
Wilhelm Baum – niemiecki chirurg, Honorowy Obywatel Miasta Gdańska.

Ernst Gustav Benjamin von Bergmann – niemiecki chirurg, profesor na Uniwersytecie w Dorpacie i w Würzburgu, od 1882 roku na Uniwersytecie w Berlinie. Spopularyzował aseptykę w chirurgii. Jego asystentami w Berlinie byli Curt Schimmelbusch i Friedrich Gustav von Bramann. Jego syn Gustav von Bergmann (1878–1955) był uznanym lekarzem internistą.

August Bier – niemiecki chirurg, pionier znieczulenia rdzeniowego, profesor medycyny na uniwersytetach w Greifswaldzie oraz w Bonn. Po zakończeniu kariery uniwersyteckiej został profesorem w klinice Charité w Berlinie.

Paul Eduard von Bruns – niemiecki chirurg. Syn Victora von Brunsa (1812-1883) i zięć Karla Heinricha Weizsäckera (1822-1899).

Johann Friedrich Dieffenbach – niemiecki lekarz i chirurg.
Rüdiger Döhler – niemiecki profesor chirurgii ortopedycznej.

Eugen Enderlen – niemiecki chirurg.

Johannes Friedrich August von Esmarch – niemiecki lekarz, chirurg. W 1854 został profesorem Uniwersytetu w Kolonii. Jeden z współtwórców nowoczesnej chirurgii wojennej w tym okresie. W leczeniu stosował antyseptykę i aseptykę. W 1873 roku zastosował jako pierwszy opaskę na tętnicę. Umożliwił tym sposobem przeprowadzanie mniej krwawych amputacji kończyn, a także powstrzymywanie krwawienia przy zabiegach.

Wilhelm Fabricius z Hilden lub Hildanus – niemiecki lekarz, chirurg. Był miejskim lekarzem w szwajcarskim mieście Berno. Jego osiągnięcia dotyczą głównie leczenia ran. Przetłumaczył wiele prac z łaciny na języki europejskie, między innymi francuski i niemiecki.

Themistokles Gluck – niemiecki lekarz, chirurg i ortopeda pochodzenia żydowskiego.

Erwin Gohrbandt – niemiecki generał brygady, profesor medycyny, chirurg.

Edwin Ellen Goldmann – niemiecki chirurg żydowskiego pochodzenia.

Ernst Ludwig Alfred Hegar – niemiecki chirurg ginekolog.

Laurentius Heister lub Lorenz Heister – niemiecki anatom, chirurg i botanik.

Adolf Henle – niemiecki lekarz chirurg, syn Jakoba Henlego. Od 1891 do 1902 w klinice Mikulicza-Radeckiego, od 1896 jako Oberarzt. W 1901 został profesorem na Uniwersytecie Wrocławskim. Potem został dyrektorem kliniki w Dortmundzie.

Franz Kaspar Hesselbach – niemiecki anatom i chirurg działający w Würzburgu.

Albert Hoffa – niemiecki lekarz, chirurg i ortopeda. Opisał schorzenie znane jako choroba Hoffy, upamiętnia go także eponim złamania Hoffy. W 1901 założył Deutsche Gesellschaft für orthopädische Chirurgie. Jedno ze stowarzyszeń niemieckich ortopedów przyznaje co roku nagrodę nazwaną na jego cześć.

James Adolf Israel – niemiecki chirurg.
Fritz Jung – niemiecki stomatolog, naukowiec i profesor na Uniwersytecie Jana Gutenberga w Moguncji, na którym wykładał protetykę i ortodoncję.

Johann Heinrich Jung zwany również Jung-Stilling, niemiecki pisarz, profesor nauk ekonomicznych.

Ferdinand Karewski – niemiecki lekarz, chirurg i ortopeda, tajny radca sanitarny.
Hans Kehr – niemiecki chirurg, profesor chirurgii w Halberstadt i Berlinie. Był synem pisarza Carla Kehra (1830-1885) i młodszym bratem Paula Fridolina Kehra (1860-1940), wieloletniego przewodniczącego Monumenta Germaniae Historica.

Georg Kelling – niemiecki lekarz i chirurg. Studiował medycynę w Lipsku i Berlinie. W 1890 roku otrzymał tytuł doktora medycyny, po czym praktykował w szpitalu w rodzinnym mieście. Zginął wraz z żoną podczas alianckich nalotów na Drezno, 13 lub 14 lutego 1945 roku.
Georg Ernst Konjetzny – niemiecki chirurg.

Ernst Georg Ferdinand Küster – niemiecki lekarz, chirurg.

Friedrich Lange – niemiecki chirurg, sponsor instytucji charytatywnych.

Bernhard Rudolf Konrad von Langenbeck – niemiecki lekarz, chirurg.

Hermann Maas – niemiecki chirurg.

Otto Wilhelm Madelung – niemiecki chirurg. Upamiętnia go eponim deformacji Madelunga.

Ludwig Wilhelm Carl Rehn – niemiecki chirurg.

Carl Dietrich Christoph von Reyher – niemiecki chirurg, profesor Uniwersytetu w Dorpacie, rzeczywisty radca stanu. Jako jeden z pierwszych lekarzy stosował oparte na naukowych podstawach chirurgiczne opracowywanie zakażonych ran postrzałowych.
Bernhard Moritz Carl Ludwig Riedel – niemiecki chirurg.

Edmund Rose – niemiecki chirurg. Był synem mineraloga Gustava Rosego (1798-1873), i bratankiem innego mineraloga, Heinricha Rosego (1795-1864). Jego prapradziadkiem był farmakolog Valentin Rose Starszy (1736-1771), a dziadkiem farmakolog Valentin Rose Młodszy (1762-1807).

Ernst Ferdinand Sauerbruch – niemiecki chirurg. Był uczniem Jana Mikulicza-Radeckiego. Uważany za pioniera torakochirurgii.
Max Eduard Hermann Wilhelm Schede – niemiecki chirurg.

Karl Ludwig Schleich – niemiecki chirurg, malarz, poeta.

Johann Adolf Schroeder – polski chirurg wojskowy narodowości niemieckiej, uczestnik wojen napoleońskich i powstania listopadowego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ewangelik.

Julius Karl Scriba – niemiecki chirurg działający w Japonii w okresie Meiji.

Gustav Simon – niemiecki chirurg, autor podręczników medycznych. W 1869 r. przeprowadził pierwszą udaną operację usunięcia nerki.

Benedikt Stilling – niemiecki lekarz, anatom, neurolog i chirurg.
Alexander Tietze – niemiecki chirurg.

Friedrich Trendelenburg – niemiecki chirurg. Nadworny lekarz Fryderyka Augusta III Saskiego.

Richard von Volkmann – niemiecki chirurg, poeta i baśniopisarz.

Eduard Georg von Wahl – niemiecki chirurg, profesor Uniwersytetu w Dorpacie.

Karl Maximillian Willhelm Wilms – niemiecki patolog i chirurg.