
Akrywastyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna triprolidyny, drugiej generacji lek przeciwhistaminowy, stosowany jako lek zmniejszający objawy kataru siennego oraz pokrzywki.

Alimemazyna – organiczny związek chemiczny, pochodna fenotiazyny, stosowana głównie jako lek przeciwświądowy, a także nasenny, przeciwwymiotny i przeciwkaszlowy.

Antazolina (łac. antazolinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna etylenodiaminy, należąca do grupy antagonistów receptora H1 I generacji. Stosowana rzadko ze względu na dużą toksyczność. Do objawów niepożądanych poza charakterystycznymi dla leków tej grupy (nasilone łaknienie, senność, działanie atropinowe) należą częste reakcje uczuleniowe z towarzyszącą trombocytopenią i granulocytopenią.

Astemizol – organiczny związek chemiczny, antagonista receptora H1 II generacji. Ma działanie wybiórcze, które jest silne i długotrwałe. Nie przenika przez barierę krew-mózg, więc nie działa nasennie. Jego niektóre metabolity (np. norastemizol, będący w trakcie badań klinicznych) mają 10 razy silniejsze i dłuższe działanie niż sam astemizol.

Azelastyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna ftalazyn-1(2H)-onu zawierająca podstawnik p-chlorobenzylowy i metyloazepanowy. W formie chlorowodorku jest stosowana jako przeciwhistaminowa substancja czynna II generacji należąca do antagonistów receptora H1.

Bilastyna – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwhistaminowy II generacji, antagonista receptora histaminowego H1.

Cetyryzyna (łac. cetirizinum) – antagonista receptora H1, pochodna hydroksyzyny. Lek przeciwhistaminowy II generacji. Blokuje receptory H1 i hamuje chemotaksję eozynofili.

Cyklizyna (łac. cyclizinum) – organiczny związek chemiczny, antyhistaminowy lek stosowany do zwalczania mdłości i zapobiegania wymiotom w chorobie lokomocyjnej. Cyklizyna jest pochodną piperazyny. Mechanizm jej działania polega na blokowaniu receptorów histaminowych H1.

Cynaryzyna – organiczny związek chemiczny, pochodna piperazyny, lek hamujący odruch wymiotny oraz działający nootropowo.

Cyproheptadyna – organiczny związek chemiczny z grupy związków policyklicznych o budowie częściowo aromatycznej. Stosowany jako lek przeciwhistaminowy I generacji. Charakteryzuje się dodatkowo silnym działaniem serotoninolitycznym.

Desloratadyna – antagonista receptora H1, lek przeciwhistaminowy II generacji, czynny metabolit loratadyny.

Difenhydramina – organiczny związek chemiczny, pochodna etanoloaminy, lek przeciwhistaminowy pierwszej generacji dostępny bez recepty. Wykazuje silne działanie ośrodkowe i cholinolityczne. Hamuje podrażnienie błędnika. Podawany jest profilaktycznie w celu zapobiegania kinetozom.

Dimetynden (łac. dimetindenum) – organiczny związek chemiczny, pochodna indenu. Jest antagonistą receptora H1 i należy do grupy leków przeciwhistaminowych I generacji. Ma działanie cholinolityczne, uspokajające i przeciwświądowe. Hamuje reakcje alergiczne przy podaniu miejscowym na skórę.

Ebastyna (łac. Ebastinum) – antagonista receptora H1, lek przeciwhistaminowy II generacji. Działa poprzez swój czynny metabolit, którym jest cerebastyna.

Emedastyna (łac. emedastinum) – organiczny związek chemiczny, antagonista receptora H1 II generacji, stosowany w sezonowym alergicznym zapaleniu spojówek.

Epinastyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, drugiej generacji lek przeciwhistaminowy, stosowany jako lek zmniejszający objawy sezonowego alergicznego zapalenia spojówek.

Eprozynol łac. eprozinolum – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna piperazyny, słaby inhibitor fosfodiesterazy, antagonista receptora H1 o działaniu rozszerzającym oskrzela.

Feksofenadyna – organiczny związek chemiczny, wybiórczy antagonista receptorów histaminowych H1, zaliczany do II lub III generacji leków przeciwhistaminowych, aktywny metabolit terfenadyny, pozbawiony działania kardiotoksycznego (podobnie jak inne leki przeciwhistaminowe II i III generacji, a w przeciwieństwie do antagonistów receptorów histaminowych I generacji).

Feniramina (łac. Pheniraminum) – organiczny związek chemiczny z grupy amin, antagonista receptorów H1, lek I generacji, czyli nieselektywny (hamuje receptory cholinergiczne, serotoninergiczne, adrenergiczne i dopaminergiczne).

Fenspiryd (łac. Fenspiridum) – organiczny związek chemiczny, antagonista receptora H1, stosowany jako lek przeciwzapalny w infekcjach górnych dróg oddechowych, a także jako lek przeciwuczuleniowy i rozkurczający oskrzela o silnym działaniu. Hamuje wytwarzanie histaminy i serotoniny. Zmniejsza obrzęk błony śluzowej układu oddechowego, hamuje proces zapalny i nadmierne wydzielanie oskrzelowe.

Hydroksyzyna – organiczny związek chemiczny, wielofunkcyjna pochodna piperazyny, lek uspokajający i przeciwuczuleniowy z grupy antyhistaminików I generacji, zsyntetyzowany i wprowadzony do lecznictwa pod nazwą handlową Atarax przez belgijską firmę UCB w roku 1956. Stosowany najczęściej w psychiatrii jako lek uspokajający i silnie hamujący aktywność układu nerwowego. Ze względu na jej właściwości psychotropowe hydroksyzyna w wielu krajach jest wydawana z apteki tylko na receptę, jednak w innych można ją nabyć bez recepty.

Karbinoksamina (łac. carbinoxaminum) – organiczny związek chemiczny, lek przeciwhistaminowy, antagonista receptora H1 I generacji, a więc nieselektywny o słabym działaniu uspokajającym, przeciwwymiotnym i przeciwcholinergicznym. Ma działanie krótkotrwałe.

Ketotifen – organiczny związek chemiczny, lek przeciwhistaminowy I generacji, antagonista receptora H1. W dawkach wyższych niż terapeutyczne stabilizuje błony komórkowe mastocytów, hamuje ich degranulację i tym samym uwalnianie z ich ziarnistości histaminy i innych przekaźników reakcji alergicznych.

Klemastyna – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwhistaminowy I generacji. Ma dłuższy od pozostałych z tej grupy leków biologiczny okres półtrwania. Można ją stosować co 12 godzin. Zmniejsza działanie leków przeciwzakrzepowych.

Lewocetyryzyna – organiczny związek chemiczny, antagonista receptora H1, aktywny lewoskrętny enancjomer cetyryzyny o silniejszym działaniu. W postaci dichlorowodorku jest stosowana w leczeniu alergicznego nieżytu nosa, alergicznego zapalenia spojówek oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Preparaty produkowane są w formie tabletek lub roztworu doustnego.

Loratadyna (loratadine) – wielopierścieniowy, heterocykliczny związek chemiczny, długo działający niesedatywny lek przeciwhistaminowy II generacji, wybiórczy antagonista obwodowych receptorów H1. Podlega metabolizmowi do związków biologicznie czynnych. Jej czynny metabolit to desloratadyna.

Mepiramina – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna etylenodiaminy, pierwszej generacji lek przeciwhistaminowy, stosowany jako lek zmniejszający objawy sezonowego alergicznego zapalenia spojówek.

Mirtazapina – wielopierścieniowy organiczny związek chemiczny o właściwościach przeciwdepresyjnych i nasennych, stosowany jako lek.

Mizolastyna – organiczny związek chemiczny, antagonista receptora H1, lek przeciwhistaminowy II generacji.

Pizotyfen – organiczny związek chemiczny, lek blokujący receptory histaminowe, muskarynowe oraz serotoninowe. Stosowany jest w zapobieganiu napadom migreny, jednak nie wykazuje skuteczności w ich przerywaniu.

Prometazyna – organiczny związek chemiczny, pochodna fenotiazyny, w postaci chlorowodorku stosowana jako lek.

Rupatadyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna N–alkilowa pirydyny, drugiej generacji lek przeciwhistaminowy, posiadający aktywność przeciw czynnikowi aktywującemu płytki (PAF), stosowany jako lek zmniejszający objawy kataru siennego oraz pokrzywki.

Triprolidyna – lek należący do grupy pochodnych pirolidyny, silny antagonista receptora histaminowego typu H1, działający kompetycyjnie.