Diana AbgarW
Diana Abgar

Diana Abgar (orm.) Դիանա Աբգար – ormiańska pisarka, dyplomata. Ambasador Demokratycznej Republiki Armenii w Japonii w latach 1918–1920. Pierwsza Ormianka mianowana ambasadorem i prawdopodobnie pierwsza kobieta na świecie pełniąca tę funkcję w czasach nowożytnych.

Chaczatur AbowianW
Chaczatur Abowian

Chaczatur Abowian – ormiański pisarz, poeta, etnograf, pedagog, działacz społeczny. W 1848 w tajemniczych okolicznościach zaginął i został uznany za zmarłego. Uważany za ojca literatury ormiańskiej za sprawą powieści Werk Hajastani, napisanej w 1841 i opublikowanej pośmiertnie w 1858. Większość jego dzieł została wydana już po jego śmierci.

Ghewont AliszanW
Ghewont Aliszan

Ghewont Aliszan – ormiański poeta, historyk i filolog. Tworzył poezję poświęconą idei wyzwolenia Armenii spod panowania tureckiego. Był wydawcą ormiańskich pieśni ludowych.

Harutiun AlpiarW
Harutiun Alpiar

Harutiun Alpiar – ormiański dziennikarz i pisarz satyryk. Publikował pod pseudonimami Krizantem i Ratames. W Egipcie wydawał czasopismo "Paros". Większość jego dorobku pozostaje rozproszona w czasopismach.

Karol AntoniewiczW
Karol Antoniewicz

Karol Bołoz Antoniewicz, SJ, herbu własnego – polski duchowny katolicki, jezuita, poeta.

Arrakel SjuneciW
Arrakel Sjuneci

Arrakel Sjuneci – poeta i uczony ormiański. O jego życiu niewiele wiadomo. Urodził się w Wajoc-Dzorze. Był krewnym i uczniem myśliciela Grikora Tatewacego, który był rektorem uczelni w Tatewie. Prawdopodobnie Sjuneci był wykładowcą gramatyki i muzyki. Został następcą Tatewacego na stanowisku rektora. Pozostały po nim dzieła filozoficzne i gramatyczne. Napisał między innymi Księgę Adamową, mowy i kazania. Na język polski przełożone zostały przez Jana Czopika wiersze Płacz nad niechybnym końcem, wędrówką duszy i jej walką ze złymi duchami i O wspaniałości prarodziców i raju. Utwory te zostały zamieszczone w antologii Poezja armeńska pod redakcją Andrzeja Szymańskiego i Piotra Kuncewicza.

Aksel BakuncW
Aksel Bakunc

Aksel Bakunc (1899-1937?) – ormiański pisarz. Był autorem prozy psychologicznej, napisał zbiór opowiadań z życia chłopów ormiańskich pt. Mytnadzor. Pisał również utwory satyryczne. Zginął podczas wielkiej czystki.

Sadok BarączW
Sadok Barącz

O. Sadok Wincenty Fereriusz Barącz – polski Ormianin, dominikanin, znany galicyjski historyk i kronikarz.

Hagop BaronianW
Hagop Baronian

Hagop Baronian, Hakop Paronian – ormiański dramatopisarz i satyryk. Jeden z twórców ormiańskiej prozy realistycznej.

Tatev ChakhianW
Tatev Chakhian

Tatev Chakhian – ormiańska poetka, tłumaczka, publicystka i artystka wizualna mieszkająca w Polsce.

Sero ChanzadianW
Sero Chanzadian

Sero Chanzadian – armeński pisarz.

Jeghisze CzarencW
Jeghisze Czarenc

Jeghisze Czarenc – poeta ormiański. Studiował w Moskwie. Wczesne wiersze tworzył pod wpływem symbolizmu. W 1917 był uczestnikiem rewolucji październikowej. Był autorem poematów, w tym utworów poświęconych Leninowi, wierszy patriotycznych opisujących naród ormiański, historię, przyszłość i przyszłe odrodzenie Armenii. Polskie przekłady wierszy Czarenca znalazły się w tomach Poezje wybrane (1962) i w antologii Poezja armeńska (1984). Autor stał się ofiarą terroru stalinowskiego.

Gabriel El-RegistanW
Gabriel El-Registan

Gabriel Arkadjewicz Urieklan, bardziej znany jako Gabriel El-Registan – radziecko-ormiański pisarz. Wraz z Siergiejem Michałkowem współautor słów państwowego hymnu ZSRR (1943). Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.

Jakub GawathW
Jakub Gawath

Jakub Gawath, także Jakub Gawatowicz, orm. Հակոբ Գավաթովիչ, Գավաթ, Hakop Gawatowicz, Gawat – polski pisarz ormiańskiego pochodzenia, a także tłumacz, dramatopisarz, nauczyciel, polemista oraz ksiądz katolicki.

Gevorg EminW
Gevorg Emin

Gevorg Emin – armeński poeta, eseista i tłumacz.

Abraham GiulchandanianW
Abraham Giulchandanian

Abraham Giulchandanian – ormiański pisarz i działacz niepodległościowy, minister informacji i poczty, a następnie minister spraw wewnętrznych i sprawiedliwości w Demokratycznej Republice Armenii w latach 1918-1919, wiceprezydent kolaboracyjnego Armeńskiego Komitetu Narodowego podczas II wojny światowej.

Mychitar GoszW
Mychitar Gosz

Mychitar Gosz, Mechitar Gosz – ormiański duchowny, myśliciel i pisarz. Około 1184 roku spisał kodeks praw, tzw. Datastanagirk, obejmujący zwyczajowe prawo cywilne oraz prawo kanoniczne. Pisał również baśnie. Założył klasztor w Nor-Getik, od czasu jego śmierci znany jako Goszawank.

Grzegorz z NarekuW
Grzegorz z Nareku

Grzegorz z Nareku, orm. Գրիգոր Նարեկացի, Grigor Narekaci – jeden z największych poetów i uczonych ormiańskich, święty Kościoła ormiańskiego i Kościoła katolickiego, Doktor Kościoła.

Hamo SahyanW
Hamo Sahyan

Hamo Sahyan znany także jako Hmayak Sahaki Grigoryan – armeński poeta i tłumacz

Zabel JesajanW
Zabel Jesajan

Zabel Jesajan, – ormiańska pisarka, poetka, tłumaczka i profesor literatury na Państwowym Uniwersytecie w Erywaniu.

Mesrop MasztocW
Mesrop Masztoc

Mesrop Masztoc, wymowa orm. Մեսրոպ Մաշտոց – ormiański duchowny i uczony. Twórca alfabetu ormiańskiego, który stworzył w latach 392–406. Pierwszy nauczyciel języka ormiańskiego. Stworzył również alfabet Albanii Kaukaskiej. Przypisuje mu się także udział w stworzeniu alfabetu gruzińskiego, ale jest to sprawa wywołująca spory między historykami.

Hrant MatewosjanW
Hrant Matewosjan

Hrant Matewosjan – ormiański pisarz i scenarzysta.

Józef Epifani MinasowiczW
Józef Epifani Minasowicz

Józef Epifani Minasowicz (Minasiewicz) herbu Przyjaciel, ps. i krypt.: Author Speciminis Musae Latinae; Brykacy Staruszkiewicz wojski derpski; Eudox Prawdzicki; Filon Achacy Patriałowski; Gaudenty Radoszycki; I. E. M.; I. E. M. K. K. K.; I. E. M. K. K. S. I. K. M.; J. E. M.; J. E. M. C. C. K.; J. E. M. K. K.; J. E. M. K. K. K.; J. K. Mci Sekr.; J. E. M. K. K. J. K. M. S.; Muzofil wierszpolski; M. T. A.; Patriałowski; Radosz Ochotnicki cześnik parnawski; Rzetelnicki; X. I. M.; X. Tomasz Czytelnicki proboszcz utopiński – polski wydawca, poeta, tłumacz, publicysta i redaktor.

Mojżesz z ChorenuW
Mojżesz z Chorenu

Mojżesz z Chorenu, mnich i uczony ormiański, autor monumentalnej "Historii Armenii" - pierwszej obszernej kroniki Armenii opisującej pochodzenie Ormian i powstanie państwa.

Nerses IV WdzięcznyW
Nerses IV Wdzięczny

Nerses IV Šnorhali zwany Wdzięcznym, arm. Ներսէս Շնորհալի – chrześcijański poeta ormiański. Święty Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego oraz Kościoła Katolickiego.

Perchuhi Partizpanjan-BarseghjanW
Perchuhi Partizpanjan-Barseghjan

Perchuhi Partizpanjan-Barseghjan – ormiańska pisarka. W latach 1919–1920 była jedną z trzech kobiet wybranych do parlamentu Republiki Armenii.

Grzegorz PiramowiczW
Grzegorz Piramowicz

Grzegorz Piramowicz, Pisandro; Pyram – polski duchowny rzymskokatolicki, kaznodzieja, pedagog, działacz oświatowy, pisarz i poeta oświeceniowy, teoretyk wymowy i poezji, filozof, pochodzenia ormiańskiego.

Wazgen SarkisjanW
Wazgen Sarkisjan

Wazgen Sarkisjan – armeński polityk, wojskowy i pisarz, minister obrony w 1992 i w latach 1995–1999 z ramienia Partii Republikańskiej, premier Armenii od czerwca 1999 aż do tragicznej śmierci w tym samym roku, kiedy to został zastrzelony w trakcie ataku terrorystów na parlament razem z przewodniczącym parlamentu Karenem Demirczianem i kilkoma innymi politykami.

William SaroyanW
William Saroyan

William Saroyan – pisarz amerykański ormiańskiego pochodzenia.

Howhannes TumanianW
Howhannes Tumanian

Howhannes Tumanian – ormiański poeta i tłumacz.

Jan ZachariasiewiczW
Jan Zachariasiewicz

Jan Chryzostom Zachariasiewicz, (Zacharyasiewicz) pseud. Maciej Łomża, – polski pisarz i dziennikarz pochodzenia ormiańskiego.