
Bosentan – organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek sierocy stosowany w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego. Jest podwójnym antagonistą receptora endotelinowego (ERA). Został wyprodukowany w szwajcarskiej firmie farmacetycznej Actelion. Na rynku występuje pod nazwą handlową Tracleer.

Etofenamat – organiczny związek chemiczny, niesteroidowy lek o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym.

Etokserydyna – organiczny związek chemiczny, syntetyczny opioid. Znajduje się w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku.

2-Fenoksyetanol – organiczny związek chemiczny z grupy eterów, pochodna fenylowa glikolu etylenowego. Stosowany jako bakteriostatyk, zwykle w postaci soli z czwartorzędowymi kationami amoniowymi. Używany jest w kosmetykach, jako repelent w środkach odstraszających owady, jako rozpuszczalnik oraz jako składniki lakierów oraz farb drukowych, ma zastosowanie w akwarystyce.

Hydroksyzyna – organiczny związek chemiczny, wielofunkcyjna pochodna piperazyny, lek uspokajający i przeciwuczuleniowy z grupy antyhistaminików I generacji, zsyntetyzowany i wprowadzony do lecznictwa pod nazwą handlową Atarax przez belgijską firmę UCB w roku 1956. Stosowany najczęściej w psychiatrii jako lek uspokajający i silnie hamujący aktywność układu nerwowego. Ze względu na jej właściwości psychotropowe hydroksyzyna w wielu krajach jest wydawana z apteki tylko na receptę, jednak w innych można ją nabyć bez recepty.

Kwetiapina – organiczny związek chemiczny z grupy dibenzotiazepin, lek przeciwpsychotyczny atypowy stosowany w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych, zwłaszcza schizofrenii, zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i ciężkich epizodów depresji. Nierzadko kwetiapina stosowana jest także w leczeniu bezsenności, zaburzeń zachowania związanych z chorobami otępiennymi, zaburzeń lękowych, a także zespołu Tourette’a i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Poli(tlenek etylenu), PEG – polimer z grupy polieterów, o ogólnym wzorze H−O−[−CH2−CH2−O−]n−H, gdzie n wynosi od 4 do 120. Może być cieczą lub ciałem stałym, w zależności od masy cząsteczkowej. Największe zastosowanie znajdują lepkie ciecze o masie cząsteczkowej od 200 do 600.

Polidokanol – organiczny związek chemiczny z grupy polieterów, zawiera 9 jednostek glikolowych. Dzięki temu, że jest nietoksyczny, stosowany jako emulgator w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym oraz w medycynie do sklerotyzacji żylaków.

Polisorbat 80 (E433) – mieszanina polioksyetylenowych pochodnych sorbitanu(ang.) i kwasu oleinowego, niejonowy surfaktant oraz emulgator.

Triton® X - (C14H22O(C2H4O)n) - seria niejonowych surfaktantów, z których najbardziej znany jest Triton® X-100. Triton® to zastrzeżona nazwa handlowa firmy Union Carbide. Detergenty o zbliżonej naturze chemicznej lub chemicznie identyczne są znane także pod innymi nazwami.

Triton X-100 – niejonowy surfaktant, eter polimeru glikolu polietylenowego (PEG) i p-tert-oktylofenolu. Grupa polioksyetylenowa jest domeną hydrofilową, a grupą hydrofobową (lipofilową) jest węglowodorowy podstawnik wraz z pierścieniem fenolowym - grupa 4-(1,1,3,3-tetrametylobutylo)-fenylowa. Należy on do rodziny detergentów typu Triton X.