
Aleksiej Aleksiejewicz Abrikosow, ros. Алексей Алексеевич Абрикосов – rosyjski fizyk teoretyczny, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z 2003.

Johannes Georg Bednorz – niemiecki mineralog i fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1987 za odkrycie nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego w tlenkach metali.

William Henry Bragg – fizyk brytyjski, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, którą otrzymał wraz z synem, Williamem Lawrence’em, za zasługi w badaniu struktury krystalicznej za pomocą promieniowania rentgenowskiego.

William Lawrence Bragg, Lawrence Bragg – australijski fizyk, laureat Nagrody Nobla, którą otrzymał wraz z ojcem, Williamem Henrym Braggiem, za zasługi w badaniu struktury krystalicznej za pomocą promieniowania rentgenowskiego.

Eugeniusz Klemens Dziewulski – polski przyrodnik.

Albert Einstein – fizyk teoretyczny i laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za 1921 rok, w uznaniu za „wkład do fizyki teoretycznej, zwłaszcza opis prawa efektu fotoelektrycznego”. Twórca szczególnej teorii względności i autor wynikającej z niej równoważności masy i energii, sformułowanej słynnym wzorem E = mc2. Twórca ogólnej teorii względności i opartych na niej pierwszych modeli kosmologicznych oraz przewidywań dotyczących fal grawitacyjnych. Współtwórca teorii fotonu i dualizmu korpuskularno-falowego światła, a przez to mechaniki kwantowej. Jednocześnie – czołowy krytyk jej najczęstszej, kopenhaskiej interpretacji i współautor paradoksu EPR. Odkrywca emisji wymuszonej, statystyki Bosego-Einsteina i możliwości istnienia kondensatu Bosego-Einsteina. Zwykle jest uznawany za niemieckiego fizyka żydowskiego pochodzenia; por. niżej.

Leo Esaki – japoński fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1973.

Jakow Ilicz Frenkel, ros. Яков Ильич Френкель – rosyjski i radziecki fizyk teoretyczny, wniósł wkład do fizyki materii skondensowanej.

Andriej Konstantinowicz Giejm, Andre Geim Kt, FRS – brytyjsko-holenderski fizyk pochodzenia niemieckiego, urodzony i wykształcony w ZSRR, laureat Nagrody Nobla (2010), jeden z odkrywców grafenu.

Ivar Giaever – norweski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1973 za eksperymentalne odkrycie tunelowania w nadprzewodnikach. Drugą część nagrody otrzymał Brian David Josephson za teoretyczne przewidzenie tego zjawiska.

Witalij Łazarewicz Ginzburg – rosyjski fizyk teoretyk i astrofizyk, laureat Nagrody Nobla z fizyki w 2003 roku.

Charles Édouard Guillaume – szwajcarski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1920 za wkład jaki wniósł w precyzyjne pomiary w fizyce dzięki odkryciu anomalii w wysokoniklowych stalach stopowych, Wielki Oficer Legii Honorowej.

Brian David Josephson – brytyjski fizyk, laureat nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z roku 1973 za swoją pracę nad teorią nadprzewodnictwa, w szczególności za odkrycie tzw. efektu Josephsona, wybrany do Royal Society w roku 1970.

Heike Kamerlingh Onnes – holenderski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1913. Wyróżnienie to otrzymał za badania właściwości substancji w najniższych temperaturach i skroplenie helu.

Klaus von Klitzing - niemiecki fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1985 za odkrycie kwantowego efektu Halla. Od roku 1985 jest dyrektorem i członkiem rady naukowej Instytutu Maxa Plancka w Stuttgarcie. Otrzymał liczne tytuły Doctor honoris causa, jest też honorowym członkiem Deutsche Physikalische Gesellschaft.

Max Theodor Felix von Laue – niemiecki fizyk, prekursor analizy rentgenowskiej, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1914) za odkrycie zjawiska dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego na kryształach, dokonane w roku 1912. Jego synem był historyk Theodore von Laue.

Sir Anthony James Leggett – brytyjski fizyk zajmujący się fizyką niskich temperatur. Jego badania dotyczyły sposobów na eksperymentalne udowodnienie kwantowych własności systemów fizycznych, czyli teorii kondensatu Bosego-Einsteina oraz wysokotemperaturowego nadprzewodnictwa.

Rudolf Ludwig Mößbauer – niemiecki fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1961) za odkrycie w roku 1957 zjawiska fizycznego, polegającego na rezonansowej emisji promieniowania gamma przez jądra atomów ciała stałego; zjawisko nazwano efektem Mößbauera. Nagrodę otrzymał wspólnie z Robertem Hofstadterem.

Karl Alexander Müller – szwajcarski fizyk, laureat Nagrody Nobla.

Louis Eugène Félix Néel – francuski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1970 wraz z Hannesem Alfvénem, za „…fundamentalne prace i odkrycia związane z antyferromagnetyzmem i ferrimagnetyzmem, które doprowadziły do ważnych zastosowań w fizyce ciała stałego”.

Konstantin Siergiejewicz Nowosiołow, ros. Константин Сергеевич Новосёлов – rosyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki.