis

Świstak siwy, świstak kanadyjski - gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota.

Świstak stepowy, bobak – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), spokrewniony ze świstakiem alpejskim. Zamieszkuje stepy i górskie łąki w Europie Wschodniej i północno-zachodniej Azji.
Świstak syberyjski, nazywany także tarbaganem lub bobakiem mongolskim - gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota.

Świstak szary nazywany także ałtajskim, dawniej ałtajsko-tiańszańskim lub dwubarwnym – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).

Świstak tatrzański – endemiczny podgatunek świstaka występujący w Tatrach. W przeszłości był zwierzęciem łownym, w XIX wieku jego liczebność drastycznie spadła. Jest roślinożercą aktywnym latem, żyje w terytorialnych klanach rodzinnych w górach od regla górnego do piętra turniowego. Należy do najrzadziej występujących kręgowców w Polsce i podlega tu ścisłej ochronie gatunkowej. Chroniony jest także prawnie na Słowacji. Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce oraz Polska czerwona księga zwierząt określają świstaka tatrzańskiego jako podgatunek silnie zagrożony (EN), zaś Czerwona lista dla Karpat dla Polski nadaje mu oznaczenie „CR” – skrajnie zagrożony. Jest to zwierzę stosunkowo słabo poznane.

Świstak tienszański, świstak Menzbiera – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota.
Świstak wyspowy, świstak z Vancouver - gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych, jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota.

Świstak żółtobrzuchy – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, jeden z przedstawicieli rodzaju Marmota. Spotykany na całym obszarze Ameryki Północnej, w rejonach wysokogórskich.