
Ernst Anschütz – niemiecki nauczyciel, organista, poeta i kompozytor.

Johann Christian Bach – jeden z najbardziej wszechstronnych kompozytorów drugiej połowy XVIII wieku, syn Johanna Sebastiana Bacha. Styl jego muzyki, często określany jako galant, wywodzi się z orkiestrowej muzyki baroku oraz przede wszystkim opery. Miał olbrzymi wpływ na muzykę Wolfganga Amadeusa Mozarta. Cechy szczególne jego muzyki to wdzięczna melodyka, doskonałe wyczucie formy oraz pomysłowość w wykorzystaniu faktury i kolorystyki orkiestrowej. Jego działalność muzyczna z Karlem Friedrichem Ablem miała olbrzymi wpływ na ukształtowanie się publicznych koncertów w Londynie.

Jerzy Samuel Bandtkie inna forma nazwiska: Bandtke, ps. i krypt.: B., Bezimienny z Wrocławia, Briefträger Hess, G. S. B., Georg Hess listonosz – polski bibliotekarz i bibliograf, filolog, historyk językoznawstwa i drukarstwa, językoznawca, leksykograf i edytor.

Gebhard Leberecht von Blücher – książę, żołnierz, feldmarszałek Królestwa Prus, dowódca armii pruskiej w bitwie pod Waterloo, Kaczawą, Lipskiem, Budziszynem, Lützen, Brienne-le-Château, Craonne, Laon, a także kampanii sześciodniowej.

Ludolf Karl Adelbert von Chamisso także Louis Charles Adélaïde de Chamisso de Boncourt – niemiecki poeta, przyrodnik i podróżnik.

Lovis Corinth [′ko:nnt] – malarz i grafik niemiecki, przedstawiciel impresjonizmu, wywarł wpływ na ekspresjonizm niemiecki. Malował obrazy o tematyce mitologicznej, religijnej, pejzaże, akty, portrety i martwe natury. Zajmował się grafiką, wykonywał akwaforty, litografie oraz ilustracje do książek.

Ernest II Ludwik – książę Saksonii-Gothy-Altenburga. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego, wolnomularz, członek iluminatów bawarskich. Pochodził z rodu Wettynów.

Ferdynand, książę Brunszwiku-Wolfenbüttel, – książę Brunszwiku-Wolfenbüttel-Bevern, feldmarszałek w służbie pruskiej i hanowerskiej (brytyjskiej), kawaler Orderu Podwiązki.

Fryderyk August Hanowerski – książę Wielkiej Brytanii i Irlandii, książę Yorku, Brunszwik-Lüneburga, biskup Osnabrück, brytyjski marszałek.

Fryderyk II Wielki, niem. Friedrich II von Hohenzollern – król Prus w latach 1740–1786. Pod jego rządami Prusy stały się jednym z najpotężniejszych państw europejskich.

Fryderyk III, urodzony jako Friedrich Wilhelm Nikolaus Karl von Hohenzollern – cesarz niemiecki i król Prus, wolnomularz, dowódca wojskowy w stopniu feldmarszałka. Panował jedynie 99 dni, od 9 marca do 15 czerwca 1888. Zmarł na zapalenie płuc niedługo po wykonanej tracheotomii z powodu raka krtani pod postacią tzw. guza Ackermana.

Fryderyk Wilhelm II, niem. Friedrich Wilhelm II von Hohenzollern – król pruski i elektor brandenburski od 1786 jako bratanek i następca Fryderyka II Wielkiego, wolnomularz.

Johann Wolfgang von Goethe [] – niemiecki poeta przełomu XVIII i XIX wieku i najwybitniejszy przedstawiciel literatury niemieckiej, a także jeden z najbardziej znaczących w skali światowej, dramaturg, prozaik, uczony, polityk, wolnomularz.

Christian Friedrich Samuel Hahnemann – niemiecki lekarz, twórca współczesnej homeopatii.

Henryk Fryderyk Karol Wirtemberski – książę wirtemberski, gubernator w Wiblingen i Ulm.

Johann Gottfried von Herder – niemiecki filozof, pastor i pisarz, którego poglądy wpłynęły znacząco na późniejszy rozwój idei narodu oraz filozofii i historii kultury. Był jednym z klasyków weimarskich.

Karol Hessen-Kassel – landgraf Hessen-Kassel. Gubernator duńskich księstw Szlezwiku i Holsztynu w latach 1769-1836.

Theodor Gottlieb Hippel od 1790 roku von Hippel − pruski polityk, wolnomularz, prezydent rejencji w Kwidzynie i Opolu, właściwy autor odezwy Fryderyka Wilhelma III An Mein Volk (1813); członek grupy pruskich, postępowych reformatorów i promotor wielu liberalnych idei politycznych, w tym dwujęzycznej edukacji na Śląsku.

Joseph Christian Franz Ignaz Karl Prinz zu Hohenlohe-Waldenburg-Bartenstein – książę, niemiecki duchowny katolicki, biskup ordynariusz wrocławski w latach 1795-1817.

Joachim Karol Wilhelm Fryderyk Leopold książę Prus.

Richard Holtze – doktor medycyny, poseł do Reichstagu, współzałożyciel miasta Katowice, pierwszy i długoletni przewodniczący Rady Miejskiej Katowic.

Friedrich Wilhelm Heinrich Alexander von Humboldt – niemiecki przyrodnik i podróżnik, jeden z twórców nowoczesnej geografii, młodszy brat Wilhelma von Humboldta.

Karl (Carl) August von Sachsen-Weimar-Eisenach – od 1758 książę Saksonii-Weimar i Saksonii-Eisenach, od 1809 książę zjednoczonej Saksonii-Weimar-Eisenach, a od 1815 wielki książę (Großherzog) Saksonii-Weimar-Eisenach. Do 1775 rządy sprawowała, jako regentka, jego matka Anna Amalia z Brunszwiku-Wolfenbüttel.

Friedrich Maximilian von Klinger − niemiecki poeta i dramaturg. Jego dramat Sturm und Drang dał początek nazwie nurtu literackiego w literaturze niemieckiej o tej samej nazwie.

baron Adolph Franz Friedrich Ludwig Knigge – niemiecki pisarz i człowiek epoki Oświecenia. Znany głównie dzięki książce: Über den Umgang mit Menschen. Jego nazwisko jest dziś w Niemczech synonimem reguł savoir-vivre'u. „Knigge” znaczy tam „podręcznik dobrego zachowania”. Komponował też utwory muzyczne.

Wilhelm Traugott Krug – niemiecki filozof, wolnomularz, wykładowca Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą, rektor Uniwersytetu w Lipsku, honorowy obywatel Lipska.

Alfred Kupffender – niemiecki aptekarz, radca miejski Bydgoszczy, właściciel apteki „Pod Złotym Orłem”, fundator fontannowej rzeźby Dzieci bawiące się z gęsią na bydgoskim Starym Rynku.
Gotthold Ephraim Lessing – niemiecki estetyk, dramaturg, pisarz, krytyk i teoretyk literacki epoki oświecenia, reformator teatru niemieckiego i jeden z najważniejszych autorów dramatycznych tamtego okresu.

Jörg Lanz von Liebenfels – austriacki zakonnik i publicysta, antropolog amator, założyciel czasopisma Ostara, w którym publikował antysemickie i volkistowskie teorie. Uczeń Guido von Lista, prekursora idei będących okultystycznymi źródłami nazizmu.

Julius Mosen – niemiecki poeta, dramaturg i prozaik, żydowskiego pochodzenia. Był związany z ruchem literackim Młode Niemcy.

Johann Georg Leopold Mozart – niemiecki skrzypek i kompozytor. Ojciec Wolfganga Amadeusa Mozarta i Marii Anny ‘Nannerl’ Mozart.

Christian Gottlob Neefe – niemiecki kompozytor operowy i dyrygent. Znany jest przede wszystkim jako nauczyciel młodego Ludwiga van Beethovena.

Christoph Friedrich Nicolai – niemiecki pisarz i wydawca, wolnomularz.

Rudolf Erich Raspe – niemiecki pisarz.

Fryderyk August Rutowski − nieślubny syn króla Polski Augusta II Mocnego i tureckiej niewolnicy Marii Anny von Spiegel, wolnomularz.

Philipp Gotthard von Schaffgotsch – biskup wrocławski w latach 1747–1795.

Johann Ludwig Heinrich Julius Schliemann – niemiecki archeolog-amator, odkrywca Troi, Myken i Tyrynsu.

Rudolf von Sebottendorf – niemiecki okultysta, przewodniczący Towarzystwa Thule.

Axel Cäsar Springer – niemiecki dziennikarz, założyciel wydawnictwa Axel Springer SE, urodzony w Hamburgu, gdzie jego ojciec pracował jako wydawca.

Gustav Stresemann – polityk niemiecki, kanclerz i minister spraw zagranicznych Republiki Weimarskiej, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.

Kurt Tucholsky – niemiecki dziennikarz i pisarz pochodzenia żydowskiego. Pisywał również pod pseudonimami Kaspar Hauser, Peter Panter, Theobald Tiger i Ignaz Wrobel.

Johann Adam Weishaupt – założyciel zakonu iluminatów, zwolennik deizmu i republikanizmu.
Wilhelm I Hohenzollern, urodzony jako Wilhelm Friedrich Ludwig von Preußen – regent, a później król Prus w latach 1861–1888 z dynastii Hohenzollernów, prezydent Związku Północnoniemieckiego w latach 1867–1871, a od 1871 cesarz niemiecki. Współtwórca II Rzeszy Niemieckiej. Wilhelm był drugim synem króla Fryderyka Wilhelma III Pruskiego i królowej Luizy z dynastii meklemburskiej.

Johann Christoph von Wöllner − był pruskim pastorem i politykiem.

Joseph Johann Baptist Andreas von Zerboni di Sposetti – pruski urzędnik państwowy, publicysta, poeta oraz aktywny wolnomularz.

Johann Heinrich Daniel Zschokke, znany jako Heinrich Zschokke, Johann von Magdeburg lub Johann Heinrich David Zschokke – niemiecki pisarz i pedagog epoki Oświecenia, wolnomularz. Wykładowca Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Honorowy obywatel Magdeburga.