
Tetrahydrofuran – organiczny związek chemiczny z grupy eterów cyklicznych, będący pochodną furanu. Stosowany jest głównie jako uniwersalny rozpuszczalnik organiczny.

Tetrahydrofuran – organiczny związek chemiczny z grupy eterów cyklicznych, będący pochodną furanu. Stosowany jest głównie jako uniwersalny rozpuszczalnik organiczny.

Abamektyna – rodzaj insektycydu i akarycydu z grupy awermektyn. Jest stosowana w ochronie drzew owocowych, roślin warzywnych i kwiatów. Używana jest do zwalczania m.in. przędziorków, miniarek, stonki ziemniaczanej.

Afatynib – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, inhibitor kinazy tyrozynowej, wskazany do leczenia dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca, miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, z aktywującą mutacją receptora nabłonkowego czynnika wzrostu (EGFR).

Alfuzosyna – organiczny związek chemiczny, pochodna chinazoliny, stosowana w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Jest związkiem chiralnym, produkt farmaceutyczny jest mieszaniną racemiczną obu enancjomerów.

Amprenawir – lek przeciwwirusowy będący inhibitorem proteazy HIV. Substancja ta, blokując enzym hamuje namnażanie się wirusa co spowalnia szerzenie się infekcji.

Azydotymidyna – organiczny związek chemiczny, pochodna tymidyny, w której grupa hydroksylowa w pozycji 3' zastąpiona jest grupą azydową. Stosowana jako lek antyretrowirusowy, zwłaszcza do zwalczania zakażeń wirusem HIV.

Bilobalid – związek organiczny, terpen trilaktonowy, obecny w liściach miłorzębu dwuklapowego.

Darunawir – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, inhibitor proteaz, lek stosowany w leczeniu zakażeń ludzkim wirusem niedoboru odporności.

Diazotan izosorbidu – organiczny związek chemiczny z grupy estrów, pochodna izosorbidu zawierająca dwie grupy azotanowe. Stosowany jako lek silnie rozszerzający naczynia krwionośne. W organizmie jest metabolizowany do 2-monoazotanu izosorbidu i 5-monoazotanu izosorbidu.

Drospirenon – progestagen o działaniu antyandrogennym, czyli hamującym aktywność hormonów męskich. Zmniejsza np. wydzielanie łoju, czy wzrost wagi.

Eplerenon – syntetyczny steroid, bloker receptora aldosteronowego stosowany w leczeniu niewydolności serca. Zalecany jest w leczeniu uzupełniającym u pacjentów z dysfunkcją skurczową lewej komory i klinicznymi objawami niewydolności serca po przebytym zawale, razem z beta-blokerami. Eplerenon można stosować razem z diuretykami tiazydowymi. Gdy jest stosowany razem z inhibitorem ACE lub sartanem, a także u pacjenta z niewydolnością nerek, powinno się często kontrolować kaliemię. Przeciwwskazaniem do stosowania antagonistów aldosteronu jest hiperkaliemia ≥ 5 mmol/l w surowicy.

Erybulina – organiczny związek chemiczny, stosowany jako lek trzeciego rzutu w leczeniu raka piersi (halaven). Była lub jest przedmiotem wielu badań klinicznych dotyczących innych chorób nowotworowych. Jest otrzymywana syntetycznie. Zawiera makrocykliczny fragment szkieletu naturalnej halichondryny B wyizolowanej z gąbek morskich.

Ester metylowy monenzyny A − organiczny związek chemiczny, syntetyczna pochodna naturalnego antybiotyku jonoforowego monenzyny A.

Furetydyna – organiczny związek chemiczny stosowany jako syntetyczny lek opioidowy. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku. W Polsce jest w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Jonomycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk jonoforowy z grupy jonoforów karboksylowych, produkowany przez bakterie Streptomyces conglobatus. Jonomycyna jest jonoforem kompleksującym z najwyższą selektywnością kationy wapnia Ca2+. Jonomycyna tworzy z zasadą wapniową sól, w której kation Ca2+ jest skompleksowany wewnątrz hydrofilowej wnęki cząsteczki jonoforu. Wyizolowana została po raz pierwszy w 1978 roku, a synteza totalna tego związku została przeprowadzona w 1990.

Kantarydyna – organiczny związek chemiczny z grupy terpenów; policykliczny bezwodnik kwasu dikarboksylowego zawierający mostek tlenowy.

Laidlomycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk jonoforowy z grupy jonoforów karboksylowych.

Monenzyna A – organiczny związek chemiczny pochodzenia naturalnego wyizolowany w 1967 roku ze Streptomyces cinnamonensis. Wykazuje silne działanie antybakteryjne i kokcydiostatyczne.

Muskaryna – organiczny związek chemiczny, trujący alkaloid wielu grzybów, między innymi muchomora czerwonego (0,1–0,3%), strzępiaków, lejkówek i gołąbka ceglastego.

Naktyny − grupa organicznych związków chemicznych, cykliczne poliestry będące antybiotykami jonoforowymi produkowanymi przez różne szczepy bakteryjne Actinomyces. Wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne, przeciwnowotworowe i inne.

Narazyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk jonoforowy z grupy jonoforów karboksylowych, produkowany przez bakterie Streptomyces auriofaciens.

Nigerycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk jonoforowy wyizolowany ze Streptomyces hygroscopicus w latach 50. XX wieku. W 1968 roku jej struktura została poznana dzięki krystalografii rentgenowskiej. Struktura i właściwości nigerycyny są podobne monenzyny. Komercyjnie otrzymywana jest jako produkt uboczny lub zanieczyszczenie przy fermentacji geldanamycyny. Selektywnie kompleksuje kationy K+, H+ i Pb2+. Najczęściej jest antyporterem K+ i H+. W przeszłości była stosowana jako antybiotyk przeciw bakteriom Gram-dodatnim. Inhibuje funkcje aparatu Golgiego w komórkach eukariotycznych. Wykazuje także działanie anty-HIV.

Nonaktyna – organiczny związek chemiczny, makrocykliczny poliester produkowany przez różne szczepy bakteryjne z rodzaju Actinomyces. Nonaktyna jest antybiotykiem jonoforowym należącym do grupy naktyn. Cząsteczka tego związku zbudowana jest z czterech cząsteczek kwasu nonaktynowego o przemiennej konfiguracji absolutnej R i S.

Pikrotoksyna – organiczny związek chemiczny występujący w nasionach azjatyckich pnączy Anamirta cocculus, wykazujący silne działanie toksyczne. Tworzy bezbarwne kryształy w formie igieł o temperaturze topnienia 203,5 °C, dobrze rozpuszczalne w etanolu i gorącej wodzie. Działanie toksyczne objawia się uczuciem palenia w jamie ustnej, rozszerzeniem źrenic, ślinotokiem, wymiotami, pragnieniem, zawrotami głowy, uczuciem lęku, osłabieniem i śpiączką. LD50 dla szczurów wynosi 33,3 μg/kg.

Pilokarpina – organiczny związek chemiczny, alkaloid imidazolowy występujący w liściach południowoamerykańskich roślin – Pilocarpus jaborandi i Pilocarpus microphyllus – wraz z jej stereoizomerem – izopilokarpiną.

Podofilotoksyna – organiczny związek chemiczny, lek przeciwmitotyczny, który hamuje podział komórek w wyniku nieznanego mechanizmu działania. Silny efekt przeciwmitotyczny prowadzi do nekrozy komórek nabłonkowych. Podofilotoksyna otrzymywana jest z roślin z klasy iglastych i z rodziny berberysowatych. W porównaniu z podofiliną wykazuje większą skuteczność działania. Lek stosowany jest wyłącznie miejscowo. W wykonanych badaniach po aplikacji 0,05 ml 0,5% podofilotoksyny nie stwierdzono obecności leku w osoczu. 1–2 h po zastosowaniu dawki 0,1–1,5 ml stężenie w osoczu wynosi 1–17 ng/ml. T½ wynosi 1,0–4,5 h.

Polisorbat 80 (E433) – mieszanina polioksyetylenowych pochodnych sorbitanu(ang.) i kwasu oleinowego, niejonowy surfaktant oraz emulgator.

Prostacyklina, epoprostenol, PGI2 – organiczny związek chemiczny, hormon tkankowy z grupy prostaglandyn wytwarzany przez ściany naczyń krwionośnych głównie w śródbłonkach płuc z kwasu arachidonowego pod wpływem enzymów: syntazy prostaglandyny i syntazy prostacykliny. Hamuje zlepianie (agregację) płytek krwi, działa rozkurczowo na naczynia krwionośne i obniża ciśnienie krwi.

Puromycyna – antybiotyk otrzymywany z grzybów Streptomyces alboniger. Jest inhibitorem translacji.

Remdesiwir – organiczny związek chemiczny z grupy analogów nukleotydowych, stosowany jako lek przeciwwirusowy wykazujący inhibicję polimerazy RNA zależnej od RNA. Został opracowany przez Gilead Sciences do leczenia gorączki krwotocznej Ebola i choroby marburskiej. Wykazuje on także działanie przeciwwirusowe przeciwko innym jednoniciowym wirusom RNA, takim jak wirus RSV, wirus Junin, wirus gorączki Lassa, wirus Nipah, wirus Hendra i koronawirusy.

Salinomycyna – organiczny związek chemiczny pochodzenia naturalnego wyizolowany w 1974 roku ze szczepu Streptomyces albus. Wykazuje silne działanie antybakteryjne, kokcydiostatyczne oraz przeciwnowotworowe.
Steganacyna – organiczny związek chemiczny, lek cytostatyczny, lakton lignanowy występujący naturalnie w korze łodyg i wyciągu alkoholowym Steganotaenia araliacea rodziny Selerowatych wraz z m.in. stegananginą, steganolidem A, epistegananginą, steganonianami A i B.

Tomatyna – organiczny związek chemiczny, steroidowy alkaloid o właściwościach przeciwgrzybiczych i przeciwbakteryjnych, występujący w ekstrakcie liści dzikich roślin pomidora.