WErik Acharius – szwedzki lekarz, botanik i lichenolog, nazywany „ojcem lichenologii”.
WJohannes Müller – szwajcarski botanik i mykolog. Publikował pod nazwą Johannes Müller Argoviensis, aby odróżnić się od innych przyrodników o podobnych nazwach.
WJan Bystrek – polski botanik, profesor nauk przyrodniczych, specjalista w zakresie: botaniki, florystyki, lichenologii, systematyki, ochrona środowiska, biogeografii, ekologii, lichenoindykacji, ochrony przyrody i krajobrazu. Popularyzator wiedzy o przyrodzie.
WJames Mascall Morrison Crombie – szkocki duchowny i lichenolog.
WJulius Christian Gottlieb Ulrich Gustav Georg Adam Ernst Friedrichvon Flotow – niemiecki oficer wojskowy oraz lichenolog.
WGustav Wilhelm Körber – niemiecki lichenolog.
WAugust von Krempelhuber – niemiecki leśniczy i lichenolog.
WKonstantin Siergiejewicz Mierieżkowski – rosyjski biolog i botanik, profesor Uniwersytetu Kazańskiego. Brat Dmitrija Mierieżkowskiego. Jego prace nad porostami doprowadziły go do wysunięcia teorii symbiogenezy, według której większe, bardziej złożone komórki powstały na skutek symbiotycznych relacji między mniej złożonymi komórkami. Opisał swoją teorię w 1909 roku w pracy w języku rosyjskim, chociaż jej założenia pojawiły się już w pracy z 1905 roku. Teoria Mierieżkowskiego powstała wiele lat przed powszechnie przyjętą dziś teorią endosymbiozy sformułowaną w latach 70. XX wieku przez Lynn Margulis.
WNoël Martin Joseph de Necker – niemiecki botanik i mykolog francuskiego pochodzenia.
WJohannes Musaeus Norman – norweski botanik i mykolog.
WJohannes Reinke – niemiecki filozof, botanik i mykolog.
WSøren Christian Sommerfelt – norweski duchowny i botanik.
WEdvard August Vainio – fiński lichenolog. Jego prace na temat flory roślin kryptogamicznych Laponii i trzytomowa monografia rodzaju Cladonia, a zwłaszcza jego badanie klasyfikacji i morfologii porostów Brazylii sprawiły, że Vainio stał się znany w naukowym świecie.