WJohn Francis Edward Acton, 6. baronet Acton – angielski szlachcic. Był pierwszym ministrem Królestwa Neapolu za panowania Króla Ferdynanda IV.
WAleksander I Pawłowicz, – cesarz Rosji od 1801, wielki książę Finlandii od 1809, król Polski od 1815, syn Pawła I z dynastii Romanowów, starszy brat księcia Konstantego oraz Mikołaja, swojego następcy na tronie Rosji.
WAlfons Burbon-Sycylijski, wł. Alfonso Marie Joseph Albert di Borbone – hrabia Caserty, trzeci syn Ferdynanda II, króla Obojga Sycylii, i jego drugiej żony – Marii Teresy, arcyksiężniczki austriackiej.
WAlfons książę Kalabrii, właśc., wł. Alfonso Maria Leon Christian Alfonso de Liguori Antoine Carlos Andre Francis Xavier de Borbón-Dos Sicilias y Borbón – książę Obojga Sycylii, książę Kalabrii, jeden z dwóch pretendentów do tytułu głowy Królewskiej Rodziny Burbonów Sycylijskich od 1960 do śmierci. Drugim pretendentem był jednocześnie Ranieri, książę Castro.
WLudwik Maria Burbon y Vallabriga, Farnesio y Rozas, XIV hrabia Chinchón – hiszpański arystokrata z dynastii Burbonów, kardynał diakon Kościoła Matki Bożej ze Schodów w Rzymie, arcybiskup Sewilli i Toledo, prymas Hiszpanii. Regent Hiszpanii w latach 1813–1814, w czasie wojny niepodległościowej toczonej przeciwko Francuzom.
WLeopold Burbon-Sycylijski, wł. Leopoldo Giovanni Guiseppe Michele – książę Salerno, syn Ferdynanda I i Marii Karoliny Habsburg, córki cesarzowej Marii Teresy.
WAntoni Burbon – infant hiszpański, książę Neapolu i Sycylii, syn króla Hiszpanii Karola III Burbona i Marii Amalii Wettyn, córki króla polskiego Augusta III.
WGiuseppe Maria Capece Zurlo – włoski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Neapolu, teatyn.
WPedro Cebrián y Agustín, hrabia Fuenclara – hiszpański polityk i dyplomata.
WDom Duarte Pio, książę Bragança, Duarte Pio João Miguel Gabriel Rafael de Bragança – książę Bragança, od 1976 pretendent do tronu Portugalii.
WFerdynand I, właśc., wł. Fernando Antonio Pascual Juan Nepomuceno Serafín Genaro Benedicto – król Neapolu od 1759, król Sycylii od 1759, od 1816 król Obojga Sycylii. Syn króla Hiszpanii Karola III Burbona i jego żony Marii Amalii Wettyn.
WFerdynand II, właśc., wł. Ferdinando Carlo Maria di Borbone – król Obojga Sycylii w latach 1830-1859.
WFerdynand III Józef Jan-Baptysta Habsburg-Lotaryński – Wielki książę Toskanii w latach 1790-1801 i 1814-1824, książę elektor (1803-1806), wielki książę Salzburga (1803-1805) oraz wielki książę Würzburga (1805-1814).
WFerdynand VII – król Hiszpanii w roku 1808 oraz w latach 1813–1833 z dynastii Burbonów.
WFrancisco de Paula de Borbón y Borbón-Parma – najmłodszy syn króla Hiszpanii Karola IV Burbona i jego żony Marii Ludwiki Parmeńskiej. Otrzymał tytuł infanta Hiszpanii oraz księcia Kadyksu.
WFranciszek I, właśc., wł. Francesco Gennaro Giuseppe – król Obojga Sycylii w latach 1825-1830.
WFranciszek II, właśc., wł. Francesco d'Assisi Maria Leopoldo – król Obojga Sycylii w latach 1859–1861.
WFryderyk Krystian Leopold Wettyn – królewicz polski, elektor saski w 1763 r. z dynastii Wettynów. Syn króla Polski, elektora Saksonii Augusta III Sasa i arcyksiężniczki austriackiej Marii Józefy.
WFryderyk VII – król Danii, książę Saksonii-Lauenburga w latach 1848-1863.
WFrançois Guizot – francuski historyk i polityk, autor Ustroju reprezentacyjnego (1816), premier Francji od 18 września 1847 do 24 lutego 1848.
WKarol Ludwik Jan Józef Habsburg – arcyksiążę austriacki, książę cieszyński; teoretyk wojskowości; generał armii austriackiej w latach 1793–1800, od 1801 marszałek polny, generalissimus; w latach 1801–1805 minister wojny i marynarki wojennej, przewodniczący sztabu generalnego.
WOtto von Habsburg, właśc. Franciszek Józef Otto Robert Maria Antoni Karol Maksymilian Henryk Sykstus Ksawery Feliks Renat Ludwik Kajetan Pius Ignacy von Habsburg-Lotaryński, znany w Austrii jako dr Otto Habsburg-Lothringen, a na Węgrzech – Habsburg Ottó – arcyksiążę, do 2007 głowa Domu Habsbursko-Lotaryńskiego, polityk prawicowy.
WJulius Jacob von Haynau – baron, generał (Feldzeugmeister) armii austriackiej.
WHumbert II, właśc. Humbert Mikołaj Tomasz Jan Maria – król Włoch od 9 maja do 12 czerwca 1946, z dynastii sabaudzkiej, syn Wiktora Emanuela III i królowej Heleny Czarnogórskiej. Ze względu na zaledwie miesięczny okres panowania nazwany „królem Maja”.
WJerzy IV, właśc. Jerzy August Fryderyk – regent od 5 lutego 1811 do 29 stycznia 1820, potem król Wielkiej Brytanii i Hanoweru od 29 stycznia 1820, najstarszy syn króla Jerzego III i Charlotty Mecklenburg-Strelitz.
WJosé Miguel de Carvajal, Vargas y Manrique, książę San Carlos, hrabia Castillejo y del Puerto, Grand Hiszpanii – hiszpański arystokrata i wojskowy, absolutysta i reakcjonista związany z dworem hiszpańskiego króla Ferdynanda VII.
WJKW Aleksander II Karadźordźewić – książę koronny serbski, ostatni następca tronu Królestwa Jugosławii, pretendent do tronu Serbii.
WKarol Feliks Sabaudzki, właściwie: Carlo Felice Giuseppe Maria – książę Sabaudii, Piemontu i Aosty. Król Sardynii w latach 1821-1831.
WKarol Ludwik Burbon-Parmeński, wł. Carlo Ludovico di Borbone Parma – król Etrurii jako Ludwik II (1806–1807), książę Lukki jako Karol Ludwik (1824–1847), książę Parmy jako Karol II (1847–1849).
WKarol IV – król Hiszpanii w latach 1788–1808 z dynastii Burbonów.
WKarol, książę Castro, właśc. Carlos de Borbón-Dos Sicilias książę Obojga Sycylii, książę Castro, jeden z dwóch pretendentów do tytułu głowy Królewskiej Rodziny Burbonów Sycylijskich.
WLeopold I, właśc. Leopold Jerzy Krystian Fryderyk – książę Saksonii-Coburga-Gothy, król Belgów 1831–1865, wolnomularz.
WLeopold II Jan Józef Franciszek Ferdynand Karol Habsburg-Lotaryński – arcyksiążę, wielki książę Toskanii w latach 1824–1859.
WLudwik Maria Burbon-Sycylijski – hrabia Trani, następca tronu Królestwa Obojga Sycylii.
WMaksymilian I, właśc. Ferdinand Maximilian Joseph Maria von Österreich, hiszp. Maximiliano I de México, Fernando Maximiliano José de Habsburgo-Lorena – arcyksiążę austriacki, wicekról lombardzko-wenecki w latach 1857-1859, cesarz meksykański w latach 1864-1867, brat Franciszka Józefa I, był wolnomularzem.
WGeorge Martin GCB GCMG – oficer Royal Navy, Admiral of the Fleet, uczestnik wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, wojen z rewolucyjną Francją oraz wojen napoleońskich. Podczas swej długiej służby w marynarce uczestniczył w wielu znaczących starciach, za co był odznaczany i awansowany; dowodził okrętami podczas bitew koło Przylądka Św. Wincentego oraz przylądka Finisterre.
WKlemens Lothar Wenzel Fürst von Metternich-Winneburg-Ochsenhauzen – austriacki książę, polityk i dyplomata, wieloletni minister spraw zagranicznych (1809-1848) i kanclerz Austrii (1821-1848). Zwolennik konserwatyzmu.
WMikołaj I Romanow – cesarz Imperium Rosyjskiego i m.in. wielki książę Finlandii od 1 grudnia 1825, w latach 1825–1831(1855) król Polski ; brat Aleksandra I (1777–1825), trzeci syn Pawła I (1754–1801), z dynastii Romanowów.
WPiotr Gaston Orleański-Bragança, właśc. Pedro de Alcántara Gastão João Maria Filipe Lourenço Humberto Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Orléans e Bragança – tytularny, trzeci książę de Orleans e Braganza. Głowa brazylijskiej rodziny cesarskiej z tzw. linii Petrópolis.
WRajner Burbon-Sycylijski, właśc. Rénier Marie Benoît Joseph Labre Gaëtan François Xavier Barbe Nicolas Toussaint de Bourbon – książę Obojga Sycylii, książę Castro, jeden z pretendentów do tytułu głowy królewskiej rodziny Burbonów sycylijskich.
WSymeon II, właśc. Simeon von Sachsen-Coburg und Gotha, także Simeon (Symeon) Borisow Sakskoburggotski, bułg. Симеон Борисов Сакскобургготски – bułgarski menedżer i polityk. Ostatni car Bułgarii (1943–1946), obalony przez reżim komunistyczny. Założyciel i w latach 2001–2009 lider Narodowego Ruchu Symeona Drugiego, od 2001 do 2005 premier Bułgarii.
WCharles-Maurice de Talleyrand-Périgord, znany jako Talleyrand – francuski mąż stanu, polityk i dyplomata, minister spraw zagranicznych Francji, biskup diecezjalny Autun, książę Benewentu, zwolennik rewolucji francuskiej i sekularyzacji dóbr kościelnych, w 1791 ekskomunikowany.
WArthur Wellesley, 1. książę Wellington KG, GCB, GCH – brytyjski arystokrata, wojskowy i polityk.
WNicholas Patrick Stephen Wiseman – angielski duchowny katolicki, pierwszy od czasów Reformacji katolicki arcybiskup Westminster i kardynał.