
Cheng Hao, znany też jako Cheng Mingdao (程明道) – uczony z czasów dynastii Song.

Cheng Yi – uczony z czasów dynastii Song. Jeden z twórców neokonfucjanizmu, zaliczany do Pięciu Mistrzów początkowego okresu rządów Songów.
Dao – podstawowe pojęcie filozofii chińskiej, kluczowe dla taoizmu, ale używane również przez inne kierunki, m.in. konfucjanizm. W zależności od autora i szkoły terminowi dao przypisywane są bardzo różne znaczenia, od „uniwersalnej zasady kierującej wszechświatem” po „metodę postępowania [danej osoby]”.
Dialogi konfucjańskie – dzieło o 20 rozdziałach i 497 wersach, zawierające aforyzmy, maksymy i krótkie przypowieści Konfucjusza, spisane przez jego uczniów, prawdopodobnie przez drugie ich pokolenie. Obecny tytuł (Lunyu) pojawił się w czasie dynastii Han. Pod koniec panowania Hanów dawniejsze wersje zastąpiła nowa kompilacja. Najważniejszym wydaniem dzieła była krytyczna edycja z 1190 roku, opracowana przez Zhu Xi.

Fan Zhongyan – chiński uczony, polityk i reformator z czasów dynastii Song.

Fang Dongmei – jeden z najwybitniejszych współczesnych chińskich filozofów nurtu neokonfucjańskiego.

Konfucjusz – chiński filozof, twórca konfucjanizmu.

Księga Pieśni jest kompilacją chińskiej poezji pochodzącej z okresu między XI a VII wiekiem p.n.e. Zaliczana jest do Pięcioksięgu konfucjańskiego.

Liji – jeden z klasycznych tekstów chińskich, opisujący obrzędy i ceremonie dworskie oraz ludowe odprawiane w okresie dynastii Zhou. Księga zaliczana jest do Pięcioksięgu konfucjańskiego.
Lushan – górzysty region w pobliżu miasta Jiujiang w prowincji Jiangxi we wschodnich Chinach, wykorzystywany pod uprawę herbaty. Najwyższym sztytem jest Hanyang Feng w masywie Lu Shan o wysokości 1474 m n.p.m. W regionie utworzono park krajobrazowy Lushan, który w 1996 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO ze względu na swoje znaczenie dla historii Chin.

Mencjusz – filozof chiński, jeden z najważniejszych interpretatorów Konfucjusza.

Mengzi chiń. 孟子; pinyin Mèngzǐ – starożytny chiński traktat filozoficzny, będący częścią czteroksięgu konfucjańskiego. Określany też jako Księga Mencjusza.

Pięcioksiąg konfucjański – zestaw pięciu ksiąg klasycznych w Chinach. Ich autorstwo tradycja przypisuje Konfucjuszowi, jednak z ustaleń sinologów wynika, iż pierwsze trzy księgi powstały jeszcze przed Konfucjuszem.
Qufu – miasto na prawach powiatu we wschodnich Chinach, w prowincji Szantung, w prefekturze miejskiej Jining. W 1999 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 627 832.

Rzeźby skalne w Dazu – kompleks religijnych rzeźb w powiecie Dazu, na obszarze miasta wydzielonego Chongqing w Chinach. W 1999 roku wpisano go na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Shao Yong – uczony z czasów dynastii Song. Pochodził z Baiquan w dzisiejszej prowincji Henan.

Sima Guang – chiński polityk, kanclerz i uczony z czasów dynastii Song, jeden z najwybitniejszych historyków Chin klasycznych.

Święty – stosowane przez chrześcijan określenie człowieka, który „przebywa z Bogiem w niebie”. W Nowym Testamencie słowo święty lub święci używane jest pod adresem wszystkich wierzących w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. To pojęcie występuje również w innych religiach.

Xiaojing chiń. upr. 孝经; chiń. trad. 孝經; pinyin Xiàojīng – starożytny chiński traktat filozoficzny, będący częścią Trzynastoksięgu konfucjańskiego.

Xu Shen – chiński uczony, konfucjanista, autor pierwszego etymologicznego słownika chińskiego pisma pt. Shuowen Jiezi (說文解字).

Xunzi – filozof chiński, kontynuator myśli Konfucjusza.

Yi Hwang, znany pod pseudonimem T'oegye – koreański filozof, jeden z czołowych przedstawicieli neokonfucjanizmu w tym kraju. Nazywany „koreańskim Zhu Xi”.

Yijing, Księga przemian – jeden z najstarszych chińskich tekstów klasycznych, reprezentujących rdzennie chińską kosmologię i filozofię. Jest księgą kanoniczną taoizmu i konfucjanizmu.

Koncepcja yin i yang pochodzi z antycznej filozofii chińskiej i metafizyki. Opisuje ona dwie pierwotne i przeciwne, lecz uzupełniające się siły, które odnaleźć można w całym wszechświecie.Yang reprezentowana przez biel i Słońce oznacza siłę, aktywność, radość, ciepło i lato, symbolizuje męski aspekt natury, ekstrawersję oraz liczby nieparzyste; odpowiada jej dzień, niebo oraz dusza hun. Yang symbolizuje ogień, ziemię lub stal. Wszyscy urodzeni w parzystych latach. Yin reprezentowana przez czerń i Księżyc oznacza bierność, uległość, smutek, chłód i zimę, symbolizuje żeński aspekt natury, introwersję oraz liczby parzyste; odpowiada jej noc oraz dusza po. Yin symbolizuje woda lub drewno (drzewo). Wszyscy urodzeni w nieparzystych latach.

Zhang Zai – uczony z czasów dynastii Song. Pochodził z Hengqu w dzisiejszej prowincji Shaanxi.

Zhou Dunyi – uczony z czasów dynastii Song, uznawany za jednego z prekursorów neokonfucjanizmu.

Zhu Xi, zwany także Zhu Yuanhui, 朱元晦 – chiński filozof z okresu dynastii Song, uważany za głównego przedstawiciela neokonfucjanizmu.