

Carlos Manuel Arana Osorio – gwatemalski generał i polityk, długoletni funkcjonariusz CIA, przywódca prawicowych bojówek zwanych „szwadronami śmierci”, ambasador w Nikaragui w latach 1968–1970, prezydent Gwatemali w latach 1970–1974, odpowiedzialny za brutalne represje wobec lewicy.

Francisco Javier Arana - major armii gwatemalskiej, który w 1944 współobalał prezydenta Federico Ponce i rządzącego faktycznie dyktatora Jorge Ubico, a następnie został członkiem trójosobowej junty, która objęła władzę w państwie. W następnych latach rywalizował o wpływy z Arbenzem, wtedy już ministrem obrony. Zginął z rąk mordercy.

Pułkownik Jacobo Árbenz Guzmán – prezydent Gwatemali od 1951, obalony w 1954 w wyniku zamachu stanu wspieranego przez CIA i zastąpiony przez wojskową juntę pod przywództwem pułkownika Carlosa Castillo Armasa.

Juan José Arévalo Bermejo – gwatemalski polityk, pisarz, pedagog, filozof, nauczyciel, działacz społeczny, prezydent Gwatemali rządzący po okresie władzy junty wojskowej.

Pułkownik Carlos Castillo Armas – prezydent Gwatemali od 8 lipca 1954 aż do śmierci.

Álvaro Enrique Arzú Irigoyen – gwatemalski polityk, burmistrz stolicy Gwatemali w latach 1986–1990 i ponownie od 2000, prezydent Gwatemali w latach 1996–2000. Doprowadził do porozumienia z partyzantką Gwatemalskiego Zjednoczenia Narodowo-Rewolucyjnego, z której przywódcami podpisał w ostatnich dniach grudnia 1996 układ pokojowy, kończący wojnę domową.

Pedro de Aycinena y Piñol – tymczasowy prezydent Gwatemali po śmierci pierwszego prezydenta tego kraju, Rafaela Carrery Turciosa, od 14 kwietnia do 24 maja 1865.

Justo Rufino Barrios Auyón – prezydent Gwatemali w latach 1873-1885.

Manuel Lisandro Barillas Bercián - prezydent Gwatemali w okresie od 6 kwietnia 1885 do 15 marca 1886 oraz od 16 marca 1886 do 15 marca 1892. Został następcą Alejandro Sinibaldiego.

Óscar José Rafael Berger Perdomo – prezydent Gwatemali od 14 stycznia 2004 do 14 stycznia 2008, adwokat i notariusz.

José Rafael Carrera Turcios, prezydent Gwatemali od 4 grudnia 1844 do 16 sierpnia 1848, oraz od 6 listopada 1851 do śmierci.

Marco Vinicio Cerezo Arévalo – gwatemalski polityk, adwokat, sekretarz generalny Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej w latach 1976–1985, kandydat w wyborach prezydenckich 1982 (przegranych), który w 1986 został pierwszym cywilnym prezydentem Gwatemali po odsunięciu od władzy Efraína Ríosa Montta przez Óscara Humberto Mejíę Victoresa. W 1989 przetrwał nieudaną próbę zamachu stanu przeciwko niemu, którą zażegnała armia.

Vicente Cerna Sandoval - konserwatywny prezydent Gwatemali od 24 maja 1865 do 29 czerwca 1871. Kres jego autorytarnym rządom położył zamach stanu dowodzony przez liberalnego generała Justo Rufino Barriosa, późniejszego prezydenta.

Lazaro Chacon (1873-1931) - gwatemalski generał i polityk, prezydent Gwatemali od 1926 do 1930, kiedy to zrezygnował z przyczyn zdrowotnych. Kontynuował politykę umacniania więzi gospodarczych ze Stanami Zjednoczonymi.

Álvaro Colom Caballeros – gwatemalski polityk, członek centrolewicowej partii Narodowa Jedność Nadziei. Prezydent Gwatemali od 14 stycznia 2008 do 14 stycznia 2012.

Carlos Enrique Díaz de León – gwatemalski pułkownik, dowódca sił zbrojnych w administracji prezydenta Jacobo Arbenza Guzmana, tymczasowy prezydent Gwatemali przez jeden dzień od 27 do 28 czerwca 1954 roku, mianowany przez Arbenza, który ustąpił w wyniku zamachu stanu, dowodzonego przez pułkownika Carlosa Castillo Armasa. Po opanowaniu stolicy Gwatemali przez wojsko Armasa Diaz stracił stanowisko po tym, jak odmówił podporządkowania się nowym władzom.

Manuel José Estrada Cabrera – gwatemalski polityk i prawnik, prezydent Gwatemali w okresie od 8 lutego 1898 do 15 kwietnia 1920.

Miguel García Granados y Zavala, polityk gwatemalski.

Alejandro Giammattei – gwatemalski polityk, od 14 stycznia 2020 prezydent Gwatemali. Z zawodu lekarz, od 2006 roku pracował jako urzędnik nadzorujący więzienia w kraju.

Carlos Herrera y Luna, gwatemalski polityk, biznesmen i posiadacz ziemski, członek Partii Unionistycznej, minister rolnictwa.

Kjell Eugenio Laugerud García - gwatemalski generał i polityk, w latach 1970-1974 minister obrony i szef sztabu sił zbrojnych, w latach 1974-1978 prezydent Gwatemali z ramienia Ruchu Wyzwolenia Narodowego-Partii Instytucjonalno-Demokratycznej.

Ramiro de León Carpio – gwatemalski polityk, adwokat i notariusz.

Alejandro Maldonado – polityk gwatemalski.

Julio César Méndez Montenegro - prezydent Gwatemali od 1 lipca 1966 do 1 lipca 1970.

James Ernesto Morales Cabrera – gwatemalski polityk, prezydent Gwatemali od 14 stycznia 2016 roku do 14 stycznia 2020.

Francisco Morazán lub José Francisco Morazán Quesada – środkowoamerykański polityk pochodzenia honduraskiego, generał, przywódca liberałów, prezydent Zjednoczonych Prowincji Ameryki Środkowej w latach 1830–1835 i 1835–1839. Podjął przy użyciu siły nieudaną próbę powstrzymania rozpadu federacji. Został pojmany i stracony. Bohater narodowy Hondurasu.

José María Orellana Pinto – gwatemalski generał i polityk, prezydent w latach 1921-1926 po dojściu do władzy w wyniku zamachu stanu przeciwko prezydentowi Carlosowi Herrerze y Lunie.

Manuel María Orellana Contreras - gwatemalski generał i polityk, który po dokonaniu zamachu stanu został w grudniu 1930 szefem junty i tymczasowym prezydentem Gwatemali, ustąpił jednak na skutek nacisków ze strony Stanów Zjednoczonych.

Alfredo Enrique Peralta Azurdia – gwatemalski pułkownik i polityk, wojskowy dyktator kraju w latach 1963 - 1966.

Otto Pérez Molina – gwatemalski generał i polityk, w latach 2001–2015 lider Partii Patriotycznej. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2007 oraz w 2011 roku. Prezydent Gwatemali od 14 stycznia 2012 do 3 września 2015.

Generał Juan Federico Ponce Vaides, prezydent Gwatemali od 4 lipca do 20 października 1944, bliski współpracownik i następca dyktatora Jorge Ubico.

Alfonso Antonio Portillo Cabrera – polityk gwatemalski.

José María Reina Barrios, prezydent Gwatemali od 15 marca 1892 do chwili śmierci. Z powodu nikłej postury nazywany zdrobniale Reinita

José Efraín Ríos Montt – gwatemalski wojskowy i polityk, prezydent Gwatemali od 23 marca 1982 do 8 sierpnia 1983.

Mariano Rivera Paz – gwatemalski polityk; prezydent Gwatemali od 29 lipca 1838 do 30 stycznia 1839, od 13 kwietnia 1839 do 25 lutego 1842 i od 14 maja 1842 do 14 grudnia 1844.

Jorge Antonio Serrano Elías – gwatemalski pastor ewangelicki, inżynier, przedsiębiorca i polityk, przewodniczący Rady Stanu w latach 1982–1983, prezydent Gwatemali w latach 1991–1993 z ramienia prawicowego Ruchu Akcji Soliarnej (MAS). Syn libańskich emigrantów.

Jorge Ubico y Castañeda – gwatemalski generał i polityk, dyktator w latach 1931–1944.

José Miguel Ramón Ydígoras Fuentes, José Miguel Ramón Idígoras Fuentes – gwatemalski generał, polityk, właściciel ziemski, dyktatorski prezydent Gwatemali od 1958 do 1963.