WKasper de Korniath Bekiesz, węg. Gáspár Békés de Kornyát oraz Kornyáti Bekes Gáspár herbu własnego – magnat węgierski, hrabia na Fogaraszu, pretendent do tronu w Siedmiogrodzie, podskarbi księcia Jana Zygmunta, starosta lanckoroński w 1578 roku, dowódca węgierski w służbie Rzeczypospolitej. Od jego nazwiska pochodzi określenie męskiego krycia wierzchniego – bekiesza.
WKonstanty Kazimierz Brzostowski herbu Strzemię – hrabia Państwa Kościelnego, prałat domowy papieża, biskup wileński od 24 listopada 1687, biskup smoleński od 1685, pisarz wielki litewski, duchowny sekretarz wielki litewski w 1670 roku, opat komendatoryjny mogilski, kanclerz Akademii i Uniwersytetu Wileńskiego Towarzystwa Jezusowego w latach 1686-1722.
WPaweł Ksawery Brzostowski herbu Strzemię, ps. i krypt.: Jeden domowy przyjaciel; P. X. B. R. W. X. L. K. O. P. – polski duchowny rzymskokatolicki, pisarz wielki litewski w 1762 roku, duchowny referendarz wielki litewski w latach 1774-1787, kanonik wileński w latach 1755-1773, publicysta i tłumacz.
WMikołaj Cebulka z Czechowa herbu Cielepała – członek rady hospodarskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1428-1430, pisarz ziemski lubelski w latach 1419-1448, sekretarz wielkiego księcia litewskiego Witolda w latach 1407-1430, notariusz w latach 1407-1416, dyplomata.
WKasper Cichocki – kanonik krakowski, kanonik sandomierski, kanonik prebendy mydłowskiej, współtwórca kolegium jezuitów w Sandomierzu, proboszcz kościoła św. Piotra w Sandomierzu, profesor na wydziale filozoficznym Akademii Krakowskiej, obok Piotra Skargi jeden z najwybitniejszych pisarzy kontrreformacji sandomierskiej. Teolog i polemista katolicki.
WErazm Ciołek, znany też jako Vitellius – biskup płocki i dyplomata, wcześniej sekretarz królewski Aleksandra Jagiellończyka, poseł, mecenas sztuki i literatury oraz mówca. Zgromadził wielki księgozbiór, a wykonany dla niego mszał jest zaliczany do arcydzieł polskiej sztuki przełomu średniowiecza i renesansu.
WKazimierz Florian Czartoryski – książę, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, biskup poznański i kujawski, kanonik płocki, wileński i krakowski, proboszcz w Klewaniu, sekretarz królewski.
WMarcin Czechowic – teolog protestancki, polemista, pisarz i poeta religijny. Reprezentował radykalny nurt plebejski w ruchu braci polskich. Był jednym z pionierów pacyfizmu w Polsce. Głosił całkowity zakaz zabijania. Jest uznawany za mistrza wczesnej prozy polskiej. W 1603 roku jako autor trafił do pierwszego polskiego Indeksu Ksiąg Zakazanych powstałego z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego.
WAdam Gdacjusz, zw. Śląskim Rejem – polski pisarz religijny, kaznodzieja, duchowny luterański, postyllograf.
WMelchior Giedroyć herbu Hippocentaurus – biskup żmudzki od 1574, książę, kustosz kapituły katedralnej wileńskiej w latach 1572-1576.
WAbraham Abel Gombiner, Awraham Abele Halewi z Gąbina, Magen Awraham, Abraham Kalisch – żydowski filozof, cadyk, asystent rabina kaliskiego, dajan, autor komentarzy do Szulchan Aruch.
WBogusław Korwin Gosiewski herbu Ślepowron – biskup smoleński od 29 stycznia 1725, duchowny pisarz wielki litewski w 1720 roku, kantor i kustosz katedralny wileński, proboszcz oniksztyński.
WElżbieta Habsburżanka – arcyksiężniczka austriacka, królewna czeska i węgierska, królowa polska i wielka księżna litewska od 1543 r. jako pierwsza żona Zygmunta Augusta.
WJan (Janusz) z Książąt Litewskich, Jan Ochstat, Jan de Thelnicz – biskup wileński, biskup poznański, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1512–1520, prepozyt płockiej kapituły katedralnej w latach 1512-1536, kanonik płockiej kapituły katedralnej, nieślubny syn Zygmunta Starego z pochodzącą z Moraw Katarzyną Ochstat Telniczanką, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1518 roku.
WJakub Krzysztof Ignacy Jasiński inna forma nazwiska: Jasieński herbu Rawicz – generał lejtnant wojsk litewskich, działacz polityczny, poeta, inżynier, członek Rady Narodowej Litewskiej w 1794 roku.
WJózef Michał Karp herbu Karp – biskup żmudzki w latach 1736-1739, sekretarz wielki litewski od 1724, sekretarz królewski od 1708, kustosz wileński, proboszcz trocki.
WJan Hieronim Kryszpin-Kirszensztein herbu Kryszpin – biskup rzymskokatolicki.
WKazimierz Adam Naruszewicz herbu Wadwicz, jezuita, pedagog, wykładowca i rektor Collegium Nobilium jezuitów w Wilnie(1769-1772).
WAdam (Hipacy) Pociej – działacz religijny, społeczny i polityczny, polemista religijny, kasztelan brzeski (1588–1593); po śmierci żony wstąpił do klasztoru prawosławnego, przybierając imię Hipacy. Od 1593 prawosławny biskup włodzimierski i brzeski, współtwórca unii brzeskiej (1596), następnie greckokatolicki metropolita halicki i kijowski (1599–1613), jeden z twórców Kościoła unickiego w I Rzeczypospolitej, pisarz ziemski brzeskolitewski.
WWojciech I Radziwiłł „Jałmużnik” herbu Trąby – biskup łucki w latach 1499-1508, biskup wileński w latach 1508-1519, senator I RP w latach 1499-1519.
WRafał z Proszowic – polski zakonnik, bernardyn, gwardian klasztorów w: Poznaniu, Krakowie, Wilnie i Kownie, prowincjał polskiej prowincji zwany błogosławionym Kościoła katolickiego.
WBazyli Rudomicz – profesor i rektor Akademii Zamojskiej, prawnik, lekarz, kronikarz.
WKonstanty Felicjan Szaniawski herbu Junosza – biskup włocławski od 1705, przeniesiony do Krakowa 3 lipca 1720, scholastyk wileński, kanonik warmiński, kanonik warszawski, regent kancelarii większej koronnej, duchowny referendarz wielki litewski w 1703 roku.
WStanisław Antoni Szczuka herbu Grabie, pseud. Candidus Veronensis, Szczerota Prawdzicki – podkanclerzy litewski w 1699 roku, referendarz koronny w 1688 roku, regent kancelarii większej koronnej w latach 1684–1688, cześnik wiski w 1682 roku, sekretarz jego Królewskiej Mości w 1675 roku, starosta lubelski w latach 1687–1710, pisarz polityczny.
WElżbieta z Szydłowieckich Radziwiłłowa – polska szlachcianka, kalwinistka.
WAntoni Dominik Tyszkiewicz herbu Leliwa – biskup żmudzki od 16 września 1740, biskup tytularny menniteński, sufragan kijowski od 20 lipca 1739, duchowny sekretarz wielki litewski w latach 1736-1740, kanclerz i kanonik wileński od 1725.
WAntoni Józef Hryczyna Wojna herbu Trąby – duchowny pisarz wielki litewski w 1730 roku, duchowny sekretarz wielki litewski w 1740 roku, kanonik wileński w 1724 roku, prepozyt trocki w 1736 roku.
WAntoni Erazm Wołłowicz herbu Bogoria – polski duchowny katolicki, biskup diecezjalny diecezji łuckiej w latach 1755-1770, pisarz wielki litewski w 1744 roku, duchowny sekretarz wielki litewski w 1748 roku, archidiakon żmudzki, kanclerz królowej Marii Józefy.