WDekstranomer – organiczny związek chemiczny, usieciowany kopolimer dekstranu, który przyspiesza gojenie ran oraz tworzenie blizn. Lek wchłania wydzielinę z rany, oczyszcza ją, zmniejsza ból i obrzęk, oddziela tkanki martwicze.
WFluorografen (CF)n – organiczny związek chemiczny, całkowicie fluorowana pochodna grafenu o strukturze dwuwymiarowej. Otrzymywany został w roku 2010 w wyniku działania fluoru atomowego na grafen niezależnie przez dwa zespoły – jeden to grupa Andrieja Gejma i Kostantina Nowosiłowa z University of Manchester, drugi to naukowcy z United States Naval Research Laboratory.
WGrafan – organiczny związek chemiczny, dwuwymiarowy polimer, powstały w wyniku całkowitego uwodornionienia grafenu. W wyniku takiej transformacji, dobrze przewodzący prąd elektryczny grafen staje się izolatorem. Wynika to ze zmiany hybrydyzacji atomów węgla ze sp² w grafenie na sp³ w grafanie.
WJodopowidon – rozpuszczalny w wodzie kompleks jodu z poliwinylopirolidonem (PVP), o stężeniu od 9,0% do 12,0% jodu. Jest używany jako środek dezynfekcyjny i antyseptyczny o szerokim spektrum działania – ma działanie bakteriobójcze oraz przeciwpierwotniakowe, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe.
WKolesewelam – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy żywic jonowymiennych.
WKolestyramina, cholestyramina – lek z grupy żywic jonowymiennych wiążący kwasy żółciowe w przewodzie pokarmowym i powodujący ich zwiększone wydalanie z kałem. W ten sposób powoduje obniżenie poziomu cholesterolu we krwi.
WPoli(dimetylosiloksan), dimetykon, E900 – organiczny związek chemiczny, polimer z grupy silikonów, którego główny łańcuch składa się z połączonych na przemian atomów tlenu i krzemu, przy czym atomy krzemu podstawione są dwiema grupami metylowymi.
WPoli(tlenek etylenu), PEG – polimer z grupy polieterów, o ogólnym wzorze H−O−[−CH2−CH2−O−]n−H, gdzie n wynosi od 4 do 120. Może być cieczą lub ciałem stałym, w zależności od masy cząsteczkowej. Największe zastosowanie znajdują lepkie ciecze o masie cząsteczkowej od 200 do 600.
WPoliakrylan sodu – organiczny związek chemiczny, polimer kwasu akrylowego w postaci soli sodowej, charakteryzujący się zdolnością do wiązania znacznych ilości wody, do kilkuset razy więcej niż wynosi jego masa[niewiarygodne źródło?]. Stosowany np. we wkładach chłonnych w pieluszkach jednorazowych.
WPolinoksylina – spieniona żywica mocznikowo-formaldehydowa stosowana jako preparat stomatologiczny oraz środek przeciwgrzybiczny. W kontakcie z wodą uwalnia niewielkie ilości formaldehydu hamującego rozwój drobnoustrojów.
WPolioksymetylen, poli(tlenek metylenu), POM – organiczny związek chemiczny, polimer z grupy polieterów wykorzystywany do wytwarzania termoplastycznych tworzyw sztucznych (termoplastów), z których następnie produkuje się m.in. armaturę wodną, podzespoły samochodowe, elementy urządzeń elektrotechnicznych, sprzętu AGD oraz kostki (piórka) gitarowe.
WPolirycynooleinian poliglicerolu, E476 – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny emulgator i stabilizator otrzymywany z glicerolu i oleju rycynowego. Stosowany głównie w przemyśle spożywczym do łatwiejszego, lepszego i trwalszego mieszania składników, zwłaszcza przy produkcji czekolady i wyrobów czekoladopodobnych.
WPolisorbat 80 (E433) – mieszanina polioksyetylenowych pochodnych sorbitanu(ang.) i kwasu oleinowego, niejonowy surfaktant oraz emulgator.
WPolisulfid fenylenu (polisiarczek fenylenu; PPS z ang. polyphenylene sulfide) – łańcuchowy homopolimer będący politioeterem aromatycznym o strukturze [−C6H4−S−]n. Służy do produkcji termoplastycznych tworzyw sztucznych (termoplastów). Może być stosowany w kontakcie z żywnością.
WPoliuretany – polimery powstające w wyniku addycyjnej polimeryzacji wielofunkcyjnych izocyjanianów z poliolami. Cechą wyróżniającą poliuretany od innych polimerów jest występowanie w ich głównych łańcuchach ugrupowania uretanowego [−O−CO−NH−]. Z formalnego punktu widzenia poliuretany są estrowo-amidowymi pochodnymi kwasu węglowego.
WTriton® X - (C14H22O(C2H4O)n) - seria niejonowych surfaktantów, z których najbardziej znany jest Triton® X-100. Triton® to zastrzeżona nazwa handlowa firmy Union Carbide. Detergenty o zbliżonej naturze chemicznej lub chemicznie identyczne są znane także pod innymi nazwami.
WTriton X-100 – niejonowy surfaktant, eter polimeru glikolu polietylenowego (PEG) i p-tert-oktylofenolu. Grupa polioksyetylenowa jest domeną hydrofilową, a grupą hydrofobową (lipofilową) jest węglowodorowy podstawnik wraz z pierścieniem fenolowym - grupa 4-(1,1,3,3-tetrametylobutylo)-fenylowa. Należy on do rodziny detergentów typu Triton X.