
Carolina Reaper – kultywar papryki chili o oficjalnej nazwie "HP22B", wyhodowany przez Eda Currie, który prowadzi PuckerButt Pepper Company w Fort Mill w Stanach Zjednoczonych. Przez pewien czas była to najostrzejsza papryka na świecie – za taką została uznana w Księdze rekordów Guinnessa. Osiąga średnio 1 569 300 w skali Scoville'a z rekordami ponad 2 200 000 SHU. Poprzednią rekordzistką była Trinidad Scorpion Butch T. Powstała w wyniku krzyżowania czerwonej papryki Naga Jolokia i Red Savina.

Jalapeño – kultywar papryki rocznej, zaliczana do grupy tzw. papryk chili. Ma niewielkie owoce, ceniona jest ze względu na bardzo ostry smak. Dojrzałe owoce osiągają rozmiar od 5 do 9 cm i mają czerwoną albo częściej zieloną barwę. Jej nazwa pochodzi od miasta Xalapa, gdzie była początkowo uprawiana. Główne rejony uprawy jalapeño to stany Veracruz oraz Chihuahua, a także Nowy Meksyk w USA. Inne nazwy tej papryki to m.in.: cuaresmeños, huachinangos i chiles gordos.

Naga Jolokia – kultywar papryki, którego owoce należą do grupy papryk typu chilli. Znana również jako Ghost Pepper, Borbih Jolokia, Nagahari, Bih Jolokia oraz Raja mirchi. Dojrzałe owoce mierzą od 6 do 8,5 cm długości i między 2,2 a 3 cm średnicy. Uprawiany jest w północno-wschodnich rejonach Indii oraz w Bangladeszu. Istnieje kontrowersja, czy kultywar ten należy do gatunku papryka roczna, czy też do gatunku Capsicum chinense.

Friggitello – kultywar papryki rocznej. Pochodzi z Włoch (Toskanii), niektóre źródła podają Peru. Charakteryzuje ją lekko pikantny i gorzkawy smak, choć zaliczana jest raczej do słodkich odmian tego warzywa.

Papryka habanero, zwyczajowo nazywana habanero – jeden z gatunków papryki o owocach należących do najbardziej pikantnych i ostrych w smaku. Jak inne gatunki papryki pochodzi z Ameryki Południowej, z rejonu Amazonii. Po odkryciu Ameryki gatunek szeroko rozpowszechnił się w uprawie i gdy botanicy w XVII wieku opisali go po raz pierwszy, mylnie uznali za ojczyznę Chiny. Wbrew nazwie "habanero", rośliny z tego gatunku rzadko występują na Kubie. Uprawiane są głównie na półwyspie Jukatan w Meksyku oraz na Karaibach (czerwone).

Peperoni, niekiedy też feferoni – typowe dla włoskiej kuchni kultywary papryki rocznej, charakteryzujące się podłużnym smukłym kształtem i smakiem od lekko pikantnego do ostrego. W samych Włoszech ostra papryka nazywania jest peperoncino. W Stanach Zjednoczonych pod wpływem angielskiego rzeczownika pepper wewnętrzne p jest dublowane, stąd też można tam spotkać nazwy pepperoni i pepperoncino. Peperoni jest częstym składnikiem pikantnych odmian pizzy lub sosów salsa.

Papryka z Espelette – odmiana papryki chili, która uprawiana jest we francuskiej gminie Espelette. Od 1 czerwca 2000 zyskał status AOC, a od 22 sierpnia 2002 posiada oznaczenie pochodzenia geograficznego produktów rolnych w UE.

Piri-piri – odmiana uprawowa papryki rocznej. Angielska nazwa odmiany to African Birds Eye Chili. Używane są nazwy piri-piri, pili-pili, peri-peri lub peli-peli. Różnice w pisowni wywodzą się z różnic językowych. Jest uprawiana w Ghanie, Malawi, Mozambiku, Nigerii, Zimbabwe, Republice Południowej Afryki, Ugandzie. Jest zaliczana do tzw. papryk chili.

Trinidad Scorpion Butch T – kultywar papryki habanero, zaliczany do odmian o najostrzejszym smaku. Nazwa nawiązuje do wyspy Trynidad, gdzie wyhodowano jej wcześniejszą wersję, kształtu przypominającego odwłok skorpiona oraz do Butcha Taylora, właściciela wytwórni sosów chili, któremu udało się uzyskać tę odmianę. Papryka ta trafiła do księgi rekordów Guinnessa. Wyniki testu laboratoryjnego wykazały ostrość rzędu 1 463 700 jednostek w skali Scoville’a. Później uzyskane zostały odmiany o smaku jeszcze bardziej ostrym.