WKurt Alder – profesor nauk chemicznych, laureat Nagrody Nobla z chemii w 1950 roku za odkrycie i badania nad reakcjami skoordynowanymi z udziałem dienów.
WKarl Albert Ludwig Aschoff - anatomopatolog niemiecki, profesor uniwersytetu we Fryburgu.
WWalther Aufhammer – niemiecki profesor nauk rolniczych. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu agronomii. Członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk od 1994 roku. Wykładowca na Uniwersytecie Hohenheim.
WPiotr Zbigniew Barełkowski – polski architekt, członek SARP, Izby Architektów RP oraz Business Centre Club.
WOtto Berg – niemiecki fizyk, fizykochemik i specjalista w dziedzinie spektroskopii rentgenowskiej. Wraz z Walterem Noddackiem i Idą Tacke odkrył w 1925 roku pierwiastek o liczbie atomowej 75, który naukowcy następnie wyizolowali w 1928 roku. Pierwiastek ten został przez nich nazwany rhenium co oznacza „Ren”.
WJohann Heinrich Blasius – niemiecki zoolog i ornitolog.
WMoritz Julius Bonn – niemiecki ekonomista i politolog, wykładowca akademicki, współpracownik niemieckiej delegacji negocjującej traktat wersalski, na emigracji od 1933 do śmierci, brytyjski agent wpływu w Stanach Zjednoczonych w okresie II wojny światowej.
WKlaus Buchner – niemiecki fizyk, wykładowca akademicki i polityk, w latach 2003–2010 przewodniczący Ekologicznej Partii Demokratycznej, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji.
WAndrzej Jerzy Buras – polski fizyk. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu mechaniki i teorii kwantowej. Profesor emeritus na Uniwersytecie Technicznym w Monachium. Tytuł magistra w dziedzinie fizyki teoretycznej uzyskał w 1971 na Uniwersytecie Warszawskim, w tym samym roku wyemigrował do Danii. Rok później uzyskał tytuł doktora w Instytucie Nielsa Bohra w Kopenhadze. Następnie odbywał staż podoktorski w tym Instytucie do 1975. W późniejszym czasie zdobywał doświadczenie w ośrodkach naukowo-badawczych CERN (1975–1977) i Fermilab (1977–1982). Został też członkiem Instytutu Fizyki im. Maxa Plancka w Monachium (1982–1988). Od 1988 pracował w TUM. Po przejściu na emeryturę w 2012 roku przeniósł się do Institute for Advanced Study, gdzie prowadził grupę fokusową pod nazwą Fundamental Physics.
WKarl Carstens – profesor prawa i politologii, polityk CDU, prezydent Niemiec w latach 1979–1984.
WOtto Paul Hermann Diels – niemiecki chemik, laureat Nagrody Nobla.
WJiří Drahoš – czeski chemik i nauczyciel akademicki, specjalista w zakresie chemii fizycznej, profesor, w latach 2009–2017 prezes Akademii Nauk Republiki Czeskiej, kandydat w wyborach prezydenckich, senator.
WHerbert Max Finlay Freundlich – niemiecki fizykochemik znany z badań procesów zachodzących na granicach faz, w tym adsorpcji, członek honorowy Chemical Society i członek zagraniczny Royal Society. Był starszym bratem Erwina Freundlicha (astronoma).
WFranz Grashof – niemiecki inżynier-mechanik, naukowiec, profesor teoretycznego maszynoznawstwa w Karlsruher Institut für Technologie, jeden z twórców Verein Deutscher Ingenieure.
WFritz Haber – chemik niemiecki pochodzenia żydowskiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1918 roku za syntezę amoniaku z azotu i wodoru.
WFelix Hausdorff – niemiecki matematyk, jeden z twórców topologii.
WHans-Olaf Henkel – niemiecki menedżer branży przemysłowej, wykładowca akademicki, publicysta, działacz gospodarczy i polityk. Prezes zarządu Federalnego Związku Przemysłu Niemieckiego oraz Stowarzyszenia Leibniza, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji.
WRoman Herzog – niemiecki prawnik, nauczyciel akademicki i polityk, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), minister w rządzie krajowym Badenii-Wirtembergii, w latach 1987–1994 prezes Federalnego Trybunału Konstytucyjnego, w latach 1994–1999 prezydent Republiki Federalnej Niemiec.
WJerzy Stanisław Holzer – polski historyk i politolog, uczestnik opozycji demokratycznej w PRL. Był autorem artykułów i książek o dziejach Polski oraz powszechnych XX wieku, a szczególnie historii Niemiec.
WHans Hübner – niemiecki chemik, profesor Uniwersytetu w Getyndze, jeden ze współredaktorów Zeitschrift für Chemie.
WBernhard Heinrich Irrgang – niemiecki kompozytor, organista i pedagog
WAntoni Tomasz Aleksander Jurasz – polski chirurg.
WHellmuth Karasek – niemiecki dziennikarz, pisarz i krytyk literacki.
WMichał Aleksander Kleiber – polski mechanik i informatyk, nauczyciel akademicki, profesor nauk technicznych, w latach 2001–2005 minister nauki w rządach Leszka Millera i Marka Belki, w latach 2006–2010 doradca społeczny prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. kontaktów ze środowiskiem naukowym, w latach 2007–2015 prezes Polskiej Akademii Nauk, od 2020 przewodniczący Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Kawaler Orderu Orła Białego.
WZdzisław Marek Krasnodębski – polski socjolog, filozof społeczny, publicysta, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu w Bremie, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji, wiceprzewodniczący Europarlamentu VIII kadencji.
WHeinrich Carl Friedrich Kreutz – niemiecki astronom. Jako pierwszy wykazał, że istnieje pewna grupa komet, które okrążając Słońce, przechodzą bardzo blisko jego powierzchni (fotosfery) i pochodzą z rozpadu jednego ciała.
WKrystyna Anna Krzekotowska z domu Lewińska – polska prawnik specjalizująca się w prawie cywilnym, autorka licznych książek i poradników dotyczących prawa spółdzielczego i mieszkaniowego, samorządowiec, a także działaczka polityczna.
WMartin Wilhelm Kutta – niemiecki matematyk, współautor algorytmu Rungego-Kutty.
WPaul Anton de Lagarde, do 1854 roku nosił nazwisko Paul Anton Bötticher – niemiecki orientalista i filozof.
WMax Theodor Felix von Laue – niemiecki fizyk, prekursor analizy rentgenowskiej, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1914) za odkrycie zjawiska dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego na kryształach, dokonane w roku 1912. Jego synem był historyk Theodore von Laue.
WHeinrich Gustav Magnus – niemiecki chemik, fizyk i technolog, współzałożyciel Deutsche Physikalische Gesellschaft i Deutsche Chemische Gesellschaft.
WAdolf Muschg – szwajcarski literaturoznawca i prozaik.
WChristoph Eberhard Nestle – niemiecki orientalista, biblista, krytyk i wydawca greckiego tekstu Nowego Testamentu oraz duchowny luterański.
WAlfons Nossol – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych, biskup diecezjalny opolski w latach 1977–2009, arcybiskup ad personam od 1999, od 2009 arcybiskup senior diecezji opolskiej.
WAugust Heinrich Hermann Oetken – niemiecki malarz nurtu historyzmu i artysta tworzący mozaiki; urodzony 14 lutego 1868 roku w Oldenburgu; zmarł 20 maja 1951 roku w Oldenburgu.
WSolange Olszewska – polska przedsiębiorczyni, prezes Solaris Bus & Coach w latach 2008–2015 i 2016–2018. Z wykształcenia lekarz dentysta.
WMaksymilian Antoni Piotrowski – polski malarz, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu.
WJulius Plücker – niemiecki matematyk i fizyk. Dokonał znaczących odkryć w geometrii analitycznej i był pionierem badań nad promieniami katodowymi, które doprowadziły do odkrycia elektronu. Rozwinął również szeroko badania nad krzywymi Lamé.
WAndrzej Przyłębski – polski filozof, profesor nauk humanistycznych, tłumacz, kulturoznawca i dyplomata, od 29 sierpnia 2016 ambasador RP w Niemczech, w czasach PRL tajny współpracownik SB.
WKarol Leonard Bruno Rathaus – polski kompozytor, pianista i pedagog żydowskiego pochodzenia.
WZbigniew Włodzimierz Rau – polski polityk, prawnik i nauczyciel akademicki.
WMarcel Reich-Ranicki – polsko-niemiecki krytyk literacki żydowskiego pochodzenia, nauczyciel akademicki, funkcjonariusz wywiadu PRL, kapitan Wydziału II Departamentu VII Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w 1950, cenzor Ludowego Wojska Polskiego w 1944 roku; współtwórca literackiej Grupy 47, z której wywodzą się wszyscy znaczący pisarze i pisarki niemieckojęzyczni i niemieckojęzyczni nobliści. On wszystkich ich znał, czytał i oceniał. Od 1958 mieszkał w Niemczech Zachodnich. Był jednym z najważniejszych krytyków literackich w Europie, wyrocznią, znawcą i promotorem literatury polskiej, „papieżem literatury" z Frankfurtu nad Menem. W kręgu języka niemieckiego jego opinia przesadzała, czy książka stanie się bestsellerem. Niemcy Marcela Reich-Ranickiego podziwiali i nazywali „papieżem literatury”. Mimo iż wiedzieli o jego mniej chlubnych wcieleniach: członka żydowskiej administracji w warszawskim getcie i agenta komunistycznych służb w powojennej Polsce. Z polskich autorów cenił Andrzeja Szczypiorskiego i Hannę Krall. Andrzeja Stasiuka, Olgi Tokarczuk, Magdaleny Tulli już nie.
WEdelbert Richter – niemiecki polityk, teolog i pastor, poseł do Volkskammer i Bundestagu, obserwator w Parlamencie Europejskim.
WGeorg Friedrich Bernhard Riemann – niemiecki matematyk, zajmujący się również fizyką teoretyczną i eksperymentalną oraz filozofią przyrody, profesor Uniwersytetu w Getyndze, członek korespondent Berlińskiej Akademii Nauk (1859) i Royal Society (1866).
WWalter Romberg – niemiecki polityk i matematyk, w 1990 minister w rządach NRD, poseł do Volkskammer i obserwator w Parlamencie Europejskim.
WKarol Sauerland – polski germanista i filozof pochodzenia niemieckiego.
WAngelo Scola – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii i teologii, biskup diecezjalny Grosseto w latach 1991–1995, rektor Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w latach 1995–2002, patriarcha Wenecji w latach 2002–2011, administrator apostolski diecezji Treviso w latach 2009–2010, kardynał prezbiter od 2003, arcybiskup metropolita Mediolanu w latach 2011–2017, od 2017 arcybiskup senior archidiecezji Mediolanu.
WRobert Spaemann – niemiecki filozof, profesor uniwersytetów w Stuttgarcie, Heidelbergu i Monachium.
WJoachim Starbatty – niemiecki ekonomista, wykładowca akademicki, profesor Uniwersytetu Eberharda i Karola w Tybindze, a także polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji.
WFrank-Walter Steinmeier – niemiecki polityk i prawnik, działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec i w 2008 p.o. przewodniczącego partii, szef Urzędu Kanclerza Federalnego w okresie rządów Gerharda Schrödera w latach 1999–2005, minister spraw zagranicznych w latach 2005–2009 i 2013−2017, od 2007 do 2009 wicekanclerz, deputowany do Bundestagu, kandydat SPD na kanclerza Niemiec w 2009. Od 2017 prezydent Niemiec.
WJan Maria Stęszewski – polski muzykolog i etnomuzykolog.
WJohannes Immanuel Tremellius – protestancki uczony i tłumacz Biblii.
WErnst Troeltsch − niemiecki teolog ewangelicki, filozof, socjolog i liberalny polityk.
WWalter Troeltsch – niemiecki ekonomista, założyciel biblioteki ekonomicznej na Uniwersytecie w Marburgu.
WBernhard H. Walke jest pionierem dostępu do Internetu mobilnego. Obecnie emerytowany profesor na RWTH Aachen w Niemczech.
WJohanna Wanka – niemiecka polityk, matematyk i nauczyciel akademicki, działaczka Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), minister w rządach Brandenburgii i Dolnej Saksonii, w latach 2013–2018 minister edukacji i badań naukowych w rządach federalnych Angeli Merkel.
WTomasz Witkowski – polski psycholog, pisarz, publicysta i epistemolog psychologii.
WRichard Adolf Zsigmondy – niemiecki profesor chemii nieorganicznej uniwersytetu w Getyndze. Prowadził badania w dziedzinie chemii koloidów – skonstruował ultramikroskop (1903) umożliwiający obserwację cząsteczek koloidalnych, opracowywał dializatory, badał ruchy Browna cząsteczek koloidalnych oraz żeli i koloidów ochronnych. W roku 1925 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii.