
Kobieta-faraon – faraon płci żeńskiej. Choć władza królewska w starożytnym Egipcie zarezerwowana była dla mężczyzn, niejeden raz znalazła się ona w rękach kobiety. Najczęściej były to przypadki regencji, kiedy to wpływowe królewskie małżonki decydowały o losach kraju w imieniu swych małoletnich synów. Niemniej jednak kilku kobietom udało się osiągnąć status faraona.

Aleksander IV – władca Macedonii i Egiptu, syn Aleksandra Wielkiego i księżniczki baktryjskiej Roksany.

Aleksander III Macedoński zwany też Aleksandrem Wielkim i niezwyciężonym (άνίκητος) – król Macedonii z dynastii Argeadów w latach 336–323 p.n.e. Jest powszechnie uznawany za wybitnego stratega i jednego z największych zdobywców w historii ludzkości. Okres panowania Aleksandra wyznacza granicę między dwiema epokami historii starożytnej: okresem klasycznym i epoką hellenistyczną.

Filip III Arridajos (Arrhidaeus) – król Macedonii w latach 323–317 p.n.e. oraz formalny władca Egiptu. Syn Filipa II Macedońskiego z nieprawego łoża z Filinną, przyrodni brat Aleksandra Macedońskiego, mianowany królem po jego śmierci. Mąż Eurydyki III, córki byłego króla Macedonii Amyntasa IV i Kynane, córki króla macedońskiego Filipa II i królowej Eurydyki II.

Kanon turyński, Papirus turyński, Królewska Lista z Turynu – unikatowy papirus, napisany w hieratyce, obecnie znajdujący się w Museo delle Antichità Egizie w Turynie, skąd wywodzi się jego współczesna nazwa.

Kleopatra I – królowa Egiptu, współpanowała ze swoim mężem Ptolemeuszem V Epifanesem od 194 p.n.e., a od 180 p.n.e.-176 p.n.e. panowała jako regentka w imieniu syna Ptolemeusza VI.

Mencheperre - Boski Ojciec Pierwszy Prorok Amona Mencheperre - wielki kapłan Amona oraz król Górnego i Dolnego Egiptu.