W

Fabián Ernesto Alarcón Rivera – ekwadorski polityk i adwokat, przywódca Radykalnego Frontu Alfarystów (FRA), od 1991 do 1992 i od 1995 do 1997 przewodniczący parlamentu, od 6 do 9 lutego 1997 oraz od 11 lutego 1997 do 10 sierpnia 1998 tymczasowy prezydent Ekwadoru.

W

José Eloy Alfaro Delgado – ekwadorski generał i polityk, prezydent Ekwadoru w latach 1895–1901 i 1906–1911.

W

Carlos Julio Arosemena Monroy – polityk ekwadorski, prezydent kraju w latach 1961–1963.

W

Carlos Julio Arosemena Tola – ekwadorski polityk i bankowiec, założyciel Banco de Descuento w Guayaquil, tymczasowy prezydent Ekwadoru w latach 1947-1948.

W

Carlos Alberto Arroyo del Río – ekwadorski adwokat i polityk, profesor prawa na uniwersytecie w Guayaquil, prezydent Ekwadoru w 1939 i od 1940 do 1944 z ramienia Partii Liberalnej.

W

Rosalía Arteaga Serrano de Fernández de Córdova – ekwadorska polityk, adwokat i pisarka. Od 9 do 11 lutego 1997 pełniła obowiązki prezydenta Ekwadoru, jako pierwsza kobieta na tym stanowisku.

W

Isidro Ramón Ayora Cueva – ekwadorski polityk, profesor medycyny na uniwersytecie w Quito. 17 kwietnia 1926 junta wojskowa osadziła go na urzędzie prezydenta. Rządził do 24 sierpnia 1931. Przeprowadził reformę finansów państwa. Ayora powrócił do zawodu lekarza i prywatnej kliniki. W 1955 Wolny Uniwersytet Berliński przyznał mu doktorat honoris causa.

W

Rodrigo Borja Cevallos – ekwadorski adwokat i polityk socjaldemokratyczny, potomek Aleksandra VI, profesor prawa na uniwersytecie w Quito, założyciel (1970) i przywódca Partii Lewicy Demokratycznej, kandydat na prezydenta w 1979 i 1984, prezydent Ekwadoru od 10 sierpnia 1988 do 10 sierpnia 1992, obecnie pierwszy sekretarz generalny Unii Narodów Południowoamerykańskich.

W

Abdala Jaime Bucaram Ortiz – ekwadorski polityk, prawnik i były lekkoatleta pochodzenia libańskiego. Prezydent Ekwadoru od 10 sierpnia 1996 do 6 lutego 1997, odwołany w wyniku impeachmentu.

W

Ramón Castro Jijón – ekwadorski admirał i dowódca Marynarki Wojennej, który w 1963 obalił prezydenta Carlosa J. Arosemenę i stanął na czele państwa jako szef junty wojskowej. Następnie przebywał na emigracji w Brazylii.

W

Rafael Vicente Correa Delgado − ekwadorski ekonomista i polityk, minister finansów od kwietnia do sierpnia 2005, prezydent Ekwadoru od 15 stycznia 2007 do 24 maja 2017.

W

Sixto Durán-Ballén Cordovez – ekwadorski architekt i polityk, prezydent kraju w latach 1992–1996.

W

Gil Alberto Enriquez Gallo – ekwadorski generał i polityk, minister obrony w latach 1935–1937, po dokonaniu przez siebie zamachu stanu objął władzę w kraju jako szef junty wojskowej i prezydent.

W

Emilio Estrada Carmona – prezydent Ekwadoru od września 1911 do śmierci.

W

Leon Febres Cordero Ribadeneyra – polityk ekwadorski, prezydent w latach 1984-1988.

W

Gabriel Gregorio García Moreno – pisarz polityczny, dwukrotny prezydent Ekwadoru.

W

Lizardo Garcia Soroza – ekwadorski polityk i przedsiębiorca, prezes banku w Guayaquil, minister spraw ekonomicznych (1895), wiceprezydent senatu Ekwadoru (1901-1905), a następnie prezydent kraju od 1 września 1905 do 15 stycznia 1906 z ramienia Partii Liberalnej. Został obalony przez Eloya Alfaro w wojskowym zamachu stanu. W 1906 udał się na emigrację, z której powrócił w 1911 po zamordowaniu Alfaro.

W

Lucio Edwin Gutiérrez Borbúa – polityk ekwadorski, wojskowy, prezydent Ekwadoru w latach 2003-2005.

W

Osvaldo Hurtado Larrea – polityk ekwadorski, prezydent kraju w latach 1981-1984. Także politolog i pisarz.

W

Luis Larrea Alba – ekwadorski pułkownik i polityk.

W

Jorge Jamil Mahuad Witt – ekwadorski polityk i adwokat.

W

Lenín Boltaire Moreno Garcés – ekwadorski polityk, wiceprezydent Ekwadoru od 15 stycznia 2007 do 24 maja 2013, prezydent Ekwadoru od 24 maja 2017.

W

Gustavo José Joaquín Noboa Bejarano – ekwadorski polityk i prawnik, rektor Uniwersytetu w Guayaquil w latach 1986–1996, wiceprezydent od 1998 do 2000, prezydent Ekwadoru od stycznia 2000 do stycznia 2003. W wyborach występował z ramienia Demokracji Ludowej. Objął urząd po tym, jak odsunięty został od władzy prezydent Jamil Mahuad. Samego Noboę oskarżono wkrótce o nadużycia. W lutym 2003 zbiegł z kraju.

W

Federico Paez Chiriboga – ekwadorski polityk, inżynier, dyktator.

W

Luis Alfredo Palacio Gonzales – ekwadorski lekarz i polityk, tymczasowy prezydent kraju w latach 2005-2007.

W

Galo Plaza Lasso – ekwadorski polityk i posiadacz ziemski, minister wojny (1938), ambasador w Stanach Zjednoczonych (1944-1946), prezydent Ekwadoru (1948-1952) z ramienia Partii Liberalnej, przedstawiciel Organizacji Narodów Zjednoczonych w Libanie (1958), Kongo (1960) oraz na Cyprze (1964-1965), sekretarz generalny Organizacji Państw Amerykańskich (1968-1975).

W

Alfredo Ernesto Poveda Burbano – ekwadorski admirał i polityk.

W

Guillermo „Bombita” Rodriguez Lara – generał i polityk Ekwadoru.

W

José María Velasco Ibarra – ekwadorski prawnik i polityk. Był pięć razy prezydentem Ekwadoru w latach 1934-1935, 1944-1947, 1952-1956, 1960-1961 oraz 1968-1972.