Baszta KaszanaW
Baszta Kaszana

Baszta Kaszana, Baszta Prochowa – cylindryczna wieża o średnicy 5,6 metrów i wysokości 21 metrów, zbudowana z cegły, przykryta dachem namiotowym, wchodząca w skład murów obronnych Trzebiatowa. W przyziemiu znajduje się loch więzienny wysokości 4,7 m, z nowym prostokątnym otworem wejściowym od strony wewnętrznej. Pierwotne wejście do baszty umieszczone w prostokątnej niszy znajdowało się na 2 kondygnacji, wchodziło się z ganku obronnego na murze. W 2 i 3 kondygnacji od strony zewnętrznej szczelinowe otwory strzelnicze rozmieszczone nieregularnie. U szczytu widać konsolki wspierające istniejący dawniej taras wartowniczy. Całość zwieńczona była pierwotnie wieżyczką z ceglanym stożkiem.

HanskenW
Hansken

Hansken – słonica indyjska występująca w XVII-wiecznym objazdowym cyrku. Podróżując wraz ze swoim opiekunem po wielu europejskich krajach, zdobyła sobie sławę i stała się bohaterką kilku dzieł malarskich. Uwiecznił ją m.in. Rembrandt.

Kaplica św. Jerzego w TrzebiatowieW
Kaplica św. Jerzego w Trzebiatowie

Kaplica św. Jerzego w Trzebiatowie – jedna z trzech zachowanych w Trzebiatowie gotyckich kaplic szpitalnych, znajdująca się przy ul. Kołobrzeskiej 6, od XIX wieku po przebudowie pełni funkcję domu mieszkalnego.

Kaplica Świętego Ducha w TrzebiatowieW
Kaplica Świętego Ducha w Trzebiatowie

Kaplica pod wezwaniem Świętego Ducha – prawosławna kaplica parafialna w Trzebiatowie. Należy do dekanatu Szczecin diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Pałac w TrzebiatowieW
Pałac w Trzebiatowie

Pałac w Trzebiatowie – klasycystyczny pałac w Trzebiatowie, będący obecnie siedzibą Trzebiatowskiego Ośrodka Kultury. W pałacu mieści się biblioteka publiczna oraz galeria sztuki im. Lyonela Feiningera.

Ratusz w TrzebiatowieW
Ratusz w Trzebiatowie

Ratusz w Trzebiatowie – klasycystyczny ratusz na środku rynku w Trzebiatowie.

Kaplica św. Gertrudy w TrzebiatowieW
Kaplica św. Gertrudy w Trzebiatowie

Kaplica św. Gertrudy w Trzebiatowie – jedna z trzech zachowanych w Trzebiatowie gotyckich kaplic szpitalnych, od 1957 roku świątynia greckokatolicka pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

Kościół Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w TrzebiatowieW
Kościół Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Trzebiatowie

Kościół Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Trzebiatowie, Kościół Mariacki w Trzebiatowie – kościół farny Trzebiatowa wybudowany w XIV wieku, halowy, w stylu gotyckim. Świątynia jest kościołem trzebiatowskiej parafii rzymskokatolickiej. Kościół jest także Archidiecezjalnym Sanktuarium Maryjnym Matki Bożej Trzebiatowskiej.

Trzebiatów WąskotorowyW
Trzebiatów Wąskotorowy

Trzebiatów Wąskotorowy- stacja kolejowa Gryfickiej Kolei Wąskotorowej w Trzebiatowie. W 1999 została zamknięta.

Wieża ciśnień w TrzebiatowieW
Wieża ciśnień w Trzebiatowie

Kolejowa wieża ciśnień – została wzniesiona w 1906 roku, znajduje się na końcu ulicy Torowej w pobliżu dworca kolejowego w Trzebiatowie, w województwie zachodniopomorskim. Wyłączona z eksploatacji w 1990

Zabytki TrzebiatowaW
Zabytki Trzebiatowa

Lista zabytków chronionych prawnie znajdujących się w Trzebiatowie:teren Starego Miasta – charakterystyczny dla Trzebiatowa jest szachownicowy układ urbanistyczny. mury miejskie z pierwszej połowy XIV wieku i pierwszej połowy XV wieku Baszta Kaszana – wieża prochowa kościół Macierzyństwa NMP - budowla gotycka z XIV wieku, kościół farny na wieży którego znajdują się 3 zabytkowe dzwony: średniowieczny dzwon z 1399 roku, dzwon Maria z 1515 roku oraz dzwon z 1905 roku kaplica Świętego Ducha – budowla gotycka z XIII wieku, w której odbył się sejm trzebiatowski w 1534 roku, w 1720 r. była wykorzystywana jako magazyn soli, a od 1902 r. aula szkoły gospodarczej, od 1955 r. stanowi prawosławną cerkiew parafialną kaplica św. Gertrudy – budowla gotycka z XIV wieku, obecnie kościół greckokatolicki pw. św. Piotra i św. Pawła kaplica św. Jerzego – budowla gotycka z XIII lub XIV wieku, obecnie dom mieszkalny kolejowa wieża ciśnień z 1906 roku kościół św. Jana – ufundowany w XVIII wieku, przebudowany w stylu neogotyckim na początku XX wieku, obecnie kościół ewangelickipałac – pierwotnie klasztor norbertanek, następnie przebudowy na zamek książęcy, a w XVIII wieku na pałac klasycystyczny ratusz – budynek w stylu klasycystycznym z barokową wieżyczką i hełmem, został gruntownie przebudowany na początku XVII wieku na bazie zniszczonego gotyckiego ratusza z XV wieku sgraffito – barokowy rysunek na elewacji zewnętrznej kamienicy przy rynku, datowany na 1635 rok, umieszczony na ścianie Domu pod Słoniem przedstawiający słonicę Hansken z podniesioną trąbą i mieczem prowadzonego przez cyrkowego tresera. park miejski zwany Królewskim Gajem z XIX wieku,most Dworcowy nad Regą – most drogowy z 1905 roku w stylu secesyjnym, będący częścią traktu ze Starego Miasta do dworca kolejowego; żelbetowa konstrukcja jest ozdobiona bogatymi elementami rzeźbiarskimi, symbolizującymi związek z wodą; długość mostu wynosi 53,9 m, a szerokość jezdni 6,1 m. spichrz przy placu Lipowym 28 z 1850 roku, zespół młyna przy ul. Słowackiego 59 z 1927 roku, obejmujący: młyn, magazyn, 2 domy mieszkalne zespół elektrowni wodnej na Młynówki wybudowany w latach 1926–1927, obejmuje: budynek elektrowni wodnej, stopień wodny. Ostał się w prawie niezmienionej formie architektonicznej. zespół dworca kolei wąskotorowej Trzebiatów Wąskotorowy z przełomu XIX/XX wieku, obejmuje dworzec, budynek administracyjny, lokomotywownię. Zabytkiem jest też sama linia kolei wąskotorowej Popiele-Trzebiatów. zespół koszar przy ul. Zagórska/Władysław Jagiełły wybudowany w latach 1895–1901, obejmuje takie obiekty jak: willa komendanta, 4 budynki koszarowe, sala gimnastyczna, sala musztry, lazaret, stołówka, rusznikarnia, budynek szkolny, kasyno oficerskie, stajnia, ogrodzenie. zespół dawnego zakładu dla obłąkanych w Jarominie z 1899, 1920–1930dom przy ul. Kościuszki 7 – szachulcowy z przełomu XVIII/XIX wieku, dom przy ul. Mostowej 12 z 1900 roku, dom nr 2 z oficyną przy Rynku i Wojska Polskiego z 2. połowy XIX wieku, dom nr 5 przy Rynku – murowano-szachulcowy z końca XVII wieku, przebudowany w XIX wieku, dom nr 7 przy Rynku – murowano-szachulcowy z XV, XVII, przełomu XIX/XX wieku, dom nr 8 przy Rynku z XV wieku, przebudowany w 1899 roku, dom nr 12 przy Rynku z przełomu XVIII/XIX wieku, dom nr 13 przy Rynku – murowano-szachulcowy z przełomu wieków: XVII/XVIII, XIX/XX, dom nr 14 przy Rynku – murowano-szachulcowy z XVIII, przebudowany na przełomie XIX/XX wieku, dom nr 15 przy Rynku z 1. połowy XIX wieku, dom nr 25 z oficyną przy Rynku z 1. połowy XVIII wieku, przebudowany na przełomie XIX/XX wieku, dom nr 27 przy Rynku z XV, przebudowany w XVII/XVIII, XIX/XX wieku, dom nr 28 przy Rynku z XV wieku, przebudowany w połowie XVIII wieku i XX wieku, dom nr 30 przy Rynku z XV, przebudowany w XVIII, XX wieku, dom nr 31 przy Rynku z XV, przebudowany w XVI, XIX, XX wieku, dom nr 32 przy Rynku – murowano-szachulcowy, z końca XIX wieku, dom przy ul. Sienkiewicza 2 z przełomu XIX/XX wieku, dom przy ul. Sienkiewicza 3 z przełomu XIX/XX wieku, dom przy ul. Sienkiewicza 4 z przełomu XIX/XX wieku, dom przy ul. Sienkiewicza 5 z przełomu XIX/XX wieku, dom przy ul. Słowackiego 1 z przełomu XV/XVI wieku, przebudowany w wiekach: XVI, XVII, początek XX, dom przy ul. Słowackiego 4/5 z XV wieku, przebudowany na przełomie XIX/XX wieku, dom przy ul. Słowackiego 6 z 3. ćwierćwiecza XIX wieku, dom przy ul. Słowackiego 10 z 2. połowy XIX wieku, dom przy ul. Słowackiego 54 z (XV) XVIII wieku, przebudowany na początku XX wieku, dom przy ul. Witosa 7 / ul. Kościuszki 38 z 1. ćwierćwiecza XX wieku, dom przy ul. Wojska Polskiego 20 z przełomu XVIII/XIX wieku, dom przy ul. Wojska Polskiego 39 z początku XX wieku, dom z oficyną przy ul. Wojska Polskiego 52, 52a z 2. połowy XIX wieku, dom z oficynami, ul. Wojska Polskiego 59, 59a z 4. ćwierćwiecza XIX, dom przy ul. Wojska Polskiego 58 z XVIII wieku, dom przy ul. Wojska Polskiego 60 z XVII wieku, przebudowany w połowie XIX wieku, dom przy ul. Wojska Polskiego 62/63 (62/62a) z przełomu XVII/XVIII wieku, przebudowany w połowie XIX wieku, dom przy ul. Wojska Polskiego 64 z XVII wieku, przebudowany na przełomie XIX/XX wieku,