
Patrick Abercrombie, właśc. sir Leslie Patrick Abercrombie – brytyjski architekt i urbanista. Absolwent Uppingham School w Rutland. Profesor uniwersytecki.

Ove Arup – inżynier pochodzenia brytyjsko-duńskiego, a także filozof, twórca firmy Arup założonej w 1938 jako Arup & Arup Limited, jej nazwa następnie była kilkakrotnie zmieniana, by w końcu pozostać przy prostym Arup. Obecna nazwa brzmi Ove Arup & Partners International Limited. Swoje biura posiada w większości kontynentów.

Charles Robert Ashbee – angielski architekt, tworzący w stylu secesji. Związany z ruchem Arts and crafts, współpracował z Williamem Morrisem.

Charles Barry – angielski architekt. Przedstawiciel eklektyzmu. Zaprojektował liczne monumentalne budowle sakralne oraz użyteczności publicznej o neorenesansowych formach.

Edward Middleton Barry – brytyjski architekt, znany z projektów Royal Opera House w Covent Garden w Londynie oraz Royal Opera House w Valletcie; syn Charlesa Barry'ego, po którym kończył prace przy odbudowie Pałacu Westminsterskiego w Londynie.

George Frederick Bodley - angielski architekt neogotycki. Twórca głównie obiektów sakralnych.

Richard Boyle, trzeci earl Burlington i czwarty hrabia Cork, zwany także "Lord Burlington" – arystokrata i architekt brytyjski, popularyzator palladianizmu.

Matthew Brettingham - brytyjski osiemnastowieczny architekt. Najbardziej znany jest z projektu posiadłości Kedleston Hall w Derbyshire. Do innych jego znanych dzieł należą Gunton Hall i Holkham Hall. Urodził się jako drugi syn Launcelota Brettinghama, murarza z Norwich. Budował w stylu palladiańskim, choć pod koniec jego kariery modny stał się klasycyzm.

William Burges – angielski architekt.

William Butterfield – angielski architekt neogotycki.
David Chipperfield – brytyjski architekt znany z projektowania i renowacji muzeów, w tym River and Rowing Museum w Henley-on-Thames i Figge Art Museum w Davenport. Był jedynym Brytyjczykiem, który został wybrany do przebudowy muzeum sztuki nowoczesnej Tate Modern w 1994.

Peter Cook – angielski architekt, przedstawiciel postmodernizmu, teoretyk architektury, członek założyciel Archigramu (1961), członek Royal Academy of Arts.

Thomas Leverton Donaldson - angielski architekt, wybudował Trinity Church, University Hall, Flaxman Hall i University College w Londynie; napisał: "Pompeii Illustrated", "Examples of Doorways in Greece and Italy" 1833), "Architecutral Maxims and Theorems" (1847), "Architectura numismatica" (1849), "Handbook of Specifications" i inne.

Ralph Erskine – angielsko – szwedzki architekt.

Terry Farrell, – angielski architekt tworzący w postmodernistycznym stylu dla zbiorowych klientów, szukających alternatywy pomiędzy rygorami High Tech a modernistycznymi biurowcami.

Norman Robert Foster, Lord Foster of Thames Bank – brytyjski architekt.
Edwin Maxwell Fry – brytyjski architekt modernistyczny.

James Gibbs – szkocki architekt epoki baroku tworzący głównie w Londynie, Cambridge i Oksfordzie. Jego dzieła łączyły styl Christophera Wrena z włoską architekturą barokową i manieryzmem.

Krzysztof Józef Jaraczewski herbu Zaremba – polski architekt, prezes Fundacji Rodziny Józefa Piłsudskiego, dyrektor Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku; wnuk Józefa Piłsudskiego.
Sir John Soane – angielski architekt, specjalizujący się stylu neoklasycznym. Znany przede wszystkim z projektu Bank of England, siedziby banku centralnego Wielkiej Brytanii.

Inigo Jones – angielski architekt, autor scenografii teatralnej. Zerwał z dotychczasowym manierystycznym, na poły gotyckim budownictwem jakobińskim, wprowadzając pojęcie palladianizmu. Jako pierwszy wprowadził do Anglii ideały, a nie tylko język dekoracji włoskiego renesansu. Odegrał podobną rolę do Albertiego – wierzył, że architektura jest sztuka wyzwoloną, a nie po prostu rzemiosłem, oraz że każdy architekt powinien odbyć podróż do Italii. Zainicjował zawód architekta w Anglii, gdzie przedtem budowle były projektowane przez budowniczych i geometrów.

Horace Jones - brytyjski architekt, konstruktor Tower Bridge w Londynie, mostu nad Tamizą.

William Kent – angielski architekt, malarz, projektant wnętrz i ogrodów.

Berthold Lubetkin – brytyjski architekt pochodzenia rosyjskiego, uznawany za najwybitniejszego brytyjskiego przedstawiciela modernizmu przed II wojną światową.

John Nash – angielski architekt i urbanista, znany z wkładu w wygląd XIX-wiecznego Londynu.

Edwin John Victor Pasmore – brytyjski rzeźbiarz, malarz i architekt; przedstawiciel abstrakcjonizmu.

Webster Paulson – angielski inżynier, który jest znany ze swej pracy na Malcie pod koniec XIX wieku.

Joseph Paxton – angielski ogrodnik i architekt. Zaprojektował między innymi słynny londyński Crystal Palace (1851). Za ten rewolucyjny – jak na owe czasy – projekt, otrzymał tytuł szlachecki (sir).

Augustus Welby Northmore Pugin – angielski architekt, znany głównie jako twórca Pałacu Westminsterskiego.

Edward Welby Pugin – angielski architekt, najstarszy syn Augustusa Pugina. Zaprojektował i zbudował ponad sto kościołów, głównie w Wielkiej Brytanii i Irlandii. Współpracował z braćmi, rodzonym Peterem Paulem Puginem i przyrodnim Cuthbertem Puginem, jak również ze szwagrem, George’em Coppingerem Ashlinem.

George Gilbert Scott – brytyjski architekt epoki wiktoriańskiej, autor projektów wielu neogotyckich budynków oraz restauracji licznych kościołów gotyckich w Anglii, działający także poza granicami Anglii.

Giles Gilbert Scott – brytyjski architekt, znany z projektów katedry w Liverpoolu oraz elektrowni Battersea, projektant brytyjskiej budki telefonicznej.

Alison Margaret Smithson i Peter Denham Smithson – brytyjscy architekci, teoretycy i krytycy architektury. Alison urodziła się jako Alison Gill 22 czerwca 1928 w Sheffield, zmarła 14 sierpnia 1993 w Londynie. Peter urodził się 18 września 1923 w Stockton-on-Tees w hrabstwie Durham, a zmarł 3 marca 2003 w Londynie.

Alison Margaret Smithson i Peter Denham Smithson – brytyjscy architekci, teoretycy i krytycy architektury. Alison urodziła się jako Alison Gill 22 czerwca 1928 w Sheffield, zmarła 14 sierpnia 1993 w Londynie. Peter urodził się 18 września 1923 w Stockton-on-Tees w hrabstwie Durham, a zmarł 3 marca 2003 w Londynie.

Alison Margaret Smithson i Peter Denham Smithson – brytyjscy architekci, teoretycy i krytycy architektury. Alison urodziła się jako Alison Gill 22 czerwca 1928 w Sheffield, zmarła 14 sierpnia 1993 w Londynie. Peter urodził się 18 września 1923 w Stockton-on-Tees w hrabstwie Durham, a zmarł 3 marca 2003 w Londynie.

Frederick William Stevens angielski architekt.

James Frazer Stirling – brytyjski architekt, przedstawiciel postmodernizmu, laureat Nagrody Pritzkera z 1981.

Charles Harrison Townsend – angielski architekt, tworzący w stylu secesji. Przeprowadził się z rodziną do Londynu w 1880 roku i nawiązał współpracę z londyńskim architektem Thomasem Lewisem Banksem w 1884 roku.

John Vanbrugh – angielski architekt i dramaturg.

Michael George Francis Ventris – angielski architekt i lingwista, wraz z Johnem Chadwickiem odczytał tzw. pismo linearne B, którym posługiwali się Achajowie.

C.F.A. Voysey, właśc. Charles Francis Annesley Voysey – angielski architekt, tworzący w stylu secesji, związany z Arts & Crafts. W późniejszej działalności architektonicznej stał się przedstawicielem ruchu odrodzenia tradycyjnej, angielskiej architektury, zwanego domestic revival.

Sir Aston Webb – angielski architekt, aktywny na przełomie XIX i XX wieku. W latach 1919–1924 był przewodniczącym Royal Academy of Arts.

Christopher Wren – uczony i architekt angielski, zasłynął dzięki wkładowi w odbudowę Londynu po wielkim pożarze z 1666 r. Był synem Christophera Wrena i Mary Cox. Wren jest szczególnie znany jako projektant katedry świętego Pawła w Londynie, jednej z nielicznych katedr zbudowanych w Anglii po okresie średniowiecza.

James Wyatt – angielski architekt.

John Yenn – angielski XVIII-wieczny architekt. Był uczniem Sira Williama Chambersa. Yenn został wybrany do Royal Academy w 1791 roku.