WProgram Explorer – amerykański program eksploracji kosmosu, którego celem jest prowadzenie badań naukowych w kosmosie z zakresu fizyki, geofizyki, heliofizyki i astrofizyki. Od 1958 utworzono ponad 90 misji kosmicznych, z czego część wciąż jest aktywna. Początkowo program był realizowany przez Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych, a od misji Explorer 6 przejęty przez Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda, podlegające NASA. Sztuczne satelity były wykorzystywane do pomiaru różnych rodzajów promieniowania i pól magnetycznych, rejestrowania mikrometeoroidów, badań geodezyjnych atmosfery Ziemi oraz obserwacji radioastronomicznych.
WExplorer 1 – pierwszy amerykański sztuczny satelita Ziemi wystrzelony w ramach obchodów Międzynarodowego Roku Geofizycznego. Był pierwszym na świecie satelitą naukowym. Został wystrzelony po dwóch pierwszych satelitach Związku Radzieckiego, Sputnik 1 i 2, co pokazało, że Stany Zjednoczone włączają się do wyścigu kosmicznego.
WExplorer 3 – amerykański satelita naukowy z serii Explorer. Kontynuował badania pasów Van Allena rozpoczęte przez Explorera 1.
WExplorer 4 – amerykański satelita naukowy z serii Explorer. Był własnością wojskowej agencji DARPA i pierwszym satelitą sponsorowanym przez tę agencję. Prowadził obserwacje magnetosfery w ramach Projektu Argus – serii małych wybuchów nuklearnych w atmosferze Ziemi, oraz obserwacje pasów radiacyjnych. Instrumenty do misji przygotowywał dr James Van Allen, odkrywca pasów radiacyjnych Ziemi.
WExplorer 6 – mały amerykański satelita naukowy z serii Explorer. Badał galaktyczne promienie kosmiczne, magnetyzm Ziemi, propagację fal radiowych w górnych warstwach atmosfery i liczbę mikrometeoroidów. Testował również urządzenie do fotografowania pokrywy chmur.
WExplorer 7 – mały amerykański satelita naukowy z serii Explorer. Prowadził badania geofizyczne.
WExplorer 8 – amerykański satelita naukowy badający jonosferę. Badania odbywały się między wysokościami 400 a 1600 km nad powierzchnią Ziemi. Mimo że działał krótko, wniósł istotny wkład w poznanie jonosfery, np. potwierdził istnienie w wyższych partiach atmosfery otoczki helowej. Misja zakończyła się w chwili wyczerpania się baterii, 27 grudnia 1960.
WExplorer 9 – amerykański satelita naukowy będący balonem badającym gęstość atmosfery. Ładunek ten był pierwszym pomyślnie wyniesionym przez rakietę całkowicie na paliwo stałe i pierwszym pomyślnie wyniesionym z poligonu Wallops Island.
WExplorer 10 – amerykański satelita naukowy. Umieszczony na silnie wydłużonej orbicie, zbierał dane o polu magnetycznym i plazmie w sąsiedztwie Ziemi i Księżyca. Z powodu ograniczonej żywotności baterii zasilających, użyteczne dane napływały ze statku jedynie przez pierwsze 52 godziny misji. Ostatnie bity użytecznych danych napłynęły, gdy statek znajdował się w odległości 42,3 promienia Ziemi – było to o godzinie 22 czasu lokalnego. Kilka godzin później łączność ze statkiem całkowicie ustała.
WExplorer 11 – amerykański satelita naukowy. Pierwszy w historii satelita badający promieniowanie gamma. Jego instrumenty zostały zaprojektowane do obserwacji fotonów gamma o energiach ponad 50 MeV. Satelita pracował normalnie do początku września 1961, kiedy to zaczęły występować problemy z zasilaniem. Niedługo potem, w połowie listopada, przestały napływać użyteczne dane.
WExplorer 12 – satelita naukowy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. Pierwszy z czterech statków typu S-3, należących do serii Energetic Particle Explorer. Badał pasy Van Allena, promieniowanie kosmiczne i magnetosferę.
WExplorer 13 - amerykański satelita naukowy, drugi z serii S-55. Miał prowadzić obserwacje i zliczenia mikrometeoroidów w przestrzeni kosmicznej, jednak z powodu uzyskania zbyt niskiej orbity, spłonął w atmosferze już po dwóch dniach orbitowania. Pobocznymi zadaniami statku były badania inżynieryjne: sprawdzenie osiągów i kierowania rakietą nośną Scout X-1. Podczas lotu nie odnotowano żadnego zderzenia z mikrometeoroidami. Pomogło to w dobraniu oczekiwanych granicznych wartości ilości zderzeń w kolejnych misjach tego typu.
WExplorer 14 – satelita naukowy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. Drugi, po Explorerze 12, statek typu S-3, serii Energetic Particle Explorer. Badał pasy Van Allena, promieniowanie kosmiczne i magnetosferę.
WExplorer 15 – satelita naukowy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. Trzeci, po Explorerze 12 i Explorerze 14, statek typu S-3, serii Energetic Particle Explorer. Badał pasy Van Allena, promieniowanie kosmiczne, magnetosferę i promieniowanie wytworzone w czasie atmosferycznych i pozaatmosferycznych wybuchów jądrowych.
WExplorer 17 – amerykański satelita programu Explorer, z serii Atmosphere Explorer, do której należały również satelity: Explorer 32, Explorer 51, Explorer 54, Explorer 55.
WExplorer 18 – amerykański satelita programu Explorer, pierwszy z serii Interplanetary Monitoring Platform, IMP. Wykonywał badania przestrzeni międzyplanetarnej, plazmy, promieni kosmicznych, pół magnetycznych i cząstek energetycznych w polach magnetycznych.
WExplorer 19 – amerykański satelita programu Explorer, drugi z serii ADE – nadmuchiwanych balonów do badania gęstości atmosfery.
WExplorer 20 – mały amerykański satelita do badań warstwy F2 jonosfery. Satelita badał rozkład elektronów, gęstość i temperaturę jonów, oraz szum kosmiczny. Prowadzono nim pomiary skoordynowane z pomiarami dokonywanymi przez rakietę sondażową Argo D-4, wystrzeloną z Wallops Flight Facility.
WExplorer 21 – amerykański satelita programu Explorer, drugi z serii Interplanetary Monitoring Platform. Wykonywał badania przestrzeni międzyplanetarnej, plazmy, promieni kosmicznych, pól magnetycznych i cząstek energetycznych w polach magnetycznych.
WExplorer 28 – amerykański satelita naukowy programu Explorer, trzeci z serii Interplanetary Monitoring Platform. Wykonywał badania przestrzeni międzyplanetarnej, plazmy, promieni kosmicznych, pól magnetycznych i cząstek energetycznych w polach magnetycznych.
WExplorer 22 – mały amerykański satelita do badań jonosfery. Wysłany w ramach programu programu Explorer; drugi z serii Beacon Explorer. Wykonywał pomiary obfitości elektronów w górnych warstwach atmosfery i pól magnetycznych. Wyposażony był w 360 odbłyśników światła laserowego, dzięki którym 11 października 1964 przeprowadzono pierwszą udaną próbę laserowej lokalizacji satelity.
WExplorer 23 – satelita naukowy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. Trzeci statek serii Micrometeroid, badającej mikrometeoroidy. Statek działał prawidłowo przez rok, do 7 listopada 1965, oprócz detektora z siarczkiem kadmu, który został uszkodzony w trakcie startu i nie zebrał żadnych danych. Poza tym wypełnił wszystkie stawiane mu cele.
WExplorer 24 — amerykański satelita programu Explorer, drugi z serii ADE - nadmuchiwanych balonów do badania gęstości atmosfery. Wyniesiony wraz z satelitą Explorer 25.
WExplorer 26 – satelita naukowy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. Czwarty statek typu S-3 serii Energetic Particle Explorer. Badał pasy Van Allena, promieniowanie kosmiczne, magnetosferę i promieniowanie wytworzone w czasie atmosferycznych i pozaatmosferycznych wybuchów jądrowych.
WExplorer 27 – mały amerykański satelita do badań jonosfery i badań geodezyjnych. Wysłany w ramach programu programu Explorer; trzeci, ostatni z serii Beacon Explorer.
WExplorer 35 – amerykański satelita wystrzelony w ramach programu Explorer, pierwszy statek kosmiczny tego programu, który znalazł się na orbicie wokół Księżyca. Prowadził badania plazmy międzyplanetarnej, pola magnetycznego oraz promieniowania rentgenowskiego pochodzącego od Słońca. Odkrył m.in., że Księżyc nie posiada magnetosfery. Pracował przez sześć lat, został wyłączony z użytkowania 24 czerwca 1973.
WExplorer 42 – pierwszy satelita poświęcony wyłącznie astronomii rentgenowskiej. Wystrzelony z włoskiej platformy San Marco znajdującej się na oceanie u wybrzeży Kenii, był pierwszym amerykańskim satelitą niewystrzelonym przez same USA. Po pomyślnym rozpoczęciu pracy satelita otrzymał nazwę Uhuru, co w języku suahili znaczy wolność – 12 grudnia 1970 mijała właśnie siódma rocznica niepodległości Kenii.
WExplorer 49 – amerykańska sonda kosmiczna przeznaczona do badań radioastronomicznych, sztuczny satelita Księżyca.
WCosmic Background Explorer – pierwszy sztuczny satelita zbudowany specjalnie do badań kosmologicznych. Został wystrzelony przez NASA 18 listopada 1989 roku. Wyposażono go w przyrząd do wyszukiwania nieregularności mikrofalowego promieniowania tła.
WWilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP) – misja amerykańskiej agencji NASA mająca za zadanie wykonanie pomiarów temperatury promieniowania reliktowego wraz z jej rozkładem kątowym. Była to następna po COBE misja kosmologiczna.
WAeronomy of Ice in the Mesosphere (AIM) – satelita NASA należący do programu Explorer, służący do badania tworzących się w mezosferze obłoków srebrzystych. Został umieszczony na orbicie okołobiegunowej na wysokości 600 km nad Ziemią. Zadaniem projektu jest ustalenie przyczyny tworzenia się i zmienności obłoków srebrzystych, określenie związków między nimi a meteorologią mezosfery w obszarach polarnych. Chmury te są obiektem szczególnego zainteresowania naukowców, gdyż zaobserwowany w ostatnich latach wzrost częstotliwości ich występowania oraz pojawianie się ich w coraz niższych szerokościach geograficznych mogą być spowodowane zmianami klimatu.
WAdvanced Composition Explorer (ACE) – amerykańska sonda kosmiczna, której misja jest realizowana w ramach programu Explorer. Po starcie 25 sierpnia 1997, sonda została skierowana na orbitę Lissajous wokół punktu L1 układu Ziemia – Słońce, skąd prowadzi pomiary in situ cząstek pochodzących z korony słonecznej, ośrodka międzyplanetarnego, lokalnego ośrodka międzygwiazdowego i materii galaktycznej. Dane z sondy wykorzystywane są do wczesnego ostrzegania przed burzami magnetycznymi.
WAE-B – amerykański satelita naukowy, wysłany w ramach programu Explorer, przeznaczony do badania górnych warstw ziemskiej atmosfery.
WCHIPSat – sztuczny satelita astronomiczno-technologiczny agencji NASA należący do programu Explorer. Został wyniesiony na orbitę 13 stycznia 2003 roku z bazy Vandenberg Air Force Base na pokładzie rakiety Delta II razem z większym satelitą ICESat. Planowo misja miała trwać jeden rok. Satelita CHIPSat był pierwszym programem NASA klasy UNEX. Wykonywał pomiary spektroskopowe w zakresie od 90 do 260 angstremów, w paśmie skrajnego ultrafioletu.
WDME-A – amerykański satelita naukowy, wysłany w ramach programu Explorer, którego celem było badanie jonosfery.
WEUVE – amerykański satelita badawczy wyniesiony na orbitę okołoziemską 7 czerwca 1992 roku w ramach programu Explorer. Przeznaczony został do obserwacji świecenia sfery niebieskiej oraz pojedynczych obiektów kosmicznych w skrajnym ultrafiolecie. Wyniesiony na orbitę z Przylądka Canaveral przez rakietę Delta II.
WExplorer S-1 – amerykański satelita, który miał być oznaczony jako Explorer 7, jednak jego start nie udał się. Rakieta i statek zostały zniszczone ze względów bezpieczeństwa po tym, jak 5,5 sekundy po starcie utracono nad rakietą kontrolę.
WGalaxy Evolution Explorer (GALEX) – teleskop kosmiczny amerykańskiej agencji NASA przeznaczony do obserwacji kosmosu w zakresie promieniowania ultrafioletowego.
WHETE-2 − orbitalny detektor wybuchów promieniowania gamma należący do programu Explorer.
WInterface Region Imaging Spectrograph (IRIS) – amerykański satelita do obserwacji Słońca. Jedenasta misja w ramach programu Small Explorer (SMEX), będącego częścią większego programu Explorer.
WInternational Cometary Explorer (ICE) – sonda kosmiczna, która była pierwotnie nazywana International Sun / Earth Explorer 3 (ISEE-3). Jej misja rozpoczęła się 12 sierpnia 1978 roku. Sonda stanowiła część międzynarodowego programu współpracy pomiędzy NASA i ESA, który miał posłużyć do badania interakcji między ziemskim polem magnetycznym a wiatrem słonecznym. W programie wykorzystano trzy statki kosmiczne: ISEE 1 i ISEE 2 oraz ISEE 3 na heliocentrycznej orbicie.
WInternational Ultraviolet Explorer – satelita do obserwacji astronomicznych w zakresie ultrafioletu, zbudowany i użytkowany od 1978 wspólnie przez NASA, ESA i brytyjską Science and Engineering Research Council.
WInterstellar Boundary Explorer (IBEX) – satelita naukowy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA mający wykonać pierwszą mapę obszarów leżących na granicy Układu Słonecznego i przestrzeni międzygwiezdnej. Stanowi część programu Small Explorer.
WNuclear Spectroscopic Telescope Array (NuSTAR) – satelita astronomiczny agencji NASA zawierający teleskop kosmiczny przeznaczony do obserwacji wysokoenergetycznego promieniowania rentgenowskiego, a w szczególności do spektrometrii promieniowania gamma. Będą to pierwsze tak dokładne pomiary w tym zakresie. Satelita należy do programu Small Explorer (SMEX).
WRossi X-ray Timing Explorer (RXTE) – sztuczny satelita należący do programu Explorer, przeznaczony do obserwacji nieba z zakresie promieniowania rentgenowskiego, wystrzelony przez NASA 30 grudnia 1995 z Przylądka Canaveral na Florydzie.
WSmall Astronomy Satellite 2 – sztuczny satelita NASA należący do programu Explorer, drugi z serii małych satelitów do badań astronomicznych. Statek dostarczył pierwszych szczegółowych informacji o niebie w zakresie gamma. W trakcie trwającej około pół roku misji naukowej zbadano ok. 55% nieba, w tym większość płaszczyzny dysku Galaktyki.
WSolar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer – amerykański satelita naukowy, wysłany w ramach programu Explorer, przeznaczony do badania promieniowania kosmicznego i ziemskiej magnetosfery. Był to pierwszy z serii niewielkich i niedrogich satelitów Small Explorer (SMEX) agencji NASA. Zbudowało go Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda.
WSwift – pierwsze satelitarne wielozakresowe orbitalne obserwatorium przeznaczone do badań rozbłysków promieniowania gamma. Kosmiczne obserwatorium Swift zostało wyniesione na niską okołoziemską orbitę rakietą Delta II 7320 w dniu 20 listopada 2004 przez NASA z kosmodromu na przylądku Cape Canaveral.
WTime History of Events and Macroscale Interactions during Substorms (THEMIS) – zespół pięciu identycznie wyposażonych satelitów NASA służących głównie do badań magnetosfery, zórz polarnych i zjawisk z nimi związanych, np. rekoneksji linii sił pola magnetycznego.
WTRACE – teleskop kosmiczny NASA służący do badania związku pomiędzy polem magnetycznym Słońca a strukturami plazmy, na podstawie zdjęć wysokiej rozdzielczości i obserwacji fotosfery oraz obszarów przejściowych do korony słonecznej. Misja odbyła się w ramach programu Small Explorer (SMEX), stanowiącego część programu Explorer.
WTransiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) – teleskop kosmiczny agencji NASA, zaprojektowany w celu wyszukiwania planet pozasłonecznych metodą tranzytu. Należy do Programu Explorer, jest następcą teleskopu Keplera. Projekt realizowany przez Massachusetts Institute of Technology przy wsparciu finansowym od Google. TESS jest jednym z projektów, obok NICER, wyselekcjonowanych spośród 22 propozycji projektowych zgłoszonych do realizacji w 2011 roku.
WWide-field Infrared Survey Explorer (WISE) – pracujący w zakresie podczerwieni teleskop kosmiczny należący do NASA, który został wyniesiony w kosmos 14 grudnia 2009 roku.