AminoreksW
Aminoreks

Aminoreks – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy stymulantów. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

BibrokatolW
Bibrokatol

Bibrokatol – organiczny związek chemiczny stosowany w leczeniu chorób oczu, dezynfekcji ran i oparzeń. Podobnie jak inne związki bizmutu wykazuje działanie odkażające, ściągające i przeciwzapalne. Używany w okulistycznych postaciach leku w zakresie stężeń 1-5%. W polskim lecznictwie mało znany i prawie niestosowany.

BuprenorfinaW
Buprenorfina

Buprenorfina – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna tebainy. Stosowany jako silny, półsyntetyczny opioidowy lek przeciwbólowy i znieczulający; jest częściowym agonistą receptorów opioidowych μ i ma do nich wysokie powinowactwo. Wykazuje silne i długotrwałe działanie przeciwbólowe. W zależności od drogi podania jest 75–100 razy silniejsza niż morfina. Charakteryzuje się jednak niższą od niej aktywnością wewnętrzną, więc nigdy nie osiąga maksymalnej skuteczności jak w przypadku morfiny. Rzadziej i w mniejszym stopniu wywołuje objawy euforyczne, ma słabsze działanie kurczące na mięśnie gładkie i mniejszą tendencję do wywoływania uzależnienia.

Γ-ButyrolaktonW
Γ-Butyrolakton

γ-Butyrolakton, GBL – organiczny związek chemiczny z grupy laktonów.

DermatolW
Dermatol

Dermatol – nazwa zwyczajowa zasadowego galusanu bizmutawego. Substancja ma postać ciężkiego, żółtego proszku. Dermatol jest wykorzystywany w lecznictwie jako zasypka na skórę, służy jako środek odkażający, osuszający, ściągający i przeciwzapalny. Ponadto może być używany doustnie jako środek przeciwbiegunkowy i osłaniający błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Stosowany jako składnik maści i zasypek w chorobach skóry takich jak: stany zapalne skóry, rany sączące i wrzody. Podobne zastosowanie posiadają inne połączenia bizmutowe, m.in. zasadowy azotan bizmutawy, zasadowy węglan bizmutawy, zasadowy salicylan bizmutawy oraz kseroform

GlukuronolaktonW
Glukuronolakton

Glukuronolakton – organiczny związek chemiczny z grupy laktonów, cykliczny ester kwasu glukuronowego. Powstaje w wątrobie w wyniku metabolizmu glukozy.

MetazolW
Metazol

Metazol – organiczny związek chemiczny, pochodna oksadiazolu stosowany jako herbicyd.

4-MetyloaminoreksW
4-Metyloaminoreks

4-Metylaminoreks – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, metylowa pochodna aminoreksu; substancja psychoaktywna o właściwościach stymulantu. Efekty jego działania opisywane są jako pośrednie między pemoliną a modafinilem.

NaltreksonW
Naltrekson

Naltrekson – organiczny związek chemiczny, analog kodeiny, odwrotny agonista receptorów opioidowych. Stosowany jest w leczeniu uzależnienia od opioidów i od alkoholu.

PemolinaW
Pemolina

Pemolina – organiczny związek chemiczny, stymulująca substancja psychoaktywna. W niektórych krajach sprzedawana jest pod nazwą Cylert jako lek na ADHD i narkolepsję. Pemolina posiada mniej efektów ubocznych niż większość stymulantów, między innymi nie powoduje zmniejszenia apetytu i suchości w ustach. Pemolina prawdopodobnie ze względu na łagodniejsze działanie psychoaktywne nie zyskała tak dużej popularności na czarnym rynku jak pokrewna substancja – 4-metyloaminoreks.

RaltegrawirW
Raltegrawir

Raltegrawir – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwwirusowy z grupy inhibitorów integrazy. Wykorzystywany w terapii zakażeń wirusem HIV. Zarejestrowany pod nazwą handlową Isentress.

TeryzydonW
Teryzydon

Teryzydon – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, antybiotyk powstały przez połączenie dwóch cząsteczek cykloseryny, stosowany w leczeniu gruźlicy.