Angelina Arianiti alb. Shёn Angjelina e Krujёs, serb. Мати Ангелина, Ангелина Бранковић – święta Serbskiego Kościoła Prawosławnego, pochodzenia albańskiego.

Barnaba, imię świeckie Vojislav Nastić – serbski biskup prawosławny, święty prawosławny.

Bazyli Ostrogski, właśc. serb. Stojan Jovanović – serbski biskup prawosławny, jeden z najpopularniejszych serbskich świętych prawosławnych.

Danilo II lub Daniło zwany Pećkim lub Starszym – serbski duchowny i twórca literacki, poeta i najbardziej płodny żywotopisarz serbskiego średniowiecza, arcybiskup serbski od 1324 r., święty Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

Dosyteusz, imię świeckie Dragutin Vasić – serbski biskup prawosławny.

Gabriel – święty mnich prawosławny, twórca monasteru Lesnowskiego w pobliżu Kratowa w Macedonii.

Helena – żona króla serbskiego Stefana Urosza I.

Milica Hrebeljanović, z domu Nemanjić – księżna serbska, żona księcia Lazara I Hrebeljanovicia. W latach 1389–1393 sprawowała rządy w Serbii w imieniu niepełnoletniego syna Stefana.

Lazar Hrebeljanović, Лазар Хребељановић – książę Serbii, nazywany również carem.

Jan Włodzimierz także Jovan Vladimir albo Jovan Władimir – władca Dukli i Trawunii w latach ok. 990–1016, następca Petrislava. Po śmierci kanonizowany przez Serbską Cerkiew Prawosławną.

Joannicjusz, imię świeckie Jovan Lipovac – prawosławny metropolita Czarnogóry i Przymorza.

Justyn, imię świeckie Błagoje Popović – serbski mnich prawosławny, teolog, święty Serbskiego Kościoła Prawosławnego.
Święty Maksym cs. Swiatitiel Maksim, archijepiskop Wałachijskij serb. Ђорђе Бранковић – arcybiskup wołoski, święty prawosławny, despota serbski na Węgrzech latach 1485-1496.

Mikołaj, imię świeckie Nikola Velimirović, kanonizowany jako Mikołaj Serbski – serbski biskup prawosławny, święty Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

Nikodem I – serbski biskup prawosławny, dziesiąty w historii zwierzchnik Serbskiego Kościoła Prawosławnego z tytułem arcybiskupa serbskiego.

Piotr, imię świeckie Jovan Zimonjić – serbski biskup prawosławny, kanonizowany przez Serbski Kościół Prawosławny jako nowomęczennik.

Piotr II Petrowić-Niegosz, serbski Петар II Петровић-Његош, Petar II Petrović-Njegoš – prawosławny biskup Czarnogóry, w latach 1830-1851 władyka Czarnogóry. Ostatni teokratyczny władca tego państwa, łączący godność metropolity z absolutną władzą świecką.

Święty Sawa (Sava), Sawa Pierwszy, właśc. Rastko Nemanjić, serb. Сава Немањић , cs. Swiatitiel Sawwa, pierwyj archijepiskop Sierbski – pierwszy arcybiskup Serbii, jeden z najważniejszych świętych Serbskiego Kościoła Prawosławnego, autor tekstów religijnych.

Sawa, imię świeckie Predisław Nemanicz – trzeci zwierzchnik Serbskiego Kościoła Prawosławnego, arcybiskup serbski w latach 1263–1270.

Stefan Dragutin – król serbski w latach 1276–1282, syn Stefana Urosza I.

Stefan IV Lazarević – władca serbski od 1389 roku.

Stefan Nemania (Nemanja), Symeon Serbski, – wielki żupan Raszki (1170–1196), po uniezależnieniu od Bizancjum około 1190 roku nazywanej coraz powszechniej Serbią, święty Kościoła prawosławnego.

Stefan Pierwszy Koronowany, również Stefan Nemanicz – syn Stefana Nemanii, od 1196 roku wielki żupan Serbii, od 1217 król Serbów. Święty Serbskiego Kościoła Prawosławnego, autor dzieła Żywot św. Simeona.

Stefan Urosz I zwany Wielkim – król serbski w latach 1243–1276, najmłodszy syn Stefana Pierwszego Koronowanego, święty Serbskiego Kościoła Prawosławnego.

Stefan Urosz II Milutin, serb. Стефан Урош II Милутин – król serbski w latach 1282-1321, syn Stefana Urosza I.

Stefan Urosz III Deczański, serb. Стефан Урош III Дечански lub Stefan Uroš III Dečanski – władca Serbii w latach 1321–1331. Zwany Deczańskim od miejsca położenia swej zadužbiny, monasteru Visoki Dečani, w którym został pochowany. Syn Stefana II Milutina.

Stefan Władysław lub Władysław –, syn Stefana I Koronowanego, król serbski w latach 1234-1243.

Urosz I srb. Стефан Урош V Нејаки król Serbii jako Stefan Urosz V jako koregent wraz ze swym ojcem Stefanem Uroszem IV Duszanem w l. 1346-1355, w l. 1355-1371 samodzielny car; święty prawosławny.